Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II Ka 25/22 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Zamościu z 2022-03-18

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IIKa 25/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Zamościu z dnia 25 listopada 2021 r. wydany w sprawie IIK 625/21

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

W. T.

Treść wyroków wydanych wobec oskarżonego w sprawach IIK 1168/99 i VIIK 1130/05 Sądu Rejonowego w Zamościu

informacja

k. 415a

akta sprawy VIIK 1130/05

załącznik

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

W. T.

nie przeprowadzano takich dowodów

---

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja,

dokumenty z akt sprawy

Dowodami są dokumenty w postaci akt sprawy sądowej oraz informacja wygenerowana przez sekretariat II Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Zamościu. Dokumenty te nie budzą zastrzeżeń co do autentyczności i zwartych w nich informacji.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

----

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Oskarżony w osobiście sporządzonej apelacji nie kwestionował ustaleń faktycznych co do winy, skupił się na wnioskowaniu o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec niego, jako części kary sekwencyjnej. Podnosił, że obecnie opiekuje się schorowaną ponad osiemdziesięcioletnią matką. Wskazał też, że regularnie uczęszcza na terapię AA.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut apelacyjny nie może zostać uwzględniony. Podnoszone w apelacji argumenty są chybione, gdyż podstawą orzeczenia Sądu w zakresie orzeczonej kary, zawartego w zaskarżonym wyroku są obligatoryjne przepisy prawa karnego materialnego. Przepisy te nie mogą być modyfikowane na podstawie podniesionych w apelacji argumentów.

Po pierwsze należy zauważyć, iż skutecznie można w apelacji skarżyć orzeczenie w zakresie kary jeżeli zostanie podniesiony i wykazany zarzut „rażącej” niewspółmierności orzeczonej kary. W apelacji tego rodzaju sformułowania nie zostały zawarte. Biorąc jednak pod uwagę brak fachowości po stronie skarżącego – osobiście oskarżony – sam brak odpowiedniego sformułowania nie stał na przeszkodzie dokonania oceny trafności orzeczonej kary w trakcie kontroli odwoławczej.

Analiza akt sprawy, w szczególności karty karnej i treści zapadłych wyroków oraz postanowień o zarządzeniu wyrokowania kar pozbawienia wolności orzeczonych poszczególnych sprawach rozpoznawanych wcześniej przeciwko oskarżonemu, Sąd Okręgowy ustalił, że:

- w sprawie IIK 227/97 W. T. został skazany na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Karę tę, w rezultacie zarządzenia jej wykonania zakończył wykonywać w dniu 15 listopada 2003 r;

- w sprawie IIK 1168/99 oskarżony został skazany na karę bezwzględną pozbawienia wolności za czyn z art. 200 § 1 k.k. . Karę zakończył wykonywać w dniu

15 listopada 2003 r

- kolejny raz W. T. został skazany na karę pozbawienia wolności w sprawie VIIK 1130/05. Karę tę odbył w dniu 21 sierpnia 2011 r. .

Zgodnie z treścią art. 107 § 1 k.k. zatarcie skazania w przypadku orzeczenia kary pozbawienia wolności, następuje po upływie 10 lat od wykonania lub darowania kary, albo przedawnienia jej wykonania. W przypadku dotyczącym oskarżonego W. T. najistotniejsze okazują się przepisy art. 106a k.k. i art. 108 k.k.. Wskazane przepisy mówią, iż:

- nie podlega zatarciu skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, jeżeli pokrzywdzonym był małoletni poniżej lat 15, (art. 106a k.k.), przepis wszedł w życie w dniu 26 września 2005 r.;

- jeżeli skazany popełnił ponowne przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań (art. 108 k.k.).

W sprawie IIK 1168/99 W. T. został skazany za czyn z art. 200 § 1 k.k. – seksualne wykorzystanie małoletniego poniżej 15 lat. Bezwzględną karę pozbawienia wolności orzeczoną w tej sprawie oskarżony zakończył odbywać w dniu 15 listopada 2003 r., a więc do dnia wejścia w życie przepisu art. 106a k.k. skazanie to nie zatarło się, bowiem pomiędzy 15 listopada 2003 r. a 26 września 2005 r. nie upłynęło 10 lat. Zgodnie z brzmieniem wskazanego art. 106a k.k., w stosunku do oskarżonego W. T. skazanie to nigdy nie ulegnie zatarciu. Wobec czego, zgodnie z treścią art. 108 k.k., żadne skazanie W. T. nie będzie ulegało w przyszłości zatarciu i zawsze będzie on osobą skazaną na karę pozbawienia wolności. Wobec osoby o statusie „skazany na karę pozbawienia wolności” przepis art. 69 § 1 k.k. wprowadza zakaz stosowania warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Reasumując, w stosunku do oskarżonego W. T. przepisy o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności (art. 69 § 1 k.k.) nigdy nie będą miały zastosowania. Przepis art. 190a § 1 k.k., który jest podstawą prawną skazania i wymiaru kary wobec oskarżonego w tej sprawie, przewiduje jako sankcję karną jedynie pozbawienie wolności w wymiarze od 6 miesięcy do 8 lat. Zastosowanie przez Sąd wobec oskarżonego na podstawie art. 37b k.k. kary sekwencyjnej, tj. orzeczenie jednocześnie kary pozbawienia wolności poniżej dolnego progu zagrożenia przewidzianego w przepisie i kary ograniczenia wolności, jest dla oskarżonego rozstrzygnięciem najbardziej łagodnym.

Powyżej przedstawiony stan prawny odnoszący się do sytuacji zaistniałej w niniejszej sprawie nie pozwala na warunkowe zawieszenie orzeczonej kary pozbawienia wolności, ani dokonania zmiany w jakimkolwiek zakresie.

Orzeczonej w zaskarżonym wyroku kary nie można jednocześnie uznać za karę rażąco niewspółmiernie surową do czynu, za który oskarżony został skazany. Podkreślić należy, że orzeczona wobec oskarżonego kara jest karą łagodną i uwzględnia ustalone okoliczności faktyczne oraz warunki osobiste oskarżonego.

Wniosek

Oskarżony w końcowej części apelacji wnioskował o: uchylenie wyroku i warunkowe zawieszenie na czas próby wyroku Sądu Rejonowego w Zamościu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ze względu na przytoczone powyżej okoliczności i uwarunkowania prawne, niemożliwym było uwzględnienie wniosku oskarżonego o zmianę wyroku i warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Ze względu na kierunek i zakres zaskarżenia oraz podmiot wnoszący apelację, Sąd Okręgowy w urzędu dokonał kontroli odwoławczej trafności ustaleń faktycznych oraz przeprowadził badanie orzeczenia w kierunku ustalenia zaistnienia bezwzględnych przyczyn odwoławczych.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

Sąd Okręgowy oceniając zasadność dokonanych ustaleń faktycznych stwierdził, że są one oparte na wszechstronnej ocenie dowodów i odpowiadają wnioskom wypływającym z tych dowodów. Sąd nie stwierdził zaistnienia błędu w tychże ustaleniach.

Analiza akt nie dostarczyła również powodów do przyjęcia, że w sprawie wystąpiły bezwzględne przyczyny odwoławcze z art. 439 k.p.k. lub art. 440 k.p.k.. Powody te nie zostały też podniesione ani zasygnalizowane w apelacji.

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Całość zaskarżonego wyroku.

Zwi ęź le o powodach utrzymania w mocy

Po przeprowadzeniu wnikliwej kontroli odwoławczej zaskarżonego wyroku, a w szczególności trafności zastosowanej represji karnej, Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok nie znajdując postaw do wydania orzeczenia reformatoryjnego czy kasatoryjnego.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

W zaskarżonym wyroku nie dokonywano zmian.

Zwi ęź le o powodach zmiany

---

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

---

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

----

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

----

5.3.1.4.1.

----

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-----

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponieważ wyrok został utrzymany w mocy nie zachodzi potrzeba formułowania zapatrywań prawnych i wskazań co do dalszego biegu.

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Wyrok apelacyjny nie zawiera innych rozstrzygnięć.

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Oskarżony nie posiada majątku a jego możliwości zarobkowe są ograniczone, poza tym posiada na utrzymaniu nieletnie dzieci. Te okoliczności legły u podstaw zwolnienia oskarżonego z ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze. Podstawą prawną tej decyzji jest art. 624 § 1 k.p.k..

Skarb Państwa ponosi wydatki związane z prowadzeniem postępowania odwoławczego na podstawie art. 626 § 1 k.p.k..

PODPIS

/-/ Na oryginale właściwy podpis.

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Zamościu z dnia 25 listopada 2021 r. wydany w sprawie IIK 625/21

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Krajewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Zamościu
Data wytworzenia informacji: