Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II AKa 266/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok łączny z dnia (...) r., Sąd Okręgowy w P., sygn. akt (...)

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

D. B.

Kara 1 roku pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego dla K. w K. z dnia (...) została wykonana przez skazanego w całości w okresie od (...)

Skazany obecnie (w czasie orzekania przez Sąd Apelacyjny) wykonuje karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w G. z dnia (...) r. Nadto, poza karami pozbawienia wolności i jedną karą ograniczenia wolności, orzeczonymi wyrokami, opisanymi w punktach od VIII do XXVI części wstępnej zaskarżonego wyroku, które skazany ma dopiero wykonywać po kolei po zakończeniu odbywania kary w wymienionej wyżej sprawie (...) skazany również będzie odbywać kary nieuwzględnione przez Sąd Okręgowy, tj. w okresie od (...) r. karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Ł. z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione w dniu (...) r. karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. P. w W. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione od (...)

Opinia o skazanym ZK G. z wykazem wykonywanych kar

Odpisy prawomocnych wyroków

312-314

322-323 334

133

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Opinia o skazanym ZK G. z wykazem wykonywanych kar.

Odpisy wyroków.

Wynikające z tych dowodów fakty są bezsporne, gdyż wynikają z dokumentów urzędowych i nie były kwestionowane w toku postępowania odwoławczego. Poza tym te okoliczności, poza istnieniem wyroku Sądu Rejonowego dla W. (1) i P. w W. z dnia (...) r. w sprawie (...) wynikają już z wcześniejszych opinii AŚ P. z dnia (...) r. (k. 74-78), AŚ G. z dnia (...) r. (k. 12-17), ZK K. Oddział Zewnętrzny C. z dnia (...) r. (k. 32-33 akt (...)) oraz przedostatniej opinii, na której podstawie ustalenia dokonywał Sąd I instancji na czas orzekania, ZK K. Oddział Zewnętrzny C. z dnia (...) r. (k. 94-97 akt (...)) łącznie z informacją o pobytach i orzeczenia na k. 35-38 akt (...). Należy wspomnieć, iż z tych opinii, w tym ostatniej wymienionej, wynika, iż w czasie orzekania przez Sąd Okręgowy skazany odbywał karę 1 roku pozbawienia wolności w okresie od (...) r. orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla K. w K. z dnia (...)za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione w dniu (...) r.

Sąd Okręgowy nie uwzględnił natomiast podczas orzekania kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Ł. w Ł. (1) w sprawie (...), mimo że w czasie orzekania przez Sąd Okręgowy wyrok wydany w tej sprawie w dniu (...)r. był już prawomocny (z dniem (...) r.) i podlegał wykonaniu (k. 334). Ta okoliczność powinna zostać dostrzeżona przez Sąd I instancji, gdyż wynika ona jasno z treści opinii ZK K. Oddział Zewnętrzny C. z (...) r. – wykaz wykonywanych kar pod poz. 16. Ta okoliczność także wynika z informacji o pobytach i orzeczeniach z dnia (...) r. na k. 35-38 akt (...). Tym samym należy zauważyć, iż w danych o karalności, znajdujących się na k. 180-181 w sposób oczywiście błędny w poz. 19 opisano ten wyrok, bowiem wskazano tu błędną sygnaturę akt sprawy, w której ten wyrok został wydany. Wprawdzie Sąd Okręgowy dostrzegł ten wyrok w danych o karalności z błędną sygnaturą akt sprawy i zwrócił się o jego odpis do Sądu Rejonowego dla Ł. Ś. (1) w Ł. (1) (k. 221-222), ale po uzyskaniu informacji mogącej wprowadzić w błąd co do wydania tego wyroku wobec skazanego (k. 224) zaniechał dokonywania dalszych ustaleń, mimo, iż ze wskazanych wyżej danych o wykonywaniu kar jasno wynikało, iż skazany również został skazany tym dodatkowym wyrokiem, którego sygnatura została prawidłowo podana w opiniach zakładów karnych i informacji o wykonywaniu kar.

Sąd Okręgowy natomiast w chwili orzekania nie mógł uwzględnić ostatniej z wymienionych kar, tj. kary 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem z dnia (...) r. Sądu Rejonowego W. (1) w W. w sprawie (...), gdyż ten wyrok zapadł już po wydaniu zaskarżonego wyroku łącznego.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Nie dotyczy

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

Rażąca niewspółmierność wymierzonej skazanemu kary łącznej w wysokości 18 lat pozbawienia wolności, poprzez nieprawidłową ocenę okoliczności dotyczących jej wymiaru, a zwłaszcza błędną ocenę bliskiej więzi przedmiotowo-podmiotowej popełnionych przestępstw oraz przyłożenie zbyt małej wagi do właściwości i warunków osobistych skazanego.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Nie budzi wątpliwości w tej sprawie fakt przyjęty przez Sąd I instancji, iż w niniejszej sprawie, zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 (Dz.U.2020.1086) należy stosować przepisy Kodeksu karnego dotyczące kary łącznej obowiązujące od 01.07.2015 r. do 23.06.2020 r., co w sposób jasny wynika z tego przepisu. Przy czym dodatkowo należy nadmienić, iż część wyroków uprawomocniło się po 23.06.2020 r., co przy literalnym brzmieniu tego przepisu nie pozwalałoby na stosowanie w tych przypadkach przepisów obowiązujących od 01.07.2015 r. do 23.06.2020 r. Sąd Okręgowy, stosując zaś te przepisy także do kar orzeczonych tymi wyrokami w rzeczywistości zastosował zasadę z art. 4 § 1 k.k., bowiem nie ulega wątpliwości, iż w realiach tej sprawy stosowanie tych właśnie przepisów było dla skazanego najkorzystniejsze. Ta okoliczność nie jest w tej sprawie kwestionowana, więc nie zachodzi konieczność szerszego ustosunkowania się do niej.

Przed przystąpieniem do omówienia tejże regulacji prawnej, mającej w niniejszej sprawie zastosowanie, jak i przed ustosunkowaniem się do zarzutu apelacyjnego należy zważyć, co następuje:

Sąd Okręgowy w P. w sprawie o sygn. akt (...) w postępowaniu prowadzonym z urzędu w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec skazanego D. B. brał pod uwagę następujące prawomocne skazania wyrokami:

I. Sądu Rejonowego P. (1) i J. w P. z dnia (...) r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione (...)r. na karę grzywny 100 stawek dziennych po 30 zł – kara wykonana w całości,

II. Sądu Rejonowego P. M. w P. z dnia(...) za przestępstwo z art. 284 § 1 k.k. popełnione 10.08.2012 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres 3 lat i grzywny 50 stawek dziennych w wysokości po 10 zł – kara wykonana w całości,

III. Sądu Rejonowego P. (...) w P. z dnia (...) za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat i grzywny w liczbie 80 stawek dziennych w wysokości po 20 zł – kara wykonana w całości,

IV. Sądu Rejonowego w G.. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione od (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności i grzywny w liczbie 180 stawek dziennych w wysokości po 30 zł – karę grzywny wykonał w całości a karę pozbawienia wolności odbywa od (...).,

V. Sądu Rejonowego w G. M. (1) z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione od (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbył w całości od (...) r. i kare grzywny w liczbie 100 stawek dziennych w wysokości po 20 zł każda, którą będzie odbywać w formie zastępczej kary pozbawienia wolności od (...)

VI. Sądu Rejonowego dla K. K. w K. z dnia (...) r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności – kara wykonana w całości,

VII. Sądu Rejonowego dla K. P. w K. z dnia (...)za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał od (...) r.,

VIII. Sądu Rejonowego w N. (...) z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione od (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności – karę będzie odbywać od (...) r.,

IX. Sądu Rejonowego K. Z. w K. z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności – karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

X. Sądu Rejonowego w S. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione od (...)r. na karę 1 roku pozbawienia wolności – karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XI. Sądu Rejonowego w (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione(...) r. na karę 2 lat ograniczenia wolności – kary tej nie odbywał,

XII. Sądu Rejonowego w N. z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione (...)r. na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XIII. Sądu Rejonowego w (...)za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione od (...) r. na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XIV. Sądu Rejonowego (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XV. Sądu Rejonowego P. (...) w P. z dnia (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione(...)r. na karę 1 roku pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XVI. Sądu Rejonowego w (...) za przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XVII. Sądu Rejonowego dla K. w K. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XVIII. Sądu Rejonowego dla Ł. (1) – Widzewa w Ł. (1) z dnia (...) r. w sprawie (...)za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione(...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XIX. Sądu Rejonowego dla Ł. (1) – Śródmieście w Ł. (1) z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione od 11.04.2016 r. do maja 2016 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XX. Sądu Rejonowego P. (...) w P. z dnia (...) za przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...)r. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXI. Sądu Okręgowego w P. z dnia (...)za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. popełnione od (...)r. na karę 4 lat pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXII. Sądu Rejonowego w T. M. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione(...) r. na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXIII. Sądu Rejonowego w (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 1 roku pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXIV. Sądu Rejonowego w (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione od (...) r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXV. Sądu Rejonowego P. J. w P. z dnia (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione od (...) r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności,

XXVI. Sądu Rejonowego w (...) r. w sprawie (...) za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnione (...) r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności - karę będzie odbywał w dalszej kolejności.

Jak już wyżej wskazano, w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2015.396), które weszły w życie z dniem 1 lipca 2015 r. (art. 19 ust. 1 i art. 29 tej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 85 § 1 k.k. karę łączną orzeka się w sytuacji, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary (czytaj: kary jednostkowe) lub kary łączne za w/w przestępstwa, w tym także kary orzeczone z warunkowym zawieszeniem ich wykonania (art. 85 § 2 k.k. i art. 89 k.k.).

W przypadku skazanego D. B. w czasie orzekania przez Sąd I instancji zachodziły więc wszelkie przesłanki do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności obejmującej kary pozbawienia wolności wymierzone opisanymi wyżej w punktach IV i od VII do XXVI wyrokami, tym bardziej, że nie zachodził przypadek, o którym mowa w art. 85 § 3 k.k.

Należy zauważyć, iż na czas orzekania przez Sąd I instancji wszystkie te kary pozbawienia wolności i jedna kara ograniczenia wolności albo były wykonywane (tak w przypadku kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem wskazanym w pkt VII), albo oczekiwały na wykonanie (pozostałe kary pozbawienia wolności i kara ograniczenia wolności orzeczone wyrokami wskazanymi w pkt IV oraz w pkt od VIII do XXVI). Nie ulega przy tym wątpliwości, iż kara „podlegająca wykonaniu” w rozumieniu art. 85 § 2 k.k. to taka, która ma zostać wykonana w całości lub w części a więc jest to kara, która nie została jeszcze wykonana.

Wszystkie więc te kary podlegały wykonaniu w rozumieniu wskazanego przepisu.

Natomiast wymiar kary łącznej określać należy w granicach wyznaczonych w art. 86 § 1 k.k., tj. w granicach od najwyższej z kar „wymierzonych” za poszczególne przestępstwa do ich sumy, pamiętając, w przypadku łączenia kary pozbawienia wolności z karą ograniczenia wolności o „przeliczniku”: miesiąc kary ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności (art. 87 § 1 k.k.). Zasadnie więc te granice wyliczył Sąd I instancji, ustalając, iż skazanemu można było wymierzyć karę łączną pozbawienia wolności w granicach od 4 lat pozbawienia wolności do 20 lat pozbawienia wolności (suma kar z uwzględnieniem w/w przelicznika), pamiętając o górnej granicy kary łącznej pozbawienia wolności wymienionej w art. 86 § 1 k.k., tj. 20 lat. Bez tej granicy suma kar wynosiłaby 24 lata i 9 miesięcy.

Sąd I instancji zaskarżonym wyrokiem orzekł karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 18 lat a więc stosując zasadę asperacji, ale zbliżoną do zasady kumulacji, skoro karę te wymierzył w górnej granicy przewidzianej w art. 86 § 1 k.k.

Rację ma skarżący obrońca, iż tak ukształtowany wymiar kary, przy zastosowaniu zasady asperacji, ale zbliżonej do pełnej kumulacji uznać należy za nieuzasadniony.

Trafnie apelujący zarzucił, iż Sąd I instancji niezasadnie szczególny wyraz na niekorzyść skazanego przypisał ilości popełnionych przestępstw, pomijając jakże istotne okoliczności wynikające z bliskiej więzi przedmiotowej tych czynów w zakresie zarówno samego dobra, w jakie one godziły, jak i sposobu działania skazanego przy ich popełnieniu. Zapoznając się bowiem z treścią wymienionych wyżej wyroków skazany w każdym przypadku, popełniając przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. lub z art. 284 § 2 k.k. celował w to samo dobro prawne, zaś jego motywem działania, bez względu na przyjętą kwalifikację prawną czynu, było bezprawne wejście w posiadanie (wyłudzenie) określonej sumy pieniężnej z pokrzywdzeniem osób, z którymi zawierał stosowne umowy cywilnoprawne dotyczące określonych przedmiotów. Należy więc przyjąć, iż skazany na przestrzeni od (...) r. dopuścił się tych wszystkich przestępstw (łącznie 26), które jednak miały charakter jednorodzajowy. Apelujący także słusznie zauważył, iż znaczna większość z tych przestępstw została popełniona w zbliżonym czasie w latach (...), co znów, patrząc na ten okres pozwala przyjąć, iż większość z nich została dokonana w krótkich odstępach czasu. Również należy zgodzić się z apelującym, iż znaczna część tych przestępstw nie była w szczególny sposób groźna społecznie pod kątem stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości, skoro wymierzane za nie kary oscylowały w dolnych granicach ustawowego zagrożenia za te przestępstwa.

Trzeba też zwrócić uwagę, iż Sąd I instancji w sposób oczywiście błędny zawyżył dolną granicę kary łącznej, uznając, iż jest to kara „powyżej 4 lat”, skoro przecież Sąd ten stosował zasady obowiązujące od (...) r. a wówczas przecież, jak wspomniano wyżej, próg ten stanowiła najwyższa z kar wymierzonych, czyli w tym przypadku kara 4 lat pozbawienia wolności. Odwołanie się więc przez Sąd I instancji do brzmienia przepisu art. 86 § 1 k.k. obowiązującego już od 24.06.2020 r. (str. 4-5 uzasadnienia formularzowego) jest niezrozumiałe, skoro Sąd ten nie stosował zasad łączenia kary obowiązujących od tego dnia. Również więc i ta okoliczność mogła mieć wpływ na treść tego wyroku w zakresie wymiaru orzeczonej kary.

Sąd I instancji wskazał, iż na niekorzyść skazanego przemawia fakt wskazanej wyżej rozpiętości czasowej 7 lat (str. 8 uzasadnienia formularzowego).

Jednak, jak wskazano wyżej za apelującym, głównym okresem nasilonej działalności przestępczej skazanego były lata (...). Poza tym, co umknęło Sądowi I instancji, należy zauważyć, iż skazany zaczął odbywać kary pozbawienia wolności w dniu (...) r. (k. 312-313v) a więc już po popełnieniu wszystkich przypisanych mu przestępstw wyrokami skazującymi, których kary wchodziły w skład orzeczonej kary łącznej. Skazany więc dopiero od tego dnia w rzeczywistości zaczął być poddawany resocjalizacji penitencjarnej. Tymczasem, jak to Sąd I instancji ustalił prawidłowo w oparciu o wskazane wyżej opinie na temat zachowania się skazanego w trakcie odbywania kar, cyt.: „zachowanie skazanego kształtuje się na umiarkowanym poziomie, niczym się szczególnym nie wyróżnia. Nie był karany dyscyplinarnie, był natomiast trzykrotnie nagradzany. Odbył terapię dla osób uzależnionych od alkoholu. Jest osobą raczej zdyscyplinowaną. Podporządkowuje się stawianym wymogom i nie uczestniczy w podkulturze przestępczej. Karę odbywa w systemie terapeutycznego oddziaływania”, I, choć, jak to ujął Sąd I instancji na podstawie tych opinii, iż skazany, cyt.: „wobec propozycji grupy AA nie jest chętny” i „aktualnie wobec wydanych wyroków jest krytyczny” (str. 8-9 uzasadnienia formularzowego), to bez wątpienia tę opinię na temat zachowania się skazanego od czasu osadzenia go w zakładzie karnym uznać należy za umiarkowanie pozytywną, która nie powinna również przemawiać na jego niekorzyść i uzasadniać wymierzenie aż tak nadmiernie surowej kary łącznej pozbawienia wolności. I choć również opinia ta nie jest wzorowa, co gołosłownie próbuje wykazać apelujący a co także wynika z ostatniej opinii o skazanym z dnia (...) r. (k. 313v-314), to niemniej przytoczone wyżej razem wzięte okoliczności powinny skłaniać do wymierzenia skazanemu kary łącznej pozbawienia wolności z zastosowaniem zasady asperacji, ale ani zbliżonej do zasady pełnej absorbcji, jak tego domaga się apelujący, jak i sam skazany, gdyż znów temu na przeszkodzie stoi zbyt rozległa działalność przestępcza skazanego związana z popełnienie znacznie ponad 20 przestępstw przeciwko mieniu, co przecież związane jest z pokrzywdzeniem tyleż podmiotów, ani też zbliżonej do zasady pełnej absorpcji, w tym przypadku 20 lat pozbawienia wolności, gdyż znów temu stoją na przeszkodzie przytoczone okoliczności łagodzące. Te okoliczności więc powinny skłonić do znaczącego złagodzenia kary łącznej.

Należy jednak zauważyć, iż w czasie orzekania przez Sąd Apelacyjny nastąpiła istotna zmiana okoliczności faktycznych, które mają wprost wpływ na prawidłowe stosowanie norm prawa materialnego a dokładniej mówiąc na stosowanie art. 85 § 2 k.k. Na te okoliczności wprost wskazano wyżej w sekcji 2 podsekcji 2.1.1. i podsekcji 2.2.1.

Z uzyskanej więc w toku postępowania odwoławczego opinii Zakładu Karnego w G. z dnia (...) r. wynika, iż skazany w dniu (...) r. zakończył odbywanie kary jednostkowej 1 roku pozbawienia wolności (wymienioną wyżej w pkt VII) i obecnie, od dnia (...) r. do (...) r. odbywa karę jednostkową 1 roku pozbawienia wolności w sprawie (...) – opisanej wyżej w pkt IV a także w kolejnych okresach odbywać będzie pozostałe kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymienione wyżej w puntach od VIII do XXVI a dodatkowo jeszcze odbywać będzie karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla Ł. w Ł. (1) z dnia (...), która to kara, wskutek uchybienia w ustaleniach faktycznych nie została uwzględniona przez Sąd I instancji oraz karę 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. P. w W. z dnia (...) r. w sprawie (...), który uprawomocnił się w dniu (...) r. a więc już po wydaniu zaskarżonego wyroku łącznego (k. 312-313v, 321-322, 334).

Powyższe zaś oznacza, iż nie jest na obecnym etapie wyrokowania możliwe objęcie węzłem kary łącznej wykonanej już w całości kary 1 roku pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem opisanym wyżej w punkcie VII, natomiast niezbędne jest orzeczenie kary łącznej obejmującej pozostałe kary, które wyżej wskazano, to jest zarówno te, które były uwzględnione przez Sąd I instancji, opisane wyżej w punktach IV i od VIII do XXVI oraz dodatkowo wskazane kary 1 roku pozbawienia wolności oraz 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczone w sprawach (...) i (...). Na konieczność takiego orzekania, pamiętając przy tym o nie pogarszaniu sytuacji skazanego z uwagi na wniesioną apelację wyłącznie na jego korzyść (art. 434 § 1 k.p.k.) wskazuje zresztą Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 27.06.2019 r., V KK 235/18, LEX nr 2687768 i z dnia 23.01.2019 r., V KK 516/18, Prok. i Pr. – wkł. 2019/5/16 oraz uchwale składu 7 sędziów z dnia 28 czerwca 2018 r., I KZP 3/18, OSNKW 2018/8/55).

Z uwagi więc na brak warunków do objęcia węzłem kary łącznej kary wymierzonej wobec skazanego w/w wyrokiem opisanym w punkcie VII, Sąd Apelacyjny, kierując się z urzędu przepisem art. 440 k.p.k. oraz art. 438 pkt 1 k.p.k., art. 437 § 2 k.p.k. i art. 572 k.p.k. uchylił zaskarżony wyrok w tej części i w tym zakresie umorzył postępowanie (w pkt I wyroku).

Takie zaś orzeczenie przy jednoczesnym ujawnieniu się dodatkowo dwóch kar pozbawienia wolności podlegających wykonaniu zobligowało Sąd odwoławczy do orzeczenia wobec skazanego D. B. nowej kary łącznej, będącej wynikiem połączenia wskazanych wyżej kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymienionych w punktach IV oraz od VIII do XXVI (jakie też w tych punktach zostały opisane w części wstępnej zaskarżonego wyroku łącznego) oraz dwóch pozostałych kar pozbawienia wolności w wymiarach 1 roku oraz 10 miesięcy orzeczonych w sprawach (...) i (...) , przy czym, z uwagi na kierunek wniesionej apelacji na korzyść skazanego, nowe orzeczenie nie mogło zostać dokonane na niekorzyść skazanego.

Mając więc na uwadze podlegające połączeniu w/w kary, kierując się przepisem art. 86 § 1 k.k. (w brzmieniu wskazanym wyżej) i mając na uwadze przytoczony „przelicznik” związany z łączeniem kary ograniczenia wolności, Sąd odwoławczy mógł wymierzyć skazanemu karę łączną pozbawienia wolności w granicach od 4 lat do 20 lat (gdyby nie było ograniczenia do 20 lat przewidzianego w art. 86 § 1 k.k., to suma kar wynosiłaby 25 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności). Mając dokładnie na względzie te same okoliczności przy ustalaniu wymiaru kary łącznej, jakie przytoczone powyżej, przy uwzględnieniu zarzutu apelacyjnego a także przy uwzględnieniu uwag Sądu odwoławczego, jak również kierując się zasadą, by nie pogorszyć sytuacji skazanego (art. 440 k.p.k. i art. 434 §1 k.p.k.), uwzględniając przy tym fakt zastąpienia jednej kary 1 roku pozbawienia wolności inną karą 1 roku pozbawienia wolności i dodatkowym uwzględnieniem jeszcze kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd Apelacyjny uznał, iż kara łączna 13 lat pozbawienia wolności, przy zastosowaniu zasady asperacji w klasycznej postaci, tj. ani zbliżonej do zasady absorpcji, ani zbliżonej do zasady kumulacji, spełni wskazane wyżej kryteria a jednocześnie będzie w pełni wystarczająca, zgodnie z celami określonymi w art. 85a k.k. Skoro zaś skazany już odbył część kary 1 roku pozbawienia wolności od dnia (...)r., podlegającej w niniejszej sprawie łączeniu, to na podstawie art. 577 k.p.k. należało zaliczyć skazanemu ten okres odbywanej kary na poczet nowo orzeczonej kary łącznej. Powyższe orzeczenie znalazło wyraz w pkt II wyroku.

Wniosek

1. Zmiana zaskarżonego wyroku przez znaczące obniżenie wymierzonej skazanemu kary pozbawienia wolności.

2. Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1

Wyżej, przy ustosunkowaniu się do zarzutów apelacyjnych wykazano zasadność żądania złagodzenia wobec skazanego orzeczonej kary łącznej, więc nie zachodzi tu potrzeba powtarzania tożsamej argumentacji. Jedynie nie można już było uwzględnić wyrażonego na rozprawie apelacyjnej żądania złagodzenia tej kary do wysokości poniżej 10 lat (k. 337v), gdyż uwzględniając przytoczone wyżej okoliczności, mając przede wszystkim na względzie ilość przestępczych zachowań, jakich dopuścił się skazany, orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności w takim wymiarze byłoby już orzeczeniem niewspółmiernie łagodnym, nie dającym się zaakceptować.

Ad. 2

Uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania w świetle przepisu art. 437 § 2 k.p.k. nie znajduje żadnego uzasadnienia (brak podstaw wskazanych w art. 439 § 1 k.p.k., art. 454 k.p.k., jak i nie zachodzi konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości).

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Z urzędu uwzględniono okoliczność wykonania w całości, po wydaniu zaskarżonego wyroku, wobec skazanego jednej z kar pozbawienia wolności, co powodowało niemożność uwzględnienia tej kary przy orzeczeniu kary łącznej. Z urzędu też uwzględniono ujawnienie się dwóch dodatkowych kar pozbawienia wolności, podlegających wykonaniu, wymagających objęcia nich również węzłem kary łącznej. Nadto uzupełniono podstawę prawną orzeczonej kary łącznej o przepis art. 4 § 1 k.k.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Na okoliczności te wskazano wprost wyżej w punktach 2.1.1. i 2.2.1. oraz w punkcie 3, przy ustosunkowaniu się do zarzutu apelacyjnego. Natomiast dodanie przepisu art. 4 § 1 k.k. było niezbędne, gdyż niektóre czyny zostały popełnione przez skazanego przed (...) r. a także niektóre wyroki uprawomocniły się po (...) r., tyle że dotyczyły one czynów popełnionych przed (...) r. W tych zaś okolicznościach brak zastosowania art. 4 § 1 k.k., co zresztą Sąd I instancji uczynił, nie pozwalałby na orzeczenie kary łącznej obejmującej wszystkie wymienione wyżej kary, podlegające wykonaniu. W tym przypadku podstawą wydania tego rozstrzygnięcia był przepis art. 455 k.p.k.

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Utrzymano w mocy orzeczenie o podstawie prawnej wymierzonej kary łącznej pozbawienia wolności (pkt 1) z uzupełnieniem jej o przepis art. 4 § 1 k.k. oraz o kosztach procesu (pkt 3).

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Utrzymanie w mocy orzeczenia o podstawie prawnej orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności jest wynikiem poprawności w tym zakresie wyboru przez Sąd Okręgowy właściwego stanu prawnego. Co do orzeczonych kosztów nie stwierdzono żadnych uchybień, jak również co do nich nie podnoszono jakichkolwiek zarzutów.

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

0.0.1Zmiana wyroku dotyczy orzeczonej w pkt 1 kary łącznej pozbawienia wolności oraz dokonanego w pkt 2 zaliczenia właściwego okresu odbywania kary pozbawienia wolności na poczet kary łącznej.

Zwięźle o powodach zmiany

Zmiany te związane są z poczynionymi przez Sąd Apelacyjny ustaleniami dotyczącymi wykonania jednej z podlegających łączeniu kar pozbawienia wolności oraz koniecznością objęcia w węzeł kary łącznej dodatkowo dwóch kar podlegających wykonaniu a także koniecznością uzupełnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia o karze łącznej o przepis art. 4 § 1 k.k., co wyjaśniono wyżej szczegółowo w punkcie 3.

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

Nie dotyczy

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

Nie dotyczy

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

O konieczności uchylenia zaskarżonego wyroku i umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego w części dotyczącej objęcia karą łączną kary 1 roku pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego dla K. w K. z dnia (...) wypowiedziano się szczegółowo wyżej przy ustosunkowaniu się do zarzutu apelacyjnego. Kara ta, z racji jej wykonania w całości w chwili orzekania przez Sąd Apelacyjny nie mogła stanowić podstawy orzeczenia kary łącznej.

4.1.

Nie dotyczy

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Nie dotyczy

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Nie dotyczy

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Mając na uwadze zasadność wniesionej apelacji, w tym konieczność dokonania na korzyść skazanego zmian w treści zaskarżonego wyroku, kierując się względami słuszności zwolniono skazanego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze na podstawie art. 624 § 1 k.p.k.

7.  PODPIS

I. P. M. K. H. K.