Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 274/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Złotoryi z 2015-08-06

Sygn. akt II K 274/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Złotoryi II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

SSR Michał Misiak

Protokolant:

Anna Rogalska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Wojciecha Turleja

po rozpoznaniu w dniu 06 sierpnia 2015 r.

sprawy

K. P. (1) (P.)

urodz. (...) w Z.

syna J. i M. z d. K.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 maja 2015 roku w Z., województwa (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości I badanie- 0,29 mg/l, II badanie- 0,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem marki O. (...) o nr rejestracyjnym (...) w ruchu lądowym, przy czym zarzucanego czynu dopuścił się będąc wcześniej karany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Złotoryi sygn. akt II K 306/09

to jest o czyn z art. 178a§4 kk w zw. z art. 178a§1 kk

I uznaje oskarżonego K. P. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, z tym ustaleniem, iż kierował on samochodem w stanie po użyciu alkoholu i czyn ten kwalifikuje z art. 87§1 kw i za to na podstawie tego przepisu prawnego skazuje go na karę 1000 (tysiąc) złotych grzywny;

II na podstawie art. 87§3 kw w zw. z art. 29§1 i §2 kw orzeka wobec K. P. (1) środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 1 (jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy;

III zasądza od K. P. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe i wymierza mu opłatę w kwocie 100 złotych.

Sygn. akt II K 274/15

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny sprawy:

W dniu 18 maja 2015 r. w Z. około godz. 5.00 K. P. (2) kierował samochodem marki O. (...) nr rej (...), będąc w stanie po spożyciu alkoholu (0,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu). Alkohol spożywał on do godzin wieczornych poprzedniego dnia. Badaniu na zawartość alkoholu został poddany w siedzibie KPP w Z., gdyż urządzenie przenośne na miejscu kontroli było uszkodzone. Wynik pierwszego badania wynosił 0,29 mg/l, a drugiego – 0,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego– k. 9-10, 40,

protokół badania alkomatem – k. 3,

notatka służbowa – k. 1.

K. P. (1) ma obecnie 51 lat, ma wykształcenie zawodowe, jest lakiernikiem, pracuje i zarabia 1400 złotych miesięcznie, jest rozwiedziony, nie ma dzieci, nie był leczony psychiatrycznie ani odwykowo, był karany z art. 178a§1 kk. Posiada prawo jazdy kategorii B, które zostało mu zatrzymane w dniu 04 maja 2015 r. w innej sprawie.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 4, 40,

zaświadczenie ze Starostwa Powiatowego w Z. – k. 15,

karta karna – k. 16-17,

odpis wyroku – k. 18.

Oskarżony przyznał się do zarzucanego mu czynu.

Sąd zważył, co następuje:

W sprawie zachodziły wątpliwości co do tego, czy stopień stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego sytuował się na poziomie właściwym dla przestępstwa czy wykroczenia. Pierwsze badanie wskazało bowiem na stan właściwy dla przestępstwa (0,29 mg/l), drugie natomiast na wykroczenie (0,23 mg/l).

W tym stanie dowodowym, skoro nie przeprowadzono trzeciego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu ani badania krwi, zachodzi nieusuwalna, w rozumieniu art. 5§2 kpk, wątpliwość co do rzeczywistego poziomu stężenia alkoholu w organizmie oskarżonego. Jak wynika nawet z niniejszej sprawy, urządzenia do badania stężenia alkoholu dotknięte są pewnym marginesem błędu. Z tego powodu, konieczne są co najmniej dwa badania, a nawet więcej, gdy wyniki badań są niejednoznaczne.

Z tych względów, sąd uznał, że powyższa wątpliwość musi być rozstrzygnięta na korzyść oskarżonego przez uznanie, iż kierując pojazdem znajdował się w stanie po użyciu alkoholu.

Wątpliwości nie budziły pozostałe dowody, w tym wyjaśnienia oskarżonego, przyznającego się do winy, ale w znaczeniu, iż prowadził samochód, pijąc dzień wcześniej alkohol, bez możliwości rozróżnienia czy przyznaje się do przestępstwa czy wykroczenia.

Sąd, przy tak poczynionych ustaleniach faktycznych, nie miał wątpliwości co do kwalifikacji prawnej zachowania oskarżonego. Zgodnie z art. 87§1 kw kto, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50 złotych.

Sąd uznał, że sprawiedliwą karą będzie kara 1000 złotych grzywny. Obwiniony kierował bowiem samochodem, będąc po spożyciu alkoholu, drogą na której natężenie ruchu jest dość znaczne (droga wojewódzka prowadząca do B.), chociaż w porze, gdy natężenie ruchu jest z zasady niskie. Kara ta dopasowana jest również do możliwości finansowych obwinionego. Sąd miał na uwadze również względy prewencji ogólnej, związane ze znaczną ilością przypadków prowadzenia pojazdów mechanicznych w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, co wymaga stanowczej reakcji karnej, a przede wszystkim względy prewencji indywidualnej, gdyż oskarżony był poprzednio karany z art. 178a§1 kk. Ponadto, jak na warunki wykroczenia, stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego było wysokie.

Stąd, na podstawie art. 87§1 kw, art. 24§1 i §3 kw, sąd orzekł, jak w punkcie I wyroku.

Zgodnie z art. 29§1 kw zakaz prowadzenia pojazdów wymierza się w miesiącach lub latach, na okres od 6 miesięcy do 3 lat, a wedle §2 tego artykułu orzekając zakaz prowadzenia pojazdów określa się rodzaj pojazdu, którego zakaz dotyczy.

Z tego względu, sąd, jako, że art. 87§3 kw przewiduje obowiązek orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów, uznał za konieczne zastosowanie wobec obwinionego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres jednego roku i sześciu miesięcy. Sąd wziął pod uwagę przy orzekaniu długości trwania środka karnego te okoliczności, które uwzględnił przy wymiarze grzywny.

Z tego względu, , sąd orzekł, jak w punktach II części dyspozytywnej wyroku.

Sąd uznał, że obwiniony jest w stanie ponieść koszty postępowania oraz opłatę i na podstawie art. 118§1 kpw oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych, obciążył go obowiązkiem ich uiszczenia, o czym orzeczono w punkcie III wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Łucja Kłosowicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Złotoryi
Osoba, która wytworzyła informację:  Michał Misiak
Data wytworzenia informacji: