Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	st. sekr. sądowy Małgorzata Wierzbicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016r. w S.

odwołania B. W. (1)

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr (...)

w sprawie B. W. (1)

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość emerytury rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonej B. W. (1) przysługuje prawo do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej od dnia 01 maja 2015 r.

Sygn. akt: IV U 1004/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 22 czerwca 2015r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.28 ust.4 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił B. W. (1) wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej wskazując, iż zgodnie z powyższym przepisem uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego, a pozostawione grunty nie mogą przekraczać 1 ha fizycznego i 1 ha przeliczeniowego. Organ rentowy wskazał, iż z przedłożonych przez ubezpieczoną dokumentów wynika, że po wydzierżawieniu gospodarstwa w dniu 24.04.2015 r. pozostały w posiadaniu ubezpieczonej grunty o powierzchni 1,2747 ha.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. W. (1) wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej. W uzasadnieniu stanowiska ubezpieczona podniosła, że grunty pozostałe w jej i męża posiadaniu po wydzierżawieniu działek o nr ewid. (...) i (...) o łącznej powierzchni 2,1876 ha mają łączną powierzchnię 0,9713 ha. Nigdy natomiast w skład jej gospodarstwa rolnego nie wchodziły udziały we współwłasności i współużytkowaniu wieczystych działek o nr ewid. 142, 721/22, 721/11 położonych w S. i nigdy nie była użytkownikiem tych nieruchomości. Ponadto wskazał również, ze organ rentowy wadliwie określił jej udziały we współwłasności i współużytkowaniu w/w nieruchomości (odwołanie k.1-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przywołując argumentację wskazaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.13).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. W. (1) na podstawie decyzji z dnia 03 czerwca 2013 r. jest uprawniona do emerytury rolniczej od dnia 1 maja 2013 r. i emerytura rolnicza jest jej wypłacana w części składkowej (decyzja k. 44-45).

B. W. (1) i W. W. (1) na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej są właścicielami nieruchomości o nr ewid. (...) o powierzchni 0,0552 ha, (...) o powierzchni 0,1041 ha, (...) o powierzchni 0,08 ha położonych w K. (k. 7-8).

Mąż B. W. (2) W. jest właścicielem nieruchomości o nr ewid.: (...) o powierzchni 1,1449 ha, (...) o powierzchni 1,0427 ha, (...) o powierzchni 0,2061 ha, 1901 o powierzchni 0,1802 ha, (...) o powierzchni 0,2932 ha położonych w K. (k.5-6). Powyższe nieruchomości wchodziły w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez B. W. (1), którego łączna powierzchnia to 3,1064 ha. Ponadto ubezpieczona wraz z mężem są również użytkownikami działki o nr ewid. 2750 o powierzchni 0,0525 ha, co daje łączna powierzchnie gospodarstwa 3,1589 ha.

Dnia 24 kwietnia 2015 r. W. W. (1) zawarł umowę dzierżawy z A. A., na podstawie której wydzierżawił działki o nr ewid. (...) i (...) o łącznej powierzchni 2,1876 ha A. A. na okres 10 lat (umowa dzierżawy - akta emerytalne organu rentowego). Po wydzierżawieniu powyższych działek ubezpieczona wraz z mężem są użytkownikami nieruchomości o łącznej powierzchni 0,9713 ha.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie INs 1347/13 Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim stwierdził, że spadek po W. P. (1) zmarłym 28 listopada 2005 r. w S. i ostatnio tam stale zamieszkałym na podstawie ustawy nabyła m.in. córka wymienionego B. W. (1) w 3/20 częściach (postanowienie spadkowe k. 37). W związku z powyższym postępowaniem spadkowym B. W. (1) stała się współużytkownikiem wieczystym w 309/40000 częściach w nieruchomości o nr ewid. 721/22 o powierzchni 0,3078 ha, współużytkownikiem wieczystym w 381/100000 częściach w nieruchomości o nr ewid. 721/11 o powierzchni 0,0908 ha, współużytkownikiem wieczystym w 633/200000 częściach w nieruchomości o nr ewid. 721/12 o powierzchni 0,1159 ha położonych w S.. Powyższe udziały stanową udział w częściach wspólnych lokali: mieszkalnego, niemieszkalnego i garażu posadowionych na powyższych nieruchomościach i prawie wieczystego użytkowania związanych z tymi lokalami. W lokalu mieszkalnym znajdującym się na działce o nr ewid. 721/22 mieszka matka B. W. (1) wraz z synem W. P. (2) i oni również korzystają z lokalu niemieszkalnego na działce (...) i lokalu garażowego na działce (...) (zaświadczenie k. 4, zeznania W. P. (2) k. 38v-39). W wyniku postępowania spadkowego po ojcu ubezpieczona stała się również współwłaścicielką w 3/40 częściach w działce o nr ewid. 142 o powierzchni 0,11 ha położonej w S., która według wypisu z ewidencji gruntów stanowi działkę rolną, natomiast ani ubezpieczona, ani jej brat W. P. (2) nie wiedzą, gdzie wskazana nieruchomość jest położona. Ubezpieczona B. W. (1) nigdy nie użytkowała działki (...) położonej w S., jak również nie korzystała z nieruchomości lokalowych i udziału w prawie wieczystego użytkowania jako części wspólnych tych lokali wchodzących w skład spadku po ojcu. Nigdy wskazane nieruchomości nie stanowiły części jej gospodarstwa rolnego (zeznania W. P. (2) 38v-39, zeznania ubezpieczonej k. 17v, 39).

Dnia 6 maja 2015 r. ubezpieczona złożyła wniosek do organu rentowego o wypłatę części uzupełniającej emerytury wskazując, że wraz z mężem zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej (wniosek – akta emerytalne organu rentowego).

Decyzją z dnia 22 czerwca 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej (decyzja k. 94 akt emerytalnych).

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie obdarzonego przez Sąd wiarygodnością. Sąd w całości obdarzył wiarygodnością dowód z zeznań świadków: W. P. (2) i A. C. oraz dowód z przesłuchania ubezpieczonej w charakterze strony.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej B. W. (1) okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.28 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) wypłata emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust.2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą, przy czym zgodnie z ustępem 4 powyższego przepisu uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego.

Analizując okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że organ rentowy dokonał błędnej wykładni przepisu art.28 ust.4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i doszedł do niewłaściwego wniosku, że ubezpieczona jako emerytka nie zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W ocenie Sądu powyższy przepis nie reguluje wyczerpująco sytuacji, w których uzasadnione jest przyjęcie, że emeryt zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, ale wskazuje jedno z kryteriów, jakim jest powierzchnia gruntów rolnych których jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem, kiedy należy uznać, że emeryt nie prowadzi już działalności rolniczej. Z przepisu tego nie wynika natomiast, że przez sam fakt, iż emeryt lub jego małżonek jest właścicielem gospodarstwa rolnego, uzasadnione jest przyjęcie, że emeryt ten nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. W ocenie Sądu o tym, czy emeryt zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej decyduje każdorazowo stan faktyczny, a zatem fakt, czy dana osoba rzeczywiście prowadzi działalność rolniczą i pracuje w gospodarstwie rolnym. Na stanowisku takim stoi również Sąd Najwyższy (vide: uchwała SN z 6 maja 2004r., II UZP 5/06, OSNP 2004/22/389), a także Sąd Apelacyjny w Lublinie, który w wyroku z 1 sierpnia 2012r. w sprawie III AUa 615/12 (LEX nr 1216343) wskazał, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej w rozumieniu art.6 pkt 3 ustawy z 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie ulega zawieszeniu na podstawie art.28 ust.1 i 3 w związku z ust.4.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że ubezpieczona wraz z mężem po wydzierżawieniu działek o nr ewid. (...) i (...) umową z 24 kwietnia 2015 r. jest właścicielem i posiadaczem nieruchomości o łącznej powierzchni 0,9713 ha. Pozostałe nieruchomości nie stanowią zatem gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym.

Błędnie organ rentowy uznał ubezpieczoną za osobę prowadzącą gospodarstwo rolne na działkach o nr ewid.721/22, 721/11, 721/12 oraz działce o nr ewid. 142 położonych w S.. Udziały w prawie wieczystego użytkowania w działkach (...) oraz udział we współwłasności w działce (...) ubezpieczona odziedziczyła po ojcu W. P. (1), nigdy jednak nie weszła w posiadanie tych nieruchomości i nie prowadziła na tych nieruchomościach gospodarstwa rolnego. Podkreślić bowiem należy, iż udziały w prawie wieczystego użytkowania w działach 721/22, 721/11, 721/12 są związane z odrębną własnością lokali: mieszkalnego i niemieszkalnych znajdujących się na tych działkach, z których korzysta matka ubezpieczonej i jej brat W. P. (2), natomiast jeżeli chodzi o działkę o nr ewid. 142, to oni ubezpieczona, ani jej brat W. P. (2) nie wiedzą, gdzie ta działka faktycznie jest położona.

Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, zatem, że B. W. (1) nigdy nie prowadziła gospodarstwa rolnego na działach odziedziczonych po ojcu W. P. (1).

W konsekwencji powyższego w pełni zasadne jest stwierdzenie, że ubezpieczona nie prowadzi działalności rolniczej na działkach położnych w S. wskazanych powyżej i oceny tej nie zmienia fakt, że pozostaje ona współwłaścicielką i współużytkownikiem wieczystym tych działek.

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należało, że organ rentowy niezasadnie odmówił ubezpieczonej wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustalił, iż B. W. (1) przysługuje prawo do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej od 1 maja 2015 r. tj. do miesiąca, w którym ubezpieczona złożył wniosek o wypłatę części uzupełniającej emerytury rolniczej.