Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV U 771/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Siedlcach z 2016-02-01

Sygn. akt IV U 771/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 1 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 1 lutego 2016r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania B. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 28 maja 2015 r. (Nr (...))

w sprawie B. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 771/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 maja 2015 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił B. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie osiągnęła wymaganego wieku emerytalnego 55 lat dla kobiet i nie udowodniła na dzień 1 stycznia 1999 r. 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy przyjął za udowodniony przez ubezpieczoną na datę 1 stycznia 1999 r. staż ubezpieczeniowy w wymiarze 18 lat, 4 miesięcy i 19 dni, w tym 17 lat, 10 miesięcy i 6 dni pracy w warunkach szczególnych. Do ogólnego stażu nie zaliczono ubezpieczonej pracy w gospodarstwie rolnym jej wujka od 30 marca 1977 r. do 30 czerwca 1980 r. W okresie tym B. K. uczęszczała bowiem do szkoły ponadpodstawowej znajdującej się w innej miejscowości niż gospodarstwo, co wyklucza przyjęcie, iż jej praca pełniona była stale i w pełnym wymiarze znaczącym dla funkcjonowania tego gospodarstwa.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła B. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że zaskarżona decyzja jest błędna, bowiem organ rentowy powinien do stażu pracy w warunkach szczególnych zaliczyć okres pracy w gospodarstwie rolnym jej wuja, gdzie była zameldowana. (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k. 5-6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona B. K. urodzona (...) w dniu 25 maja 2015 r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (k. 1-6 a. e.). W dniu składania powyższego wniosku ubezpieczona nie ukończyła 55-tego roku życia. Ubezpieczona wymagany ustawa wiek emerytalny 55 lat ukończy dopiero z dniem 29 marca 2016 r. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999 r. B. K. udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 18 lat, 4 miesięcy i 19 dni, w tym 17 lat, 10 miesięcy i 6 dni pracy w warunkach szczególnych. Z uwagi na brak wymaganych ustawą: 20 lat okresów składowych i nieskładkowych na datę 1 stycznia 1999 r. oraz nieosiągnięcie wymaganego wieku emerytalnego wynoszącego 55 lat, decyzją z 28 maja 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja k. 25 akt emerytalnych).

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenia zawarte we wniosku o emeryturę-k. 2 a. e.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art. 27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z § 4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 20 lat kobieta), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z § 2 ust. 1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił B. K. prawa do wcześniejszej emerytury z uwagi na fakt, iż na dzień 1 stycznia 1999 r. nie posiada ona 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych oraz na dzień wydania zaskarżonej decyzji tj. na 28 maja 2015 r., nie ukończyła 55 lat życia.

O ile rozstrzygnięcie w przedmiocie spełnienia przez ubezpieczoną pierwszego warunku wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, to ukończenie określonego wieku jest okolicznością bezsporną niepodlegającą ocenie. Wskazać należy, iż ukończenie przez B. K. 55-tego roku życia nastąpi dopiero z dniem 29 marca 2016 r. Zadaniem Sądu jest ustalenie, czy organ rentowy wydał odpowiadającą prawu decyzję, zgodnie ze stanem faktycznym i prawnym obowiązującym w dniu jej wydania. Stąd też jest oczywistym, iż w chwili wydania zaskarżonej decyzji, tj. w dniu 28 maja 2015 r., ubezpieczona nie spełniła wszystkich warunków do nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym, tj. nie ukończyła 55 lat oraz nie wykazała 20 lat okresów składowych i nieskładkowych. Wskazać również należy, iż, aby uzyskać prawo do wcześniejszej emerytury, konieczne jest spełnienie łącznie wszystkich warunków wskazanych w art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Niespełnienie jednej z przesłanek czyni wniosek o emeryturę niezasadnym i powoduje, że zbędnym staje się prowadzenie postępowania co do dalszych przesłanek wymienionych w przepisach wskazanych powyżej. Dlatego też wobec nieukończenia przez B. K. na dzień wydania zaskarżonej decyzji (...) lat, jak również na datę wyrokowania przez Sąd bezprzedmiotowym stało się prowadzanie postępowania dowodowego na okoliczność pracy ubezpieczonej w gospodarstwie rolnym wujka A. S. i zasadności lub nie zaliczenia tego okresu pracy do okresu składkowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Żuk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Siedlcach
Osoba, która wytworzyła informację:  SSO Elżbieta Wojtczuk
Data wytworzenia informacji: