Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 grudnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	sekr. sądowy Agnieszka Żochowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2014r. w S.

odwołania S. J.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 11 lutego 2014 r. Nr (...)-2/10

w sprawie S. J.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość emerytury rolniczej

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo S. J. do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej w okresie od 1 marca 2014r. do 30 czerwca 2014r.

Sygn. akt: IV U 327/14 UZASADNIENIE

Decyzją z (...). Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie art.28 ust.4 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników odmówił S. J. wypłaty od 1 marca 2014r. części uzupełniającej emerytury rolniczej wskazując, iż zgodnie z powyższym przepisem uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego. W dniu 18 lutego 2014r. wygasła umowa dzierżawy gospodarstwa rolnego zawarta przez ubezpieczoną w dniu 18 lutego 2004r. na okres 10 lat, a ubezpieczona nie przedłożyła dokumentów potwierdzających zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej po wygaśnięciu tej umowy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła S. J. wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej. W uzasadnieniu stanowiska ubezpieczona podniosła, że po wygaśnięciu umowy dzierżawy nie prowadzi działalności rolniczej. Obecnie ma 74 lata, jest osoba bezdzietną i niezdolną do samodzielnej egzystencji z uwagi na znaczne uszkodzenie narządu wzroku. Ponadto przedmiotowe gospodarstwo od chwili śmierci jej męża H. J. stanowi współwłasność z jego spadkobiercami, którzy nie interesują się tym gospodarstwem (odwołanie k.1-5).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, przywołując argumentację wskazaną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.6).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona S. J. (uprawniona do emerytury rolniczej) była wraz z mężem H. J. właścicielką gospodarstwa rolnego położonego we wsi L. gmina Z. o powierzchni 2,0013 ha składającą się m.in. z działek gruntu oznaczonych numerami(...)o powierzchni 1,1897 ha. W dniu 18 lutego 2004r. ubezpieczona i jej mąż wydzierżawili w/w działki gruntu G. Ł. na okres 10 lat ,tj. do 18 lutego 2014r. (umowa dzierżawy z 18 lutego 2004r. i wypis z rejestru gruntów k.38-40 akt emerytalnych). W toku umowy dzierżawy zmarł mąż ubezpieczonej H. J.. W dniu 18 lutego 2014r. upłynął okres dzierżawy w/w nieruchomości rolnej. Od tego momentu przedmiotowe nieruchomości rolne nie są użytkowane rolniczo. Ubezpieczona nie prowadzi na nieruchomości rolnej działalności rolniczej. Z uwagi na zły stan narządu wzroku – praktyczna ślepotę obu oczu ubezpieczona jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Od 1 września 2011r. jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego (wypis z orzeczenia Lekarza Rzeczoznawcy Kasy z 20 września 2011r. uznającego ubezpieczoną za okresowo niezdolną do samodzielnej egzystencji k.57 akt emerytalnych i decyzja z 23 września 2011r. przyznająca ubezpieczonej dodatek pielęgnacyjny od 1 września 2011r. do 31 października 2012r. k.69 akt emerytalnych oraz wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika Kasy z 25 stycznia 2013r. uznającego ubezpieczoną za trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji k.82 akt emerytalnych i decyzja z 7 lutego 2013r. przyznająca ubezpieczonej dodatek pielęgnacyjny od 1 listopada 2012r. k.83 akt emerytalnych, a także zeznania świadka G. Ł. k.16v-17 akt sprawy – nagranie od minuty 2 do minuty 11).

W związku z upływem okresu umowy dzierżawy nieruchomości rolnej decyzją z 7 lutego 2014r. organ rentowy zawiesił od 1 marca 2014r. wypłatę części uzupełniającej emerytury rolniczej ubezpieczonej (decyzja z 7 lutego 2014r. k.97 akt emerytalnych). Uprzednio - w dniu 28 stycznia 2014r. wpłynął do organu rentowego wniosek ubezpieczonej o podjęcie wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej w związku z nieprowadzeniem działalności rolniczej z uwagi na wiek i zły stan zdrowia (wniosek ubezpieczonej wraz z załącznikami k.84-95 akt emerytalnych). Zaskarżoną decyzją z 11 lutego 2014r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej od 1 marca 2014r. wskazując, że ubezpieczona nie przedłożyła dokumentów potwierdzających zaprzestanie prowadzenia działalności rolniczej po wygaśnięciu w dniu 18 lutego 2014r. umowy dzierżawy nieruchomości rolnej (decyzja z 11 lutego 2014r. k.98 akt emerytalnych).

Od 1 lipca 2014r. ubezpieczona jest uprawniona do renty rodzinnej wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (decyzja z 4 września 2014r. o wstrzymaniu wypłaty od 1 października 2014r. emerytury rolniczej i zobowiązująca do zwrotu emerytury rolniczej za okres od 1 lipca 2014r. do 30 września 2014r. k.104 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej S. J. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.28 ust.1 ustawy z 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008r., Nr 50, poz. 291 ze zm.) wypłata emerytury lub renty rolniczej z ubezpieczenia ulega częściowemu zawieszeniu na zasadach określonych w ust.2-8, jeżeli emeryt lub rencista prowadzi działalność rolniczą, przy czym zgodnie z ustępem 4 powyższego przepisu uznaje się, że emeryt lub rencista zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, jeżeli ani on, ani jego małżonek nie jest właścicielem (współwłaścicielem) lub posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym i nie prowadzi działu specjalnego.

Analizując okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że organ rentowy dokonał błędnej wykładni przepisu art.28 ust.4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników i doszedł do niewłaściwego wniosku, że ubezpieczona jako emerytka nie zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej. W ocenie Sądu powyższy przepis nie reguluje wyczerpująco sytuacji, w których uzasadnione jest przyjęcie, że emeryt zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej, ale wskazuje jedno z kryteriów, kiedy należy uznać, że emeryt nie prowadzi już działalności rolniczej. Z przepisu tego nie wynika natomiast, że przez sam fakt, iż emeryt lub jego małżonek jest właścicielem gospodarstwa rolnego, uzasadnione jest przyjęcie, że emeryt ten nie zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej. W ocenie Sądu o tym, czy emeryt zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej decyduje każdorazowo stan faktyczny, a zatem fakt, czy dana osoba rzeczywiście prowadzi działalność rolniczą i pracuje w gospodarstwie rolnym. Na stanowisku takim stoi również Sąd Najwyższy (vide: uchwała SN z 6 maja 2004r., II UZP 5/06, OSNP 2004/22/389), a także Sąd Apelacyjny w Lublinie, który w wyroku z 1 sierpnia 2012r. w sprawie III AUa 615/12 (LEX nr 1216343) wskazał, że wypłata części uzupełniającej świadczenia rolnika, który będąc właścicielem gospodarstwa rolnego faktycznie nie prowadzi w nim działalności rolniczej w rozumieniu art.6 pkt 3 ustawy z 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie ulega zawieszeniu na podstawie art.28 ust.1 i 3 w związku z ust.4. Z przedstawionych wyżej ustaleń Sądu wynika, że od 1 września 2011r. ubezpieczona z uwagi na praktyczną ślepotę obu oczu nie tylko nie jest niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym, ale jest uznana przez organ rentowy za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji - wymagającą pomocy innych osób przy wykonywaniu podstawowych czynności życiowych. Nie ulega wątpliwości, że w takim stanie zdrowia ubezpieczona nie jest zdolna do prowadzenia działalności rolniczej. W konsekwencji powyższego w pełni zasadne jest stwierdzenie, że po upływie w dniu 18 lutego 2014r. okresu dzierżawy nieruchomości rolnej ubezpieczona nie prowadzi działalności rolniczej i oceny tej nie zmienia fakt, że pozostaje ona współwłaścicielką gospodarstwa rolnego.

Mając na uwadze powyższe okoliczności stwierdzić należało, że organ rentowy niezasadnie odmówił ubezpieczonej wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej i dlatego na podstawie art.477.14§2 kpc Sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustalił, iż S. J. ma prawo do wypłaty części uzupełniającej emerytury rolniczej od 1 marca 2014r. do 30 czerwca 2014r. ,tj. do miesiąca, do którego ubezpieczona pobierała to świadczenie. Jak wynika z powyższych ustaleń od 1 lipca 2014r. ubezpieczona uprawniona jest do renty rodzinnej wypłacanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych.