Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ca 878/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kielcach z 2014-11-27

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Kielcach z 2014-11-27
Data orzeczenia:
27 listopada 2014
Data publikacji:
12 lutego 2015
Data uprawomocnienia:
27 listopada 2014
Sygnatura:
II Ca 878/14
Sąd:
Sąd Okręgowy w Kielcach
Wydział:
II Wydział Cywilny Odwołaczy
Przewodniczący:
Beata Piwko
Sędziowie:
Cezary Klepacz
Protokolant:
st. prot. sądowy Agnieszka Baran
Hasła tematyczne:
Przedsiębiorstwo ,  Odszkodowanie ,  Zadośćuczynienie ,  Dobra Osobiste ,  Renta
Podstawa prawna:
art.120§1 kp, art.448 kc, art.24 § 1 kc, art.446 §3 kc, art 446 § 2 kc, art 435 § 1 kc, art.11 kpc
Teza:
Umyślne wyrządzenie szkody ma miejsce wtedy, gdy pracownik objął następstwa swego działania zamiarem bezpośrednim lub ewentualnym. W związku z tym umyślne naruszenie obowiązków (zasad bezpieczeństwa) nie musi być uznane za równoznaczne z umyślnym wyrządzeniem szkody, zwłaszcza jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że wyrządzenie szkody nie było objęte zamiarem sprawcy. Skutek w postaci śmierci poszkodowanego przy przestępstwie z art. 177 § 2 k.k. nie może być objęty umyślnością sprawcy. Stosownie do art. 435 § 1 k.c., prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody ponosi na zasadzie ryzyka odpowiedzialność za wszelkie następstwa związane z ruchem takiego przedsiębiorstwa, w tym za szeroko rozumianą szkodę na osobie, wyrządzoną przez ruch przedsiębiorstwa. Brak jest podstaw do ograniczania tej odpowiedzialności wobec osób pośrednio poszkodowanych. Usytuowanie art. 448 k.c. wśród przepisów dotyczących czynów niedozwolonych sprawia, iż odpowiedzialność z tego przepisu poddana jest reżimowi odpowiedzialności uregulowanemu w tytule szóstym księgi trzeciej k.c. O ile zatem sprawcą naruszenia dobra osobistego jest osoba, co do której odpowiedzialność deliktowa wynika z zasady winy, dla możności przyznania zadośćuczynienia z art. 448 k.c. konieczne jest wykazanie tej winy (przesłanka ta nie jest wymagana w świetle art. 23 k.c. i art. 24 k.c.). Jeśli jednak odpowiedzialność danego podmiotu jest oparta na zasadzie ryzyka, a swym działaniem (zaniechaniem) doprowadza on do naruszenia dóbr osobistych, dopuszczalne jest przyznanie zadośćuczynienia z art. 448 k.c.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ilona Kwiatkowska Tiesler
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Kielach
Osoba, która wytworzyła informację:  Beata Piwko,  Cezary Klepacz
Data wytworzenia informacji: