Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSO Jolanta Burdukiewicz-Krawczyk

Protokolant : Piotr Wojnarowski

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2013 r. we W.

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko Bankowi (...) S.A. z siedzibą w K.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

I.  pozbawia wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 04.07.2011r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków Wydział VI Cywilny z dnia 22.08.2011r. w części tj. co do kwoty 11.962,92 zł ( jedenaście tysięcy dziewięćset sześćdziesiąt dwa złote i dziewięćdziesiąt dwa grosze );

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 3.617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

A. R. w pozwie przeciwko Bankowi (...) S.A. z siedzibą K. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego, tj. Bankowego Tytułu Egzekucyjnego nr (...), któremu Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyków Wydział VI Cywilny nadał w dniu 22.08.2011r. klauzulę wykonalności, oraz wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

Podniósł, że w dniu 11.09.2008r. strony zawarły umowę kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 96.851,26zł. Umowa zawarta została na okres 8 lat (15.09.2008 - 15.09.2016r.) i przewidywała spłatę wyżej wymienionej kwoty wraz z odsetkami w równych 96 ratach, w kwocie 1.632,11 zł miesięcznie. W aneksie z dnia 21.12.2009 r. strony uzgodniły natomiast, że zawieszona została rata kapitałowo-odsetkowa dotycząca miesiąca grudnia 2009r, a w efekcie została zmieniona wysokość miesięcznej raty na kwotę 1.643,93zł, z tym że pierwsza rata po zmianie wynosi 1.693,93 zł, termin ostatniej został przesunięty na dzień 15.10.2016r. Powód pozostawał z pozwanym w stałym kontakcie i informował bank, o ile zdarzyło się, że z przyczyn od niego niezawinionych miał problem ze spłatą przewidzianą obowiązującym harmonogramem, co jest praktykowane przy umowach długoterminowych. W takich przypadkach powód zwracał się do pozwanego o zmianę warunków umowy, dążąc do dostosowania warunków spłat do zmieniających się możliwości finansowych.

Następnie powód podniósł, że w okresie od lutego do kwietnia 2011r. ze względu na problemy zdrowotne miał trudności z terminowym regulowaniem zobowiązań wobec pozwanego. W dacie 13.05.2011r. pozwany wypowiedział powodowi umowę kredytową, jednak w dniu 17.06.2011 powód dokonał jednorazowej wpłaty w kwocie 4.200-zł i strony zawarły ugodę na nowych, całkiem odmiennych warunkach. Powód terminowo wpłacił w datach 19.07.2011 r. i 19.08.2011r. raty wg. nowego harmonogramu, w wysokości po 3.500 zł za każdy miesiąc.

Pomimo terminowego wywiązania się powoda z ustaleń ugody, pozwany złożył do Sądu wniosek o nadanie Bankowemu Tytułowi Egzekucyjnemu klauzuli wykonalności, którą uzyskał w dacie 22.08.2011r., po czym skierował roszczenie na drogę postępowania komorniczego.

Powód twierdził, że po podpisaniu ugody w dniu 14.07.2011r., nie otrzymał od pozwanego żadnego dokumentu, z którego wynikałoby, że pozwany odstępuje od ugody z pozwanym, z wyjątkiem przedsądowego wezwania do zapłaty całości zobowiązania wynikającego z zaciągniętego kredytu. Takie działanie pozwanego jest nieuzasadnione i niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Powód nie uchylał się od płatności, dokładał wszelkiej staranności w czynnościach wobec pozwanego, zabiegał o takie modyfikowanie umowy z pozwanym, które pozwoliłoby mu na wywiązywanie się ze zobowiązań.

W konsekwencji powód zarzucił, że w przedstawionej wyżej sytuacji nie zaistniały żadne przesłanki, które uzasadniałyby nadanie klauzuli wykonalności powyższemu tytułowi wykonawczemu.

Bank (...) S.A. z siedzibą w K. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzez pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k.82-84).

Przyznał, że w dniu 11.09.2008 r. pomiędzy stronami zawarta umowa kredytu gotówkowego numer (...) na kwotę 96.851,26 zł na okres od dnia 15.09.2008r. do 15.09.2016 r. Na mocy § 15 tejże umowy, powód poddał się egzekucji do kwoty 193.702,52 zł. W związku z tymże oświadczeniem, strona pozwana miała możliwość wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego i wystąpienia o nadanie klauzuli wykonalności w terminie do dnia 31.12.2019r., bez względu na to, czy umowa została wypowiedziana, bądź nie. Warunkiem wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego było istnienie wymagalnego roszczenia pozwanego banku względem powoda.

Pozwany podniósł, że nie jest zasadny zarzut powoda braku podstaw prawnych i faktycznych do uzyskania tytułu wykonawczego w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny nr (...). Powód nie twierdził nawet, czy faktycznie spełnił warunki ugody z 2011 r. Strona pozwana wszczęła postępowanie egzekucyjne dopiero po nie wywiązaniu się przez powoda z warunków ugody, a to dopiero w dniu 23.04.2012 r. Zarówno przepisy prawa, jak i postanowienia umowy i ugody zawartej przez strony nie wykluczyły możliwości zabezpieczenia roszczenia banku w przedmiocie wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego i uzyskanie klauzuli wykonalności. Strona pozwana na podstawie wiążącej ugody z 2011 r. nie miała podstaw do prowadzenia wyłącznie postępowania egzekucyjnego w przypadku wywiązywania się przez Powoda z warunków tejże ugody. Powód wskazał, że faktycznie wpłacił dwie raty z harmonogramu spłat wynikającego z ugody, lecz pominął, że w kolejnych okresach spłaty nie następowały zgodnie z postanowieniami przyjętymi przez Strony. Okoliczność ta upoważniła stronę pozwaną do złożenia wniosku egzekucyjnego przeciwko powodowi. Bank nie wniósł natomiast o egzekucję w okresie wywiązywania się przez powoda z ugody. Treść oświadczenia powoda o poddaniu się egzekucji nie wykluczała zaś nadania klauzuli wykonalności pomimo spłaty rat wynikających z ugody. Powód pomija fakt, że spłata dwóch rat wynikających z ugody w kwocie 3500 zł nie zwalniała go z obowiązku regularnej wpłaty pozostałych rat zgodnie ugodą, zarówno co do czasu, jak i wysokości ustalonej raty. Obowiązek ten nie został spełniony przez powoda.

Ponadto, pozwany podniósł, że okoliczności dotyczące zawarcia aneksu z dnia 12.12.2009r. nie mają znaczenia dla sporu dotyczącego prowadzonego postępowania, gdyż po zawarciu aneksu strony podpisały ugodę zmierzającą do spłaty zobowiązania już po wypowiedzeniu umowy kredytu. Strona pozwana wskazuje, że to powód nie wywiązywał się z harmonogramu wynikającego z aneksu, stąd konieczne było wypowiedzenie umowy. Wyliczenia spłaty kredytu przez Powoda pozostają bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy. Zarzuty podnoszone przez Powoda co do rzekomo świadomych ruchów związanych z ugodą i pozorności bliżej nieokreślonego stanu są niezrozumiałe, gdyż zawarcie ugody miało doprowadzić do spłaty zobowiązania przez Powoda, który nie wywiązał się z obowiązków wynikających z zawartego przez niego porozumienia, co w efekcie skutkowało wszczęciem postępowania egzekucyjnego.

W konsekwencji pozwany zarzucił, że powód nie wykazał żadnych przesłanek uzasadniających pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności na podstawie art. 840 kpc. Mianowicie, powód nie przedstawił żadnych dowodów spłaty zadłużenia ani wywiązania się z postanowień ugody z 2011 r. Przy czym z akt postępowania komorniczego wynika zadłużenie powoda, które nie zostało w dalszym ciągu spłacone. Po drugie, nie wykazał, aby po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że wszczęcie i prowadzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek strony pozwanej w stosunku do powoda było zasadne i konieczne z uwagi na brak spłaty wierzytelności zgodnie z harmonogramem ugody z 2011 r. Z uwagi zaś na brak wykonania zobowiązania przez powoda, wypowiedzenie jej było zasadne i konieczne. Z powodu wypowiedzenia roszczenie stało się wymagalne. Brak regularnych wpłat z tytułu ugody z 2011 r. upoważniał stronę pozwaną do wszczęcia postępowania egzekucyjnego w 2012 r. Pozwany podniósł przy tym, że na mocy postanowień ugody z 2011 r. bank nie miał obowiązku informowania powoda o odstąpieniu od ugody, gdyż okoliczność ta wynikała wprost z postanowień ugody, tj. na podstawie § 3 ust. 2, z czym powód powinien był się liczyć. Podobnie, postanowienie § 4 tejże ugody nie wyłączało prawa strony pozwanej do wystąpienia o nadanie klauzuli wykonalności na Bankowym Tytule Egzekucyjnym nawet w dniu zawarcia ugody.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 11 września 2008r. A. R. zawarł z (...) Bankiem S.A. z siedzibą w G. umowę kredytu gotówkowego nr (...) w kwocie 96.851,26 zł na okres od dnia 15 września 2008r. do dnia 15 września 2016r. Powód jako kredytobiorca zobowiązał się dokonywać spłat rat kredytu, należnych odsetek, w wysokościach i terminach podanych w załączniku do umowy stanowiącym jej integralną część.

Zgodnie z § 9 umowy, bank mógł wypowiedzieć umowę kredytu, jeżeli kredytobiorca nie zapłaci w terminach określonych w umowie pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności , po uprzednim wezwaniu kredytobiorcy do zapłaty zaległych rat lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania. Ponadto, bank mógł wypowiedzieć umowę kredytu w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę innych warunków udzielenia kredytu, albo w razie utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej. Termin wypowiedzenia wynosił 30 dni.

Powód w umowie kredytowej oświadczył w trybie art. 97 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Prawo bankowe (Dz. U. Nr 140, poz. 939 z późn. zm.), że poddaje się egzekucji w zakresie roszczeń wynikających z umowy kredytu z należnymi odsetkami oraz innymi opłatami wynikającymi z umowy i jej realizacji. Bank miał prawo wystawić bankowy tytuł egzekucyjny do kwoty równej 193.702,52 zł i wystąpić o nadanie temu tytułowi klauzuli wykonalności w terminie do dnia 31 grudnia 2019r.

W dniu 21 grudnia 2009r. strony zawarły aneks do powyższej umowy kredytowej w zakresie spłat rat kredytu, należnych odsetek i opłat, przy czym termin ostatniej raty zgodnie z aneksem przypadał na dzień 15 października 2016r., a wysokość pierwszej miesięcznej raty po zmianie wynosiła 1693,39 zł.

(dowody: umowa z 11.09.2008r., k.6-8

aneks z 21.12.2009r. z załącznikiem, k.9-11)

Bank (...) S.A. z siedzibą w K. jest następcą prawnym (...) Banku S.A. z siedzibą w G..

(okoliczność bezsporna)

W latach 2010-2011 powód informował bank o problemach ze spłatą kredytu, informując o zmniejszeniu przychodów oraz występując z propozycją zawarcia porozumienia w sprawie zawieszenia spłat należności.

Ze względu na opóźnienia w spłacie zadłużenia, bank nie wyrażał zgody na zawieszenie spłaty kredytu, proponując jedynie możliwość zmiany warunków spłaty.

(dowody: pisma powoda z 12.05.2010r., 25.06.2010r., 10.06.2011r., 21.06.2011r., k. 12, 14, 91, 94

pisma banku z 18.05.2010r., 7.07.2010r., k.13 i 96)

W piśmie z dnia 13 maja 2011r. w związku z niedotrzymaniem warunków udzielenia kredytu określonych w umowie z dnia 11 września 2008r. zawartej między stronami, a w szczególności nie spłacaniem rat kredytu i odsetek w ustalonych terminach, bank wypowiedział powyższą umowę. Termin wypowiedzenia upływał z dniem 22 czerwca 2011r. Zadłużenie wyliczone na dzień 22 czerwca 2011r. wynosiło łącznie 85.601,44 zł, z czego 79.627,32 zł z tytułu kapitału, 5430,83 zł z tytułu odsetek umownych, 346,29 zł z tytułu odsetek karnych, 147 zł z tytułu opłat za czynności windykacyjne i 50 zł z tytułu opłat za czynności bankowe.

(dowód: pismo z 13.05.2011r., k.15)

W dniu 4 lipca 2011r. Bank (...) S.A. z siedzibą w K. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, w którym zostało stwierdzone, że w księgach banku (...) posiada wymagalne zadłużenie w wysokości 82.009,09 zł z tytułu zaciągniętego kredytu na podstawie umowy z dnia 11 września 2008r. Na kwotę wymagalnego zadłużenia składał się niespłacony kredyt w wysokości 77.374,13 zł, odsetki umowne w kwocie 3484,02 zł za okres od dnia 13 marca 2011r. do dnia 22 czerwca 2011r., odsetki karne w kwocie 953,94 zł za okres od nia 15 maja 2010r. do dnia wystawienia tytułu egzekucyjnego i opłata za obsługę kredytu w kwocie 197 zł.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2011r. w sprawie o sygn. akt VI Co 2183/11, na wniosek wierzyciela złożony w dniu 7 lipca 2011r. (data nadania), nadał klauzulę wykonalności powyższemu bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, wystawionemu przeciwko A. R., w zakresie, w jakim tytuł ten ustala, że dłużnik winien uiścić na rzecz wierzyciela łącznie kwotę 82.009,09 zł z dalszymi odsetkami ustalonymi w tytule, z tym, że ograniczył odpowiedzialność dłużnika do kwoty 193.702,52 zł. W punkcie II postanowienia Sąd ustalił koszt nadania klauzuli wykonalności na kwotę 67 zł płatną przez dłużnika na rzecz wierzyciela.

(dowód: bankowy tytuł egzekucyjny z 4.07.2011r., postanowienie z dnia 22 sierpnia 2011r. - w dołączonych aktach VI Co 2183/11 Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków)

W dniu 11 lipca 2011r. powód podpisał ugodę z pozwanym bankiem, w której uznał, że na dzień 5 lipca 2011r. bankowi przysługuje wobec niego bezsporna wymagalna wierzytelność w łącznej kwocie 82.059,83 zł, wynikająca z umowy kredytowej zawartej w dniu 11 września 2008r. Od kwoty tej miały być naliczane dalsze odsetki karne zgodnie z umową.

W zawartej ugodzie, powód zobowiązał się zapłacić bankowi kwotę 81.500 zł, w dwudziestu czterech ratach w wysokości 3500 zł, z wyjątkiem ostatniej wynoszącej 1000 zł. Bank zwolnił go z pozostałej części długu, pod warunkiem wykonania ugody i oświadczył, że nie będzie dochodził wobec niego jakichkolwiek roszczeń wynikających z umowy.

Zgodnie z § 3 ust. 2 ugody, w razie nie dokonania przez dłużnika terminowej spłaty choćby jednej z rat, ugoda ulegała rozwiązaniu, a w mocy miało pozostać jedynie oświadczenie o poddaniu się egzekucji zawarte w § 4 ugody.

(dowód: ugoda, k.17-18)

W dniu 19 lipca 2011r. i 19 sierpnia 2011r. powód zapłacił dwie raty w kwotach po 3500 zł, z tytułu spłaty zadłużenia objętego powyższą ugodą.

Ponadto, w dniu 3 listopada 2011r. powód zapłacił wierzycielowi kwotę 100 zł.

(dowody: potwierdzenia transakcji, k.19

zestawienie wpłat, k.112)

W dniu 17 kwietnia 2012r. (data nadania) Bank (...) S.A. wniósł do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Trzebnicy M. G. wniosek o wszczęcie przeciwko A. R. egzekucji zadłużenia w wysokości 88.997,35 zł na dzień 17 kwietnia 2012r. wraz z zasądzonymi dalszymi odsetkami naliczanymi zgodnie z tytułem wykonawczym od dnia następnego po wystawieniu wniosku egzekucyjnego. Na zadłużenie składała się należność główna w wysokości 73.825,15 zł, odsetki karne naliczone do dnia wystawienia wniosku egzekucyjnego w kwocie 14.975,20 zł i opłaty w kwocie 197 zł.

W toku egzekucji, dłużnik wpłacił komornikowi kwotę 5.249,64 zł, z której wierzycielowi wypłacono kwotę 4.862,92 zł

(dowody: wniosek egzekucyjny, k.1, karta rozliczeniowa - dołączone akta w sprawie egzekucyjnej Km 135/13)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Sąd ustalił przedstawiony wyżej stan faktyczny sprawy – zasadniczo nie będący sporny między stronami – na postawie podanych dowodów z dokumentów, których prawdziwości żadna ze stron nie zaprzeczyła. Strona pozwana nie kwestionowała tego, że powód zawarł z poprzednikiem prawnym banku umowę kredytu, na podstawie której został wystawiony bankowy tytuł egzekucyjny. Na podstawie tego tytułu – po nadaniu klauzuli wykonalności – bank prowadził egzekucję z majątku powoda. Powód z kolei nie przeczył temu, że posiada wobec banku zadłużenie wynikające z umowy kredytu. Twierdził jednak, że wystawienie bankowego tytułu egzekucyjnego, złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, a następnie skierowanie sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego było bezpodstawne, skoro nastąpiło już po tym, jak powód zawarł z bankiem ugodę, w której zobowiązał się do spłaty zadłużenia i wywiązywał się z jej warunków. Z drugiej jednak strony, pozwany nie przeczył temu, że powód dokonywał częściowej spłaty zadłużenia, w tym także już po wszczęciu egzekucji komorniczej. Na podstawie dołączonych akt komorniczych w sprawie egzekucyjnej Km 135/13 Sąd ustalił, kiedy, na jakiej podstawie i w jakim zakresie wszczęto egzekucję przeciwko powodowi oraz jaka kwota została wyegzekwowana na rzecz wierzyciela. Szczegółowe ustalanie przebiegu postępowania egzekucyjnego i wszystkich czynności podejmowanych przez komornika, nie miało zaś istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy. Dlatego też na rozprawie w dniu 27 marca 2013r. Sąd oddalił w tym zakresie wniosek o dopuszczenie dowodów zawartych w aktach komorniczych (zob. punkt II postanowienia dowodowego wydanego na rozprawie – protokół skrócony, k.127).

Zgodnie z art. 840 § 1 kpc., dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie;

3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.

Sąd podziela poglądy wyrażane w orzecznictwie sądowym i doktrynie, że powództwo przeciwegzekucyjne, jakim jest powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, stanowi środek ochrony merytorycznej przeciwko niezgodnej z prawem egzekucji. Zatem, to powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego jest sposobem obrony merytorycznej przed prowadzoną egzekucją, pozwalającym na pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, jeżeli prowadzenie egzekucji na podstawie tego tytułu narusza prawa podmiotowe dłużnika wynikające z prawa materialnego. Zmierza ono do odmiennego, niż to wynika z tytułu wykonawczego, ukształtowania prawa. Jest to zatem powództwo niezależne od podstawy roszczenia i rozstrzygnięcia objętego tytułem wykonawczym, zmierza, bowiem do pozbawienia wykonalności tego tytułu nie dlatego, że tytuł egzekucyjny nie odpowiadał prawu w dacie jego powstania (wydania orzeczenia), lecz dlatego, że bądź nie było podstaw do nadania klauzuli wykonalności, bądź też nastąpiły - po powstaniu tytułu - zdarzenia, które wyłączają dopuszczalność egzekucji.

Powód jako podstawę faktyczną powództwa wskazał po pierwsze to, że brak było podstaw do wystawienia przeciwko niemu bankowego tytułu egzekucyjnego i nadania mu klauzuli wykonalności, skoro strony zawarły ugodę, na nowych, całkiem odmiennych warunkach.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie potwierdziło słuszności tego zarzutu. Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika bowiem, że w dniu 13 maja 2011r. bank skutecznie wypowiedział powodowi umowę kredytu, ze skutkiem na dzień 22 czerwca 2011r. Tym samym, roszczenie pozwanego banku o zwrot całości kredytu z odsetkami i kosztami stało się w całości wymagalne. W dniu 4 lipca 2011r. bank wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, stwierdzający istnienie wymagalnej wierzytelności wobec powoda w wysokości łącznie 82.009,09 zł. Zatem, w chwili wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego, pozwanemu przysługiwała wobec powoda wymagalna wierzytelność stwierdzona tym tytułem. Następnie, w dniu 7 lipca 2011r. bank wysłał do Sądu listem poleconym wniosek o nadanie temu tytułowi klauzuli wykonalności. Ponadto, Sąd ustalił, że w tym samym czasie faktycznie między stronami toczyły się uzgodnienia, mające następnie przybrać formę ugody, na którą powód powołuje się w pozwie. W treści tej ugody, wierzytelności banku została przez powoda uznana, zarówno co do zasady, jak i wysokości i w niniejszym nie była między stronami sporna. Jednak jak wynika z powyższego zestawienia dat, nie jest prawdziwe twierdzenie powoda, że w dacie wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego i złożenia wniosku, strony łączyła już ugoda na nowo określająca zasady spłaty zadłużenia przez powoda. Ugoda została bowiem podpisana przez powoda dopiero w dniu 11 lipca 2011r. Następnie, w dniu 22 sierpnia 2011r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, a po zawarciu ugody bank nie cofnął wniosku.

Podkreślić należy, że w toku postępowania o nadanie klauzuli wykonalności sąd ogranicza się jedynie do badania czy dokument, któremu ma nadać klauzulę odpowiada warunkom formalnym tytułu egzekucyjnego oraz, czy ewentualnie zachodzą okoliczności faktyczne pozwalające na ujawnienie w klauzuli wzmianek przewidzianych w art. 788 – 794 kpc. W postępowaniu tym sąd nie może wnikać w treść tytułu egzekucyjnego ani też kwestionować istnienia uprawnienia wierzyciela czy też obowiązków dłużnika, których dalsze istnienie, po powstaniu tytułu, może być podważane ewentualnie w postępowaniu wywołanym powództwem opozycyjnym (art. 840 kpc.) – zob. postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 29.03.2012r., I ACz 404/12, Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu, http://orzeczenia.wroclaw.sa.gov. pl. Podzielającten pogląd, w świetle faktów przedstawionych wyżej, zdaniem Sądu należało zatem stwierdzić, że brak jest jakichkolwiek przyczyn, z których wynikałoby, że nie było podstaw do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, na podstawie którego pozwany bank prowadzi egzekucję przeciwko powodowi.

Sąd miał na uwadze również to, że w drodze powództwa opartego na art. 840 kpc., można zwalczać tytuł wykonawczy powołując się na zdarzenia, które zaszły przed powstaniem tytułu egzekucyjnego, jak również na zdarzenia zaistniałe pomiędzy powstaniem tytułu egzekucyjnego, a nadaniem klauzuli wykonalności (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 26.07.2012r., II CSK 760/11, nie publ.). W rozpoznawanym stanie faktycznym, istotnie, już po wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego, a przed nadaniem klauzuli wykonalności, doszło między stronami do zawarcia ugody, w której na nowo określiły zasady spłaty zadłużenia, a powód miał płacić bankowi raty po 3500 zł (z wyjątkiem ostatniej), w zamian za co bank zwolnił go z pozostałej części długu pod warunkiem wykonania ugody. Skutkiem ugody było zatem to, że wierzytelność, której dotyczył bankowy tytuł egzekucyjny przestała być wymagalna. Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynika natomiast, że powód jedynie początkowo wywiązał się z ugody, dokonując zapłaty dwóch pierwszych rat, a więc łącznie zapłaty kwoty 7000 zł. Nie wykazał natomiast, aby później ugoda w dalszym ciągu była wykonywana. W tej sytuacji, zgodnie z § 3 ust. 2 ugody, nie dokonanie przez powoda terminowej spłaty choćby jednej z rat, skutkowało rozwiązaniem ugody. Tym samym, zarówno według stanu na dzień złożenia pozwu, jak i zamknięcia rozprawy, fakt zawarcia między stronami ugody już po wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego, nie miał żadnego znaczenia dla wykonalności tytułu wykonawczego, na podstawie którego pozwany prowadzi egzekucję przeciwko powodowi. Pozwany bank złożył natomiast wniosek o wszczęcie egzekucji dopiero w dniu 17 kwietnia 2012r., a zatem w okresie, kiedy ugoda już nie obowiązywała.

Niemniej jednak, częściowo zasadne okazały się twierdzenia powoda odnośnie częściowej spłaty wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym. W tej mierze Sąd miał na uwadze, że zasadność powództwa z art. 840 § 1 pkt 2 kpc. o pozbawienie tytułu wykonalności, ocenia się według stanu rzeczy w chwili orzekania (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 marca 1976r., III CZP 18/76, OSNC 1976/9/195). Dlatego też w tym zakresie w jakim powód spełnił świadczenie już po wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego, Sąd uwzględnił powództwo. Dotyczy to dwóch wpłat w wysokości po 3500 zł dokonanych przez powoda w dniu 19 lipca 2011r. i 19 sierpnia 2011r., kwoty 100 zł wpłaconej w dniu 3 listopada 2011r. oraz kwoty 4862,92 zł przekazanej wierzycielowi w toku postępowania egzekucyjnego.

Mając na uwadze powyższe względy, w punkcie I wyroku na postawie art. 840 § 1 pkt 2 kpc., Sąd pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 04.07.2011r., zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Krzyków Wydział VI Cywilny z dnia 22.08.2011r. w części tj. co do kwoty 11.962,92 zł, a w punkcie II wyroku w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie III wyroku na podstawie art. 100 zd. drugie kpc., mając na uwadze, że powództwo zostało uwzględnione tylko w niewielkim zakresie, a zasadnicze zarzuty powoda, na których oparł on powództwo, okazały się nieuzasadnione.