Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Puławach II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Marek Stachoń

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anna Lipnicka-Piądłowska

bez udziału oskarżyciela

po rozpoznaniu dnia10 grudnia 2015 roku

na rozprawie

sprawy M. J. syna D. i B. z d. Gąska ur. (...) w P.

obwinionego o to, że:

1.w dniu 15 czerwca 2015 r. ok. godz. 16:00 na skrzyżowaniu ul. (...) i ul. (...) w P., woj. (...) kierując po drodze publicznej samochodem m-ki A. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zastosował się do sygnalizatora S-1 nadającego sygnał barwy czerwonej i wjechał na skrzyżowanie zmuszając prawidłowo jadących kierujących do gwałtownego hamowania w celu uniknięcia zderzenia,

tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 k.w. w zw. z art. 92 § 1 k.w. w zw. z § 95 ust 1 pkt 3 (...)

2.w miejscu i czasie jak w pkt 1 kierując samochodem jak w pkt 1 nie posiadał przy sobie wymaganych dokumentów w postaci prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego oraz potwierdzenia zawarcia polisy OC,

tj. o wykroczenie z art. 95 k.w.

3.w dniu 15 czerwca 2015 r. ok. godz. 16:00 na ul. (...) w P., woj. (...) wbrew obowiązkowi nie udzielił umundurowanemu funkcjonariuszowi Policji informacji co do swojej tożsamości,

tj. o wykroczenie z art. 65 § 2 k.w.

I.  Obwinionego M. J. uznaje winnym dokonania zarzucanych mu wykroczeń: z pkt.1 wypełniającego dyspozycję art. 86 § 1 k.w. w zw. z art. 92 § 1 k.w. w zw. z § 95 ust 1 pkt 3 (...), z pkt 2 wyczerpującego dyspozycję art. 95 k.w. i z pkt 3 wyczerpującego dyspozycję art. 65 § 2 k.w. i za to na mocy art. 86 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 1 k.w. w zw. z art. 9 § 2 k.w. wymierza mu karę 1.000 (jednego tysiąca) złotych grzywny;

II.  Obciąża obwinionego kosztami postepowania w kwocie 200 (dwustu) złotych.

II W 1193/15

UZASADNIENIE

Komenda Powiatowa Policji w P. złożyła wniosek o ukaranie M. J. za to, że:

1.  w dniu 15 czerwca 2015 roku około godziny 16:00 na skrzyżowaniu ul. (...) i ul. (...) w P. woj. (...) kierując po drodze publicznej samochodem marki A. o nr rej. (...) spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie zastosował się do sygnalizatora S-1 nadającego sygnał barwy czerwonej i wjechał na skrzyżowanie zmuszając prawidłowo jadących kierujących do gwałtownego hamowania w celu uniknięcia zderzenia, tj. o wykroczenie z art. 86 § 1 k.w. w zw. z art. 92 § 1 k.w.;

2.  w miejscu i czasie jak w pkt 1 kierując samochodem jak w pkt 1 nie posiadał przy sobie wymaganych dokumentów w postaci prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego oraz potwierdzenia zawarcia polisy OC, tj. o wykroczenie z art. 95 k.w.;

3.  w dniu 15 czerwca 2015 roku około godziny 16:00 na ul. (...) w P. woj. (...) wbrew obowiązkowi nie udzielił umundurowanemu funkcjonariuszowi policji informacji co do swojej tożsamości, tj. o wykroczenie z art. 65 § 2 k.w.

Po przeprowadzeniu rozprawy sąd ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 15 czerwca 2015 roku około godziny 16:00 w P. M. J. nie posiadając przy sobie prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego i dowodu zawarcia polisy OC kierował samochodem marki A. o nr rej. (...) i skręcając w lewo na skrzyżowaniu z ulicy (...) w ulicę (...) wjechał na skrzyżowanie pomimo tego, że dla jego kierunku jazdy paliło się czerwone światło, a tym samym czasie dla samochodów wjeżdżających na skrzyżowanie od ulicy (...) i ul. (...) paliło się światło zielone i wjeżdżające z tych kierunków samochody były zmuszone do hamowania w celu uniknięcia zderzenia. Jednym z tych samochodów wjeżdżających od ul. (...) był radiowóz policyjny z patrolem w składzie (...), którzy postanowili go zatrzymać. M. J. próbował oddalić się z miejsca kontroli, ale został przytrzymany, po czym w trakcie legitymowania podania swoich danych personalnych. M. J. nie był dotychczas karany.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zeznania świadków: D. W. – k. 35v-36, 14 oraz P. G. - 36-36v, 9, ponieważ są logiczne, konsekwentne i wzajemnie się potwierdzają, a świadkowie ci nie są osobiście zainteresowani treścią rozstrzygnięcia w sprawie, gdyż wykonywali jedynie swoje obowiązki służbowe oraz w oparciu o protokół użycia alko metru – k. 2, protokół oględzin – k. 10, dokumentację fotograficzną – k. 16-24 i dane z Krajowego Rejestru Karnego – k. 30, ponieważ dowody te zostały sporządzone przez uprawnione do tego osoby i w odpowiedniej formie, a żadna z zainteresowanych stron nie zakwestionowała wiarygodności któregokolwiek z dowodów. Sąd nie dał wiary dokumentacji fotograficznej przedstawionej przez M. J. – k. 13-16, ponieważ nagranie to nie zostało właściwie zabezpieczone, nie wiadomo z jakiego samochodu pochodzi, zostało zmodyfikowane po nagraniu, a porównując to nagranie z nagraniami z miejskiego monitoringu widać zupełnie inne samochody na skrzyżowaniu. Na nagraniu przedstawionym przez M. J. rzekomo naprzeciwko niego stoi skręcający w lewo w ul. (...) srebrny R. (...) i żaden samochód przed nim nie skręca w lewo w ul. (...), a na nagraniu z miejskiego monitoringu w lewo w ulicę (...) skręca duży ciemny samochód, a w lewo w ulicę (...) skręca przed nim najpierw autobus, a następnie jeszcze samochód osobowy.

Obwiniony nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że wjechał za sygnalizator, kiedy jeszcze paliło się światło zielone, dokumentów nie mógł okazać, gdyż zostały w samochodzie, a na komendzie podał swoje dane. Wyjaśnienia te nie zasługują na wiarę, gdyż obiektywni świadkowie zgodnie zeznali, że wjeżdżając od ul. (...) prosto w ul. (...) widzieli dokładnie całą sytuację, M. J. w momencie zatrzymania przebywał jeszcze w samochodzie, więc miał możliwość okazania dokumentów, a podania danych personalnych odmówił w miejscu kontroli. Wersji podanej przez M. J., że wjechał za sygnalizator przy świetle zielonym przeczy dokumentacja fotograficzna, na której widać, że autobus zjeżdża z skrzyżowania w momencie, gdy dla stojących na ul. (...) zapaliło się światło zielone, więc w tym samym momencie od kilku sekund dla samochodów jadących od ulicy (...) musiało palić się światło czerwone, a skoro pomiędzy samochodem M. J. a autobusem był jeszcze jeden samochód, to biorąc pod uwagę widoczny na zdjęciach rozmiar skrzyżowania i odległości pomiędzy samochodami M. J. musiał wjechać za sygnalizator przy czerwonym świetle.

Wina M. J. nie budzi wątpliwości, ponieważ jest on osobą świadomą swych czynów i nie wystąpiły żadne okoliczności wyłączające jego odpowiedzialność za wykroczenia.

Nie zastosowanie się do sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu i spowodowanie w ten sposób zagrożenia dla bezpieczeństwa ruchu drogowego poprzez zmuszenie kilku pojazdów do gwałtownego hamowania wyczerpuje znamiona art. 92 § 1 kw i art. 86 § 1 k.w. Brak niezbędnych u kierującego dokumentów w postaci prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego oraz dowodu zawarcia ubezpieczenia OC stanowi wykroczenie z art. 95 k.w. Odmowa podania funkcjonariuszowi policji swoich danych personalnych stanowi wykroczenie z art. 65 § 2 k.w.

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające sąd wziął pod uwagę wyjątkowo lekkomyślne i niebezpieczne zachowanie na drodze obwinionego, popełnienie jednocześnie trzech wykroczeń i aroganckie zachowanie wobec interweniujących funkcjonariuszy oraz brak zrozumienia naganności swojego postępowania, co prowadzi do wniosku, że istnieje wysokie ryzyko powtórzenia takiego niebezpiecznego zachowania, a jako okoliczności łagodzące dotychczasową niekaralność za przestępstwa i brak stałych dochodów. Tak wymierzona kara jest adekwatna do stopnia winy obwinionego oraz społecznej szkodliwości wykroczenia i powinna zdyscyplinować obwinionego jako kierowcę.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia art. 118 § 1, 3 i 4 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.