Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Fabrycznej we Wrocławiu XI Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Marek Wójcik

Protokolant:Agnieszka Nowakowska

po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2014 r. we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...).à r.l. z siedzibą w Luksemburgu

przeciwko D. K. (1)

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt XI C 1902/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...). à r.l. z siedzibą w Luksemburgu w pozwie z dnia 20 września 2013 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny domagała się zasądzenia od pozwanej D. K. (1) na jej rzecz kwoty 895,23 zł tytułem noty obciążeniowej nr (...) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwoty 73,97 zł tytułem skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty głównej w wysokości 895,23 zł wyliczonych za okres od 25 września 2012r. do 19 września 2013r., wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 20 września 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia zwrotu kosztów procesu, w tym opłaty sądowej od pozwu w kwocie 30 zł, kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych i kosztów opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usług płatności w kwocie 0,54 zł.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa wskazała, że zawarła umowę cesji wierzytelności z (...) (...) S.A., na postawie której przejęła między innymi wierzytelność wynikająca z umowy o świadczenie usług abonamentowych zawartej z pozwaną D. K. (2). Strona powodowa podała, że pozwana nie wywiązała się z przyjętego na siebie zobowiązania polegającego na zwrocie sprzętu stanowiącego własność cedenta - (...) (...) S.A., co spowodowała, iż cedent obciążył pozwaną notą obciążeniową. Nadto strona powodowa wskazała, iż pozwana do dnia wytoczenia powództwa nie uregulowała swojego zadłużenia wynikającego z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 10 września 2012 r. wystawionej na kwotę 895,23 zł płatnej do dnia 25 września 2012 r.

Postanowieniem z dnia 31 października 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny, w sprawie o sygn. akt VI Nc-e 2206219/13, stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej zgodnie z treścią przepisu art. 505 ³³ § 1 k.p.c.

Po przekazaniu sprawy do rozpoznania sądowi właściwości ogólnej, w uzupełnieniu braków formalnych pozwu strona powodowa złożyła pozew na urzędowym formularzu oznaczonym symbolem ,,P.

Na rozprawie w dniu 9 lipca 2014r. pozwana D. K. (1) wniosła o oddalenie powództwa zarzucając, że strona powodowa nie wykazała, iż w zakresie dochodzonego pozwem roszczenia jest następcą prawnym (...) (...) S.A. w W..

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 września 2012 r. (...) (...) S.A. w W. (cedent) zawarła ze strona powodową (...).à r.l. z siedzibą w Luksemburgu (cesjonariusz) umowę szczegółową. Zgodnie z art.1 ust.1 powyższej umowy strony ustaliły, że na podstawie Umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009r. i prowadzonych negocjacji, postanowieniami niniejszej umowy objęte zostały wierzytelności wskazane w Liście Wierzytelności stanowiącej załącznik nr 1 do umowy, które są bezoporne i wymagalne ( art.1 ust.2). Spółka (...) + (...) S.A. w W. zobowiązała się do dostarczenia stronie powodowej not obciążeniowych we wskazanym w umowie terminie ( art.2 ust.3), natomiast strona powodowa do zawiadamiania dłużników o nabyciu wierzytelności względem nich od Spółki (...) + (...) S.A. ( art.5 ust.2). Ponadto w art. 6 przedmiotowej umowy ustalono, że w zakresie nią nieuregulowanym zastosowanie znajdują postanowienia Umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009r.

( dowód: - umowa szczegółowa z dnia 28.09.2012 r., k. 14 verte)

(...).à r.l. z siedzibą w Luksemburgu sporządziło zawiadomienie o cesji wierzytelności skierowane do D. K. (1), w którym poinformowano ją o przelaniu wierzytelności przysługujących wobec niej z tytułu nieuregulowanych należności w wysokości 1 000 zł wraz z wszelkimi związanymi z nią prawami na rzecz strony powodowej (...).à r.l. z siedzibą w Luksemburgu.

( dowód: - zawiadomienie, k. 12 verte)

Sporządzony został częściowy wykaz wierzytelności do Umowy o przelew wierzytelności z dnia 28 września 2012r. pomiędzy (...) (...) S.A. z siedzibą w W. oraz (...). à r.l. z siedzibą w Luksemburgu, gdzie wskazano m. in. numer konta, imię i nazwisko pozwanej, jej adres zamieszkania, wysokość zadłużenia, numer oraz datę noty obciążeniowej, a także datę płatności.

( dowód: - częściowy wykaz wierzytelności do Umowy o przelew wierzytelności z dnia 28 września 2012r., k. 13)

Strona powodowa (...).à r.l. z siedzibą w Luksemburgu jest zagraniczną osobą prawną wpisaną od dnia 22 lutego 2007r. do Rejestru Handlowego i Spółek w Luksemburgu pod numerem (...), która działa w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

( dowód: - wyciąg z rejestru strony powodowej wraz z tłumaczeniem przysięgłym z języka francuskiego na język polski, k. 15-18)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Strona powodowa domagała się zapłaty od pozwanej należności wynikającej
z umowy o świadczenie usług abonamentowych, powołując się na to, że dochodzona wierzytelność została nabyta przez stroną powodową na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej z (...) (...) S.A. z siedzibą w W. w dniu 28 września 2012r. Na dowód nabycia wierzytelności przedłożyła umowę szczegółową z dnia 28 września 2012r., częściowy wykaz wierzytelności do Umowy o przelew wierzytelności z dnia 28 września 2012r. oraz zawiadomienie o cesji wierzytelności z dnia 28 września 2012r. Nie przedłożyła jednak, pomimo, iż na nią się powoływała, noty księgowej nr (...) z dnia 10 września 2012 r. wystawionej na kwotę 895,23 zł z terminem płatności na dzień 25 września 2012 r., która stanowi podstawę dochodzonego roszczenia.

W ocenie Sądu strona powodowa nie wykazała, że posiada legitymację procesową czynną w niniejszej sprawie, czyli szczególne uprawnienie do prowadzenia tego procesu. Legitymacja procesowa jest jedną z przesłanek materialnych czyli okoliczności stanowiących w świetle norm prawa materialnego warunki poszukiwania ochrony prawnej na drodze sądowej. Otóż, aby ochrona prawna mogła być przez sąd udzielona, z żądaniem jej udzielenia musi wystąpić osoba do tego uprawniona. Tym uprawnieniem jest właśnie legitymacja procesowa czynna ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 maja 2005r., I ACa 1202/04, Lex nr 175186). Wykazanie legitymacji procesowej czynnej po swojej stronie powinno mieć miejsce już w fazie składania pozwu i stanowić wstępny etap pozwalający Sądowi na rozważenie w dalszym zakresie zasadności roszczenia. Zważyć należy, że Sąd bierze powyższą przesłankę pod uwagę z urzędu, a zatem ma obowiązek ustalić tę okoliczność.

W myśl art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki (art. 509 § 2 k.c.). Na skutek przelewu, wierzytelność cedenta (dotychczasowego wierzyciela) przechodzi na cesjonariusza (nabywcę wierzytelności) w takim stanie, w jakim dotychczas istniała. Zasadniczo cesja nie wpływa na kształt wierzytelności, zmienia się jedynie podmiot uprawniony do żądania świadczenia. Warunkiem skutecznego zawarcia umowy przelewu i rozporządzenia wierzytelnością jest to, aby była ona zindywidualizowana. Określenie stosunku prawnego, z którego ona wynika oznacza zatem wskazanie stron tego stosunku, świadczenia, jak również jego przedmiotu. Choć kodeks cywilny nie posługuje się pojęciem cesji globalnej, to w literaturze wskazuje się, że obejmuje ona większość, a nawet wszystkie wierzytelności, nawet przyszłe, przysługujące wobec jednego lub kilku dłużników. Ten rodzaj cesji nie wzbudza kontrowersji, gdy istniejące wierzytelności zostały dostatecznie oznaczone ( tak K. Zagrobelny, Komentarz do Kodeksu cywilnego, Warszawa 2006, CH BECK, str. 877).

Ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na dokumentach przedstawionych przez stronę powodową. W celu wykazania nabycia wierzytelności wobec pozwanej strona powodowa przedłożyła w poczet materiału dowodowego sprawy umowę szczegółową z dnia 28 września 2012r. zawartą pomiędzy(...) (...) S.A. z siedzibą w W., a stroną powodową (...) S.a r.l. z siedzibą w Luksemburgu, częściowy wykaz wierzytelności do Umowy o przelew wierzytelności z dnia 28 września 2012r. oraz zawiadomienie o cesji wierzytelności z dnia 28 września 2012r. Na podstawie przedstawionych przez stronę powodową dokumentów nie można jednak stwierdzić, czy strona powodowa skutecznie nabyła wierzytelność przysługującą (...) (...) S.A. z siedzibą w W. względem pozwanej. W ocenie Sądu nie potwierdzają one faktu, by stronie powodowej przysługiwała wierzytelność względem pozwanej. Szczególnie z dołączonej umowy szczegółowej z dnia 28 września 2012r. nie wynika, że jej przedmiotem jest wierzytelność przysługująca stronie powodowej względem pozwanej, a przede wszystkim, że strony w ogóle dokonały przelewu wierzytelności. W art. 1 ust. 1 umowy szczegółowej odwołano się do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 18 grudnia 2009r. Jednakże strona powodowa nie przedłożyła powyższego dokumentu na poczet materiału dowodowego sprawy, choć powinna to była uczynić. Sąd nie mając do dyspozycji tej umowy ramowej i nie znając treści jej postanowień, w szczególności w zakresie jej przedmiotu, nie może opierać ustaleń faktycznych wyłącznie na przedłożonej umowie szczegółowej, będącej w oczywistym związku z umową podstawową. Strona powodowa nie wykazała zatem, że ta konkretna wierzytelność przysługująca wobec pozwanej przeszła na stronę powodową. Dowodu na potwierdzenie skuteczności dokonanej cesji wierzytelności wobec pozwanej, jej rodzaju i wysokości nie stanowi również przedłożony przez stronę powodową częściowy wykaz wierzytelności do umowy o przelew wierzytelności z dnia 28 września 2009r., gdyż nie jest on tożsamy z listą wierzytelności. Zważyć należy, że strona powodowa nie przedłożyła Listy Wierzytelności stanowiącej załącznik nr 1 do umowy szczegółowej z dnia 28 września 2012r. (ani też wyciągu z tej listy), w której ujęte zostały zgodnie z art.1 ust. 1 umowy z dnia 28 września 2012r. wierzytelności będące przedmiotem umowy. Dokument ten miał kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia o żądaniu pozwu. Brak dookreślenia w ten sposób przedmiotu zawartej umowy uniemożliwił Sądowi weryfikację, czy na stronę powodową skutecznie została przeniesiona wierzytelność wobec pozwanej D. K. (1). Tym samym strona powodowa nie wykazała, jakie konkretnie wierzytelności i wobec jakich podmiotów zostały na nią przeniesione w drodze umowy przelewu wierzytelność. W ocenie Sądu dowodem potwierdzającym nabycie wierzytelności nie może być zawiadomienie dłużnika o cesji wierzytelności, gdyż nie wynika z niego jakiej wierzytelności ono dotyczy, zwłaszcza, że przedłożone zawiadomienie opiewa na inną kwotę niż dochodzona pozwem. Nie określono ponadto umowy, z której wierzytelność miałaby wynikać, tytułu należności, ani pierwotnego wierzyciela, a jedynie kwotę, na jaką opiewało świadczenie. Co więcej, z akt sprawy nie wynika, czy osoba, która podpisała się na zawiadomieniu o cesji wierzytelności była uprawniona do złożenia przedmiotowego oświadczenia. Przedłożone przez stronę powodową dowody nie są w ocenie Sądu wystarczające dla stwierdzenia skuteczności dokonanej na rzecz strony powodowej cesji wierzytelności wobec pozwanej.

Sąd uznał zatem, iż strona powodowa nie udźwignęła ciężaru udowodnienia faktów, z których wywodzi korzystne dla siebie skutki prawe. Podkreślić przy tym trzeba, że samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności (art.227 k.p.c.) powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą (por. wyrok SN z dnia 22.11.2001r. sygn. I PKN 660/00, Wokanda 2002/7-8/44). Zgodnie z art. 232 k.p.c. obowiązek wskazania dowodów obciąża przede wszystkim strony, a w myśl art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Oznacza to, że ten kto powołuje się na przysługujące mu prawo, występując z żądaniem, obowiązany jest udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie. Chodzi tu o fakty, która mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, wykazujące istnienie prawa.

Zgodnie z obowiązującą w postępowaniu cywilnym zasadą kontradyktoryjności, sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzania z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok SN z dnia 17.12.1996r. sygn. I CKU 45/96 OSNC 1997/6-7/76). Dopuszczenie dowodu z urzędu jest co do zasady prawem, a nie obowiązkiem sądu. W związku z powyższym, jeżeli materiał dowodowy zgromadzony przez strony nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych, sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z nieudowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Zatem w niniejszej sprawie ciężar wykazania okoliczności przejścia wierzytelności wobec pozwanej na rzecz (...) S.a r.l. z siedzibą w Luksemburgu spoczywał na stronie powodowej, która jednak w toku postępowania nie uczyniła zadość temu obowiązkowi. Konsekwencją zasady kontradyktoryjności w procesie cywilnym jest również to, że strony jako wyłączni dysponenci toczącego się postępowania ponoszą odpowiedzialność za wynik.

Reasumując, strona powodowa nie przedstawiła żadnych dowodów, z których wynikałby obowiązek zapłaty przez pozwaną należności dochodzonej pozwem tj. dokumentów świadczących o zawarciu przez pozwaną z (...) (...) S.A. umowy o świadczenie usług abonamentowych oraz niewywiązania się z jej zapisów przez pozwaną, jak również umowy cesji świadczącej o nabyciu przez stronę powodową wierzytelności względem pozwanej. W ocenie Sądu strona powodowa nie dowiodła, że przejście na nią wierzytelności względem pozwanej na podstawie umowy z dnia 28 września 2012r. nastąpiło i było skuteczne. Tym samym nie wykazała istnienia po swojej stronie uprawnienia do występowania w niniejszej sprawie z roszczeniem o zapłatę kwoty 969,20 zł przeciwko pozwanej D. K. (1). Brak legitymacji czynnej strony powodowej skutkował oddaleniem powództwa, o czym orzeczono jak w sentencji wyroku.

Sąd nie orzekał w wyroku o kosztach procesu, albowiem strona powodowa w całości przegrała proces, a pozwana nie poniosła żadnych kosztów procesu.

Z/

1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony powodowej;

2. kal. 14 dni.