Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 07 lutego 2012 roku

Sąd Okręgowy w Warszawie V Wydział Cywilny-Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Podedworny

Sędziowie: SO Agnieszka Fronczak

SR (del) Agnieszka Sidor-Leszczyńska (spr)

po rozpoznaniu w dniu 07 lutego 2012 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela Zakładów (...) S.A. w W. w likwidacji

z udziałem dłużnika (...) Sp. z o.o. w W. w likwidacji

o nakazanie wyjawienia majątku

na skutek zażalenia wierzyciela

od zarządzenia Przewodniczącego w I Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego (...) w Warszawie

z dnia 04 listopada 2011 roku, sygn. akt I Co 3780/11

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

Sygn. akt V Cz 4865/11

UZASADNIENIE

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Wbrew twierdzeniom zawartym w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia, w sprawie o nakazanie wyjawienia majątku żaden przepis kodeksu postępowania cywilnego nie ustanawia zasady, iż wierzyciel obowiązany jest wskazać „rzeczywisty” adres siedziby dłużnika, gdyż powołanie się na adres siedziby dłużnika wykazany przez tego dłużnika w rejestrze przedsiębiorców nie jest wystarczające.

Przepis art. 914 § 1 k.p.c. stanowi, iż wniosek o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku składa się w sądzie właściwości ogólnej dłużnika. Do wniosku należy dołączyć odpis protokołu zajęcia lub inne dokumenty uzasadniające obowiązek wyjawienia majątku, a jeżeli wniosek złożono przed wszczęciem egzekucji, także tytuł wykonawczy (art. 914 § 2 k.p.c.). Przepis ten nie stawia żadnych szczególnych warunków, jakim winien odpowiadać wniosek o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku, a zatem należy uznać, iż do wniosku takiego ma odpowiednie zastosowanie art. 126 k.p.c., poprzez odesłanie z art. 13 § 2 k.p.c. Z treści art. 126 § 2 k.p.c. wynika zaś, iż pismo procesowe inicjujące postępowanie w sprawie winno zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby stron.

We wniosku z dnia 26 września 2011 roku wierzyciel wskazał, iż dłużnik posiada siedzibę w W. przy ul. (...). Taki też adres siedziby dłużnika widnieje w odpisie z rejestru przedsiębiorców dotyczącym dłużnika.

Przepis art. 133 § 2a k.p.c. stanowi, iż pisma procesowe dla przedsiębiorców i wspólników spółek handlowych, wpisanych do rejestru sądowego na podstawie odrębnych przepisów, doręcza się na adres podany w rejestrze, chyba że strona wskazała inny adres dla doręczeń. Jeżeli ostatni wpisany adres został wykreślony jako niezgodny z rzeczywistym stanem rzeczy i nie zgłoszono wniosku o wpis nowego adresu, adres wykreślony jest uważany za adres podany w rejestrze.

Wbrew sugestiom Przewodniczącego w I Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego (...)w Warszawie doręczenie dłużnikowi, mającemu status przedsiębiorcy, wezwania do złożenia wykazu majątku i przyrzeczenia przy zastosowaniu domniemania z art. 133 § 2a k.p.c. ma uzasadnienie procesowe. Wszakże za dłużnika posiadającego osobowość prawną działają osoby upoważnione do jej reprezentacji, ujawnione w rejestrze. Zatem uznanie doręczenia wezwania do nakazania wyjawienia majątku przez dłużnika, przy wykorzystaniu domniemania z art. 133 § 2 a k.p.c., daje podstawę do zastosowania środków przymusu wobec osób uprawnionych do jego reprezentacji. Dopiero w sytuacji ustalenia, że miejsce zamieszkania osób fizycznych, które winny złożyć wykaz majątku i przyrzeczenie w imieniu takiego dłużnika nie jest znane, zachodziłaby podstawa do zawieszenia postępowania w myśl art. 177 § 1 pkt. 6 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., ale nie podstawa do zwrotu wniosku.

Twierdzenia Przewodniczącego w I Wydziale Cywilnym Sądu Rejonowego (...) w Warszawie, iż w przedmiotowej sprawie wniosek złożony przez wierzyciela był obarczony brakami formalnymi, które uniemożliwiały nadanie dalszego biegu procesowego sprawie, były bezzasadne.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 398 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., orzekł jak w sentencji.