Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu VI Wydział Gospodarczy

w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Jerzy Szafrański

Protokolant Agnieszka Kacała

po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2014 r. w Wałbrzychu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) SA w W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę 4 425,66 zł

I.  powództwo oddala,

II.  zasądza od strony powodowej (...) w W. na rzecz strony pozwanej (...) S.A. w W. kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Strona powodowa – (...)S.A. w W. domagała się zasądzenia od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 4.425,66 zł z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 lutego 2013r., a nadto zwrotu kosztów procesu.

W pozwie wskazano, że dnia 26.11.2012 r. współwłaściciel pojazdu V. (...) nr rej. (...) zaparkował samochód na parkingu przy ul. (...) w W. Po powrocie do pojazdu zauważył, że samochód uszkodzony został przez nieznanego sprawcę . Potwierdzeniem tego faktu była kartka, umieszczona za wycieraczką, zapisana przez świadka zdarzenia. Wynikało z niej, że zarysowania pojazdu dokonał kierujący pojazdem F. (...). Uszkodzony pojazd w zakresie auto casco ubezpieczony był u strony powodowej, która to po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego wypłaciła odszkodowanie w wysokości 4.425,66 zł. ustalone na podstawie faktury VAT (...) ( (...)) z dnia 22.01.2013 r.

W toku postępowania likwidacyjnego ustalono, że w chwili zdarzenia posiadacz pojazdu F. (...) ubezpieczony był w zakresie OC u pozwanego.

Wobec tego mając na uwadze zapisy art.828 § k.c. w zw. z art. 436§ k.c. i art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych […….] pozwany jest zobowiązany do zwrotu powodowi wypłaconego przez niego odszkodowania. Powód wezwał pozwanego, ale ten wypłaty odszkodowania odmówił.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zwrot kosztów procesu. Uzasadniając swoje stanowisko podała, że powód w żaden sposób nie udowodnił, że pozwana ponosi odpowiedzialność za przedmiotową szkodę i nie wykazał podstawy prawnej tej odpowiedzialności. Według powoda sprawcą szkody jest A. P., wobec czego powództwo zostało skierowane wobec niewłaściwej osobie.

Niezależnie od tego pozwana podała, że warunkiem przejścia roszczenia na stronę pozwaną jest oprócz uprzedniego wypłacenia odszkodowania istnienie odpowiedzialności osoby trzeciej – sprawcy szkody. Obowiązek udowodnienia powyższej okoliczności obciąża stronę powodową ( art.6 k.c.). Tymczasem strona powodowa nie przedstawiła żadnego dowodu na to iż sprawcą szkody jest A. P.. Prowadzone postępowanie przygotowawcze nie dało podstaw do przedstawienia domniemanemu sprawcy zarzutu. Kwestionuje on swoją odpowiedzialność za powstanie szkody. Zeznania zaś naocznego świadka co do zakresu uszkodzeń nie odpowiadają uszkodzeniom faktycznym. W pojeździe domniemanego sprawcy nie ustalono żadnych uszkodzeń, które korespondowały by z uszkodzeniami V. (...).

Sąd ustalił:

W dniu 26 listopada 2012r. funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w W. sporządzili notatkę urzędową. Wynika z niej, że tego dnia w godzinach przedpołudniowych na parkingu przy ul. (...) doszło do uszkodzenia pojazdu V. (...) nr rej. (...) należącego do J. K. poprzez zarysowanie powłoki lakierniczej zderzaka przedniego po stronie prawej oraz zarysowania prawego przedniego nadkola. Uszkodzenia miał dokonać kierujący pojazdem F. (...) nr rej. (...), który odjechał z miejsca zdarzenia nie zatrzymując się, czego świadkiem była osoba, która pozostawiła za wycieraczką V. (...) informację o pojeździe sprawcy wraz z nr swego telefonu komórkowego.

dowód: notatka k. 15-16

Pokrzywdzony dokonał zgłoszenia szkody do swego ubezpieczyciela tj. powoda z wnioskiem o rozliczenie bezgotówkowe. Samochód został naprawiony w serwisie (...) spółka jawna w Ś. za kwotę 4.425,66 zł. brutto. W takiej też kwocie zostało wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie.

dowód: zgłoszenie szkody k.18; oświadczenie i zgoda ubezpieczyciela k.20 i 19; decyzje o przyznaniu i wypłacie odszkodowania k. 21-25, faktura (...)( (...)) k.26.

Równolegle z likwidacją szkody toczyło się postępowanie wyjaśniające Zespołu Wykroczeń KM Policji w W. w przedmiocie „ braku należytej ostrożności w dniu 26.11.2012 r. w W. na parkingu przy ul (...) gdzie kierujący samochodem marki F. (...) o nr rej. (...) zagroził bezpieczeństwu innej osoby podczas cofania”. W sprawie tej przesłuchano pokrzywdzonego J. K., świadka zdarzenia M. D. i właściciela pojazdu F. (...) o nr rej. (...) A. P.. Postępowanie to nie dało podstaw do skierowania do sądu wniosku o ukaranie sprawcy wykroczenia, co więcej nie doprowadziło do wskazania tego sprawcy. A. P. zaprzeczył aby dnia 26.11.2012 r. kierował swym pojazdem na parkingu przy ul. (...) w W.. Podał, że żadnego samochodu nie uszkodził. Świadek zdarzenia M. D. składając zeznania określiła, że uszkodzenia pojazdu V. (...) powstały z tyłu samochodu od strony pasażera. Kierującego pojazdem nie widziała bowiem ten nie zatrzymał swego pojazdu i odjechał. Uszkodzenia pojazdu nastąpiły zaś w jego przedniej części tj. zderzak i nadkole po prawej stronie.

dowód: protokoły przesłuchań, notatka i decyzja KM Policji (akta szkodowe (...)) k. 52- 74

Wyżej przywołani świadkowie słuchani na rozprawie w dniu 29.04.2014 r. podtrzymali swoje stanowiska z postępowania wyjaśniającego.

- poszkodowany, że uszkodzono mu przód samochodu po stronie prawej.

- A. P., że nie parkował dnia 26.11.2012 r. samochodu na parkingu przy ul (...). Wykonane zdjęcia jego samochodu nie wykazały uszkodzeń za wyjątkiem wgniecenia tylnego zderzaka jako pozostałość po uderzeniu w słup przy cofaniu.

- M. D. że widziała samochód F., który otarł V. o nr rej. zapisanym na kartce papieru pozostawionej za wycieraczką, że kierowca nie zatrzymał się i odjechał. Nie pamiętała przy tym jaka część V. była uszkodzona – „ chyba tył”. Świadek nie rozpoznała A. P. jako sprawcę szkody. Jedyne podobieństwo to siwe włosy.

dowód: zeznania w/w świadków k.125-127

Pismami z dnia 06 lutego 2013r., 24.04.2013 r. strona powodowa wezwała pozwaną do zrefundowania kosztów wypłaconego odszkodowania wysokości dochodzonej pozwem w terminie 14 dni od dnia doręczenia. Strona pozwana odmówiła refundacji.

dowód: wezwania k. 27, 49; odmowy k. 28,47.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 828 ­§ 1 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłaty odszkodowania przez zakład ubezpieczeń roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciej odpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na zakład ubezpieczeń do wysokości zapłaconego odszkodowania. Zatem, przesłankami nabycia roszczenia przez ubezpieczyciela są: odpowiedzialność sprawcy szkody i wypłata odszkodowania ubezpieczeniowego. Przesłanki te muszą wystąpić łącznie. Strona powodowa wypłacając ubezpieczonemu J. K. odszkodowanie ((...)spółka jawna w Ś. wykonującej naprawę) zrealizowała jedynie drugą z tych przesłanek. Nie wykazała natomiast, iż sprawcą kolizji drogowej był A. P., za którą odpowiedzialność ponosi strona pozwana na podstawie umowy odpowiedzialności cywilnej.

Na stronie powodowej, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 6 k.c., spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jej żądanie. Składając wnioski dowodowe powódka wniosła o dopuszczenie dowodu z zeznań bezpośredniego świadka zdarzenia M. D. na okoliczność potwierdzenia okoliczności uszkodzenia pojazdu V. (...). Z przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego przez KM Policji w W., jak również przed sądem nie wynika jednak, iż kolizję ( otarcie nadwozia V. (...)) spowodował swym samochodem A. P.. Stanowczo oświadczył on, że nie spowodował uszkodzeń. Świadek zaś zlokalizowała uszkodzenia w innej części samochodu niż miejscu faktycznego ich powstania. Nie widziała twarzy kierowcy podczas zdarzenia. Na rozprawie podczas okazania też nie potrafiła stwierdzić, czy A. P. tym sprawcą jest.

Tym samym zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym brak uszkodzeń pojazdu F. (...) korespondujących z uszkodzeniami V. (...) - czego strona powodowa nie kwestionowała, nie daje podstaw do przyjęcia sprawstwa A. P. za powstanie szkody w mieniu osoby trzeciej za którego odpowiedzialność ponosi strona pozwana.

Strona powodowa nie wnosiła o przeprowadzenie innych dowodów na okoliczność ustalenia sprawcy szkody i jego odpowiedzialności, nie wzięła też udziału w posiedzeniu sądu w dniu 29 kwietnia 2014r., o którego terminie jej pełnomocnik został prawidłowo zawiadomiony.

Strona powodowa reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika powinna zdawać sobie sprawę z faktu, iż niedostateczne wyjaśnienie sprawy będzie dla niej niekorzystne, ponieważ to na niej ciążył obowiązek udowodnienia faktów, z których wywodzi skutki prawne. Oddalono pry tym wniosek strony powodowej o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu V. (...) jako nieprzydatny do ustalenia sprawcy szkody. Nie budzące wątpliwości ustalenie sprawcy i kwestionowanie wysokości wypłaconego odszkodowania przez pozwaną było by dopiero podstawą do uwzględnienia tego wniosku.

Mając powyższe na uwadze, przewodniczący zobligowany treścią art. 224 § 1 k.p.c. po przeprowadzeniu postępowania dowodowego - zamknął rozprawę, po czym Sąd wydał wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy (art. 316 § 1 k.p.c.).

W tej sytuacji, wobec nie udowodnienia przez stronę powodową odpowiedzialności osoby trzeciej za szkodę, nie może być mowy o zrealizowaniu przesłanek nabycia roszczenia ubezpieczającego do sprawcy szkody i odpowiedzialności strony pozwanej na podstawie art. 828 § 1 k.c. A zatem, powództwo – jako niezasadne – podlega oddaleniu.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w oparciu o zasadę wyrażoną w art. 98 § 1 k.p.c. (punkt II) przyjmując, iż na koszty te składają się: opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 600 zł, ustalone w oparciu o przepis § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 490).