Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 976/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

I. W.

w dniu 14 lutego 2017 roku w bliżej nieustalonym miejscu wspólnie i w porozumieniu z A. W. przywłaszczyła mienie powierzone w postaci pojazdu marki M. (...).440 nr rej. (...) o wartości 153 750 zł stanowiący przedmiot umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 3 czerwca 2014 r. na szkodę (...) S.A z siedzibą w W.,

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

2.

A. W.

W dniu 14 lutego 2017 roku w bliżej nieustalonym miejscu wspólnie i w porozumieniu z I. W. przywłaszczył mienie powierzone w postaci pojazdu marki M. (...).440 nr rej. (...) o wartości 153 750 zł stanowiący przedmiot umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 3 czerwca 2014 r. na szkodę (...) S.A z siedzibą w W.

tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżona I. W. prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą Firma Handlowo - Usługowa (...) w K.. Oskarżony A. W. w firmie żony pełnił funkcję pełnomocnika oraz prowadził obsługę firmy w zakresie usług transportowych na terenie kraju oraz Unii Europejskiej oraz rat leasingowych. Oskarżeni byli w posiadaniu kilkunastu ciągników siodłowych jako leasingobiorcy. Oskarżona była właścicielem firmy, równocześnie prowadziła prywatną praktykę lekarską.

wyjaśnienia oskarżonej I. W. ,

wyjaśnienia oskarżonego A. W.

pismo z dnia 11.03.2019r. wniosek o wpis do (...)

zgłoszenie zmiany wpisu do (...) zaświadczenie z dnia 08.01.2007 r. , upoważnienie z dnia 02.01.2007 r.

k. 320-321, 430v,

k. 431-431v

272

k. 275-293,

k. 296-297,

k.298,

299

Oskarżona I. W. złożyła wniosek o finansowanie ciągnika siodłowego marki M. (...) do (...) S.A. z siedzibą we W.. W złożonym wniosku wskazała, iż prowadzi działalność gospodarczą, a celem leasingu jest poszerzenie działalności z możliwością obsługi większej liczby zleceń.

Po pozytywnym zweryfikowaniu wniosku w dniu 3 czerwca 2014 roku r. w K. oskarżona zawarła z (...) S.A. z siedzibą we W. umowę leasingu operacyjnego nr (...), której przedmiotem był ciągnik siodłowy marki M. (...), rok produkcji 2009, nr VIN (...). Wartość przedmiotu leasingu określono w umowie na kwotę 125.000,00 zł netto. Prawnym właścicielem przedmiotu leasingu była spółka (...) S.A..

Przedmiot leasingu został oddany I. W. w użytkowanie na okres 36 miesięcy, liczonych od dnia podpisania przez strony protokołu zdawczo-odbiorczego przedmiotu leasingu z obowiązkiem płatności comiesięcznego czynszu nr 1-34 w kwocie 3.501,55 zł netto, czynszu nr 35 w kwocie 3.501,70 zł netto oraz czynszu zerowego płatnego najpóźniej do dnia odbioru przedmiotu leasingu przez korzystającego w kwocie 6.250,00 zł netto.

W myśl postanowień § 29 ust. 1a Obowiązujących Warunków Umowy Leasingu (OWUL) finansujący mógł wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym w przypadku gdy korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednego czynszu leasingowego pomimo wyznaczenia przez finansującego na piśmie dodatkowego terminu na zapłatę tej zaległości z zagrożeniem możliwości wypowiedzenia umowy w trybie natychmiastowym w przypadku nie uiszczenia zaległego czynszu w terminie. Ponadto zgodnie z art. 29 ust. 2 OWUL finansujący ma prawo żądać od korzystającego natychmiastowego zwrotu przedmiotu leasingu, a w razie nieuczynienia zadość temu żądaniu – do natychmiastowego przejęcia przedmiotu leasingu, również przez osoby trzecie posiadające stosowne upoważnienie przez finansującego.

W dniu zawarcia umowy uiszczono kwotę 7.687 zł brutto tytułem wstępnej opłaty leasingowej – czynsz zerowy. Jako adres do korespondencji oskarżona wskazała w umowie adres prowadzenia działalności gospodarczej – K., ul. (...).

W dniu 9 czerwca 2014 roku I. W. potwierdziła odbiór pojazdu M. (...).440 wraz z pełnym wyposażeniem fabrycznym i dokumentami niezbędnymi do jego korzystania oraz dowodem rejestracyjnym i tablicami rejestracyjnymi. Zabezpieczeniem przedmiotowej umowy był weksel in blanco. Powyższe potwierdzone zostało fakturą VAT nr (...) z dnia 3 czerwca 2014 roku opiewającą na kwotę 153.750,00 zł brutto.

umowa leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 03.06.2014 r. wraz z harmonogramem finansowym oraz ogólnymi warunkami umów leasingu operacyjnego wniosek o finansowanie potwierdzenie wpłaty czynszu zerowego

protokół zdawczo-odbiorczy do umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 09.06.2014 r.

faktura VAT z dnia 3 czerwca 2014 roku

dowód rejestracyjny

k. 8-20,

k.21-26,

k. 29,

k.27,

k. 28,

k.30-31

Firma oskarżonych straciła płynność finansową wobec czego oskarżeni podjęli decyzję o wstawieniu czterech ciągników siodłowych do komisu samochodowego (...) A. Z. celem dalszej odsprzedaży pojazdów, w tym także ciągnika siodłowego marki M. (...).440.

W dniu 25 października 2016 roku w N. strony zawarły umowę przedwstępną sprzedaży pojazdu. Zgodnie z § 1 przedmiotem umowy było zawarcie umowy właściwej sprzedaży pojazdu. Ponadto § 3 ust. 3 umowy wskazano, że sprzedający ureguluje pozostałe zobowiązanie wobec leasingodawcy, po wcześniejszym uzgodnieniu. Umowa wskazywała, że pojazd zostanie sprzedany za 55.000,00 netto.

A. Z. znalazł klienta zainteresowanego przejęciem leasingu. Wówczas K. B. nawiązał kontakt z oskarżonym A. W., aby ustalić formalności przejęcia leasingu, to jednak było możliwe wyłącznie za zgodą (...) S.A. z siedzibą we W..

W dniu 29 października 2016 roku oskarżona wystawiła fakturę VAT na kwotę 40.000,00 zł brutto tytułem wpłaty zaliczki.

W dniu 17 listopada 2016 roku oskarżona złożyła wniosek o udzielenie zgody na użyczenie pojazdu firmie (...). Następnie oskarżony A. W. spotkał się z K. B. w S.. Strony podpisały dokumenty, K. B. wniósł opłatę. Otrzymana kwota miała posłużyć do spłaty zaległych rat. Potencjalny nabywca K. B. użytkował ciągnik M. około miesiąca nieformalnie, wyłącznie za zgodą oskarżonego.

Oskarżona złożyła do (...) S.A. wniosek o cesję umowy leasingowej. Cesjonariuszem umowy miała być firma (...). Ze względu na zaległości w płatności rat firma leasingowa odmówiła wydania zgody na cesję. Procedura cesji była możliwa bowiem tylko na umowach aktywnych bez zaległości.

Kiedy K. B. otrzymał od (...) S.A. z siedzibą we W. decyzję odmowną, w której nie wyrażono zgody na przejęcie leasingu z powodu braku uregulowania płatności kierowca firmy (...) odstawił ciągnik siodłowy M. (...).440 do komisu. K. B. zrezygnował z zakupu tego pojazdu. Następnie ze względu na brak możliwości przejęcia leasingu A. Z. odstąpił od umowy zawartej z oskarżoną, wystawił fakturę korygująca. Oskarżeni rozliczyli się z A. Z. co do kwoty wpłaconej tytułem zaliczki. Oskarżony odebrał pojazd z komisu A. Z..

częściowo wyjaśnienia oskarżonej I. W.

wyjaśnienia oskarżonego A. W. zeznania świadka K. B. , zeznania świadka A. Z. zeznania świadka M. B.

zeznania świadka B. H. (1) umowa przedwstępna kupna-sprzedaży

faktura VAT z dnia 29.10.2016 roku, wniosek o udzielenie zgodny z dnia 17.11.2016 r. korespondencja mailowa

k. 320-321, 430v,

k. 431-431v,

k. 432-432v,

k. 433-433v,

k.223-226,

k. 192-193, k. 432v,

k. 42,

k. 43

k.48

k. 249-k.42266)

Oskarżona uregulowała część rat leasingowych. Z uwagi na brak uregulowania pozostałych opłat leasingowych, bezskutecznego upływu terminów zapłaty wyznaczonych w monitach (...) S.A. z siedzibą we W. pismem z dnia 30 stycznia 2017 roku wypowiedziała umowę leasingu .Wezwała do wydania w nieprzekraczalnym terminie do dnia 13 lutego 2017 roku przedmiotu leasingu. Pismo adresowane na siedzibę firmy oskarżonych zostało odebrane skutecznie w dniu 3 lutego 2017r.

(...) S.A. z siedzibą we W. udzieliła pełnomocnictwa spółce (...) SA Spółka z ograniczona odpowiedzialnością S.K. z siedzibą w W. do pojęcia czynności celem dokonania zapłaty przez dłużnika wymaganych należności i zabezpieczenia oraz przejęcia przedmiotu leasingu, do użytkowania którego leasingobiorca utracił prawo. Do oskarżonej udał się pełnomocnik kancelarii (...). Oskarżona poinformowała go, że wobec trudnej sytuacji finansowej postanowiła sprzedać ciągnik w komisie oraz o próbie cesji umowy leasingowej. Po skonfrontowaniu informacji przekazanych przez oskarżoną ponowiono wizytę, na której wręczono wezwanie do wydania ciągnika siodłowego. W rozmowie telefonicznej z pełnomocnikiem kancelarii (...) oskarżona wskazała, że ciągnika nie ma w komisie.

W trakcie prowadzonych czynności windykacyjnych nie udało się zlokalizować miejsca przedmiotu leasingu. Pomimo wezwania do wydania przedmiotu pismem z dnia 21 lipca 2017 roku oskarżona nie wydała przedmiotu leasingu.

Oskarżona poinformowała spółkę (...) SA, że nie jest w posiadaniu przedmiotu leasingu ciągnika siodłowego marki M. (...) oraz, że podjęła próby zgłoszenia kradzieży, jednak bezskutecznie.

Z systemu ViaToll wynika, że pojazd o rejestracji (...) poruszał się po terenie Polski do dnia 15 lutego 2017 roku o godz. 11:22 gdzie po raz ostatni zarejestrowany został na drodze (...) . Brak jest informacji o logowaniu do systemu ViaToll po 15 lutego 2017 roku.

Pokrzywdzony uwzględniając postanowienia umowy leasingowej oraz wartość spłaconych rat wyliczył szkodę na dzień popełnienia przestępstwa na kwotę 104 550 zł

częściowo wyjaśnienia oskarżonej I. W.

zeznania świadka M. B.

zeznania świadka R. P. (1)

lista wpłat, wypowiedzenie umowy leasingu wraz z potwierdzeniem odbioru wypowiedzenie umowy leasingu z dnia 30 stycznia 2017 roku wraz z potwierdzeniem odbioru,

pismo z dnia 15 lipca 2019 roku notatka urzędowa

k. 430v,

k. 223-226,

k. 73-74,

233-243,

k. 32-34,

k. 230-232,

k. 391,

k. 210)

Oskarżona I. W. ma 64 lata. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest lekarzem. Jest mężatką, nie posiadającą nikogo na utrzymaniu. Oskarżona utrzymuje się z świadczenia emerytalnego w wysokości 2.600,00 zł brutto. Uprzednio nie była karana.

Oskarżony A. W. ma 62 lata. Posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest inżynierem mechanikiem. Jest żonaty, nie posiada nikogo na utrzymaniu. Oskarżony jest bezrobotny, utrzymuje się z prac dorywczych w kwocie 500 zł. Uprzednio nie był karany.

dane o karalności –dane ,

dane o karalności –dane

k.310,

k.348,

k.309,

k.348

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

I. W.

w dniu 14 lutego 2017 roku w bliżej nieustalonym miejscu wspólnie i w porozumieniu z A. W. przywłaszczyła mienie powierzone w postaci pojazdu marki M. (...).440 nr rej. (...) o wartości 153 750 zł stanowiący przedmiot umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 3 czerwca 2014 r. na szkodę (...) S.A z siedzibą w W.,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane

za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt, iż oskarżona nie przywłaszczyła powierzonego jej mienia

częściowo wyjaśnienia oskarżonej I. W.

wyjaśnienia oskarżonego A. W. zeznania świadka K. B. , zeznania świadka A. Z. zeznania świadka M. B.

zeznania świadka B. H. (1) umowa przedwstępna kupna-sprzedaży

faktura VAT z dnia 29.10.2016 roku, wniosek o udzielenie zgodny z dnia 17.11.2016 r. korespondencja mailowa

lista wpłat,

wypowiedzenie umowy leasingu wraz z potwierdzeniem odbioru wypowiedzenie umowy leasingu z dnia 30 stycznia 2017 roku wraz z potwierdzeniem odbioru,

pismo z dnia 15 lipca 2019 roku notatka urzędowa

k. 320-321, 430v,

k. 431-431v,

k. 432-432v,

k. 433-433v,

k.223-226,

k. 192-193, k. 432v,

k. 42,

k. 43

k.48

k. 249-k.42266)

k. 32-34,

k.230-232,

k. 391,

k. 210)

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

2

A. W.

W dniu 14 lutego 2017 roku w bliżej nieustalonym miejscu wspólnie i w porozumieniu z I. W. przywłaszczył mienie powierzone w postaci pojazdu marki M. (...).440 nr rej. (...) o wartości 153 750 zł stanowiący przedmiot umowy leasingu operacyjnego nr (...) z dnia 3 czerwca 2014 r. na szkodę (...) S.A z siedzibą w W.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane

za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt, iż oskarżony nie przywłaszczył powierzonego mu mienia

Jak powyżej- w przypadku oskarżonej I. W.

Jak powyżej- w przypadku oskarżonej I. W.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z

pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Wyjaśnienia oskarżonej - częściowo

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej co do kwestii dotyczących zarówno zawarcia wskazanych wyżej umów oraz ich skutecznego wypowiedzenia. Okoliczności zawarcia umów i ich wypowiedzenia potwierdzają zgromadzone w sprawie i nie kwestionowane dokumenty. Oskarżona nie kwestionuje także faktu zatrzymania przedmiotu umowy leasingu operacyjnego zawartej z (...) S.A. z siedzibą we W.. Okoliczności te poparte zostały zeznaniami pracowników firm zajmujących się egzekwowaniem od oskarżonej tego obowiązku oraz samej firmy leasingowej, tj. świadków M. B. i R. P. (2).

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

Sąd jedynie częściowo uwzględnił wyjaśnienia złożone przez oskarżonego A. W.. Dotyczy to tych fragmentów wyjaśnień oskarżonego, które znajdują potwierdzenie w pozytywnie zweryfikowanym przez Sąd materiale dowodowym, tj. samego faktu zawarcia umowy leasingu operacyjnego, dokumentów przedstawianych na poparcie wniosku o finansowanie, braku płatności rat leasingowych. W tym zakresie twierdzenia oskarżonego znajdują poparcie w zeznaniach świadków oraz dokumentach.

Zeznania świadków R. P. (1), M. B.,

K. B., B. H. (2),

A. Z.

Zeznania świadków są spójne, wzajemnie się pokrywają, znajdują potwierdzenie w dołączonych dokumentach. Drobne i nieistotne dla rozstrzygnięcia kwestie mogą wynikać z upływu czasu. Czyniąc ustalenia faktyczne Sąd oparł się na relacjach złożonych przez przedstawiciela spółki (...) SA Spółka z ograniczona odpowiedzialnością S.K. z siedzibą w W. R. P. (2), który reprezentował pokrzywdzonego i podejmował czynności mające na celu uregulowanie zaległych opłat leasingowych bądź odzyskanie przedmiotu leasingu. Zeznania świadka przedstawiają przebieg i charakter kontaktów z oskarżoną i jej mężem, podejmowane czynności mające na celu wyegzekwowanie rat leasingowych bądź odzyskanie przedmiotu leasingu. Relacje świadka nie budzą żadnych wątpliwości. Świadek relacjonował stosownie do posiadanej wiedzy i uzyskanych informacji, wypowiedzi świadka są rzeczowe, konkretne i spójne, a ich treść odpowiada zgromadzonej w toku postępowania dokumentacji. Co istotne świadek wskazuje, że oskarżeni mieli świadomość swej sytuacji, a przede wszystkim świadomość ciążącym na nich obowiązku zwrotu przedmiotu leasingu w przypadku braku uregulowania zaległych opłat, czego jednak nie uczynili. Świadek wskazał również, że poszukiwał przedmiotu leasingu w miejscu wskazanym przez oskarżonego, bez żadnych jednakże efektów, co więcej, z rozmów, jakie przeprowadzał na miejscu wynikało, że pojazd wcześniej został odebrany przez oskarżonego. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, by zdeprecjonować zeznania świadka. Warto zaznaczyć, iż niewątpliwie jako pełnomocnik spółki (...) S.A. Spółka z ograniczona odpowiedzialnością S.K. z siedzibą w W., świadek był zainteresowany w odzyskaniu przedmiotu leasingu, by w ten sposób zabezpieczyć interesy pokrzywdzonego, stąd jego twierdzenia o poszukiwaniu przedmiotu leasingu, przeprowadzonych rozpytaniach i poczynionych na ich podstawie ustaleniach należy potraktować jako w pełni wiarygodne.

Analogicznie należało ocenić zeznania świadka M. B., która z ramienia firmy (...) S.A. z siedzibą we W., w oparciu o udzielone przez pokrzywdzonego pełnomocnictwo, podejmowała wobec oskarżonych czynności windykacyjne. M. B. przekazała swoją wiedzę odnośnie umowy leasingu operacyjnego, jej realizacji przez oskarżoną I. W. z uwzględnieniem chronologii zdarzeń, czynności podjęte w ramach prowadzonej windykacji, poczynione ustalenia i wyniki windykacji. Relacje M. B. są konsekwentne i spójne w toku całego postępowania, a tym samym zasługują na przyznanie waloru wiarygodności.

Sąd w pełnym zakresie uwzględnił zeznania K. B.. Świadek ten wskazał, że co prawda deklarował zakup ciągnika siodłowego od oskarżonych, jednakże po uzyskaniu odmownej odpowiedzi od pokrzywdzonego odnośnie cesji umowy leasingu wycofał się z zakupu tego pojazdu. Sąd dał wiarę temu świadkowi w całej rozciągłości, a szczególnie odnośnie kontaktów z oskarżonym, ich wspólnych ustaleń co do użytkowania pojazdu i jego nieformalnego wyrażenia przez niego zgody. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do podważenia wiarygodności twierdzeń K. B.. Są one logiczne, odpowiadają wskazaniom doświadczenia życiowego. Świadek relacjonuje w pełni obiektywnie, rzeczowo, unika domysłów czy dopowiedzeń, zeznaje stosownie do posiadanej wiedzy i poczynionych spostrzeżeń. Ponadto zeznania jego korelują z zeznaniami A. Z..

W pełni wiarygodne są także zeznania świadka B. H. (2), który dokonał zwrotu pojazdu na plac komisu. Świadek pracował wówczas jako kierowca w firmie (...). W ramach swoich pracowniczych obowiązków wykonał polecenie przełożonego. Zeznania świadka uzupełniają się z zeznaniami K. B..

Oceniając zeznania świadka A. Z., Sąd wziął pod uwagę, iż strony współpracowały ze sobą już wcześniej. W komisie świadka znajdowały się także inne ciągniki siodłowe oskarżonych. Świadka z oskarżonymi łączyły relacje biznesowe od dłuższego czasu, które układały się w poprawny sposób. Relacje świadka nie budzą żadnych wątpliwości. Świadek relacjonował stosownie do całości zdarzeń. Przede wszystkim jako wiarygodne są zeznania dotyczące odebrania ciągnika siodłowego przez oskarżonego. Strony wówczas nie podpisywały żadnego dokumentu dotyczącego zwrotu pojazdu, zawierały jedynie umowę przedwstępną sprzedaży. Do zawarcia umowy właściwej nigdy nie doszło.

Dokumenty dołączone do akt sprawy

Dowody w postaci: kopii umowy leasingu operacyjnego, wezwania do zapłaty, oświadczenia o wypowiedzeniu umowy leasingu, kopii dowodu rejestracyjnego pojazdu, danych o karalności, danych o podejrzanych, dokumentacji leasingowej, korespondencja mailowa, umowa przedwstępna kupna-sprzedaży, notatki urzędowej, wyciągów z (...), faktury VAT, uznano za w pełni wiarygodne. Wskazane dokumenty zostały sporządzone w sposób zgodny z prawem przez uprawnione osoby. Żadna ze stron postępowania w jego toku nie kwestionowała ich autentyczności ani rzetelności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Wyjaśnienia oskarżonej - częściowo

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej co do podawanych przez nią przyczyn niedokonania zwrotu przedmiotu leasingu bezpośrednio w momencie powstania po jej stronie takiego obowiązku. Nie podlega także żadnej wątpliwości, że próba zgłoszenia kradzieży ciągnika siodłowego stanowi wyłącznie nieudolną linię obrony oskarżonej. Brak jest logicznego wytłumaczenia co do odmowy przyjęcia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa przez funkcjonariuszy Policji. W ocenie Sądu tego rodzaju działania podjęte przez oskarżoną miały na celu nadanie jej działaniom pozorów legalności, podczas gdy faktycznie doszło do ukrycia pojazdu przed leasingodawcą.

1

Wyjaśnienia oskarżonego - częściowo

W pozostałej części w ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego stanowią nieudolną próbę wykazania, iż w zasadzie wszystkie negatywne okoliczności związane z realizacją umowy leasingu były wynikiem całkowicie niezależnego od niego splotu okoliczności oraz działania bliżej nieustalonych osób. Z zestawienia wyjaśnień oskarżonego z zeznaniami A. Z. wynika, iż oskarżony zdawał sobie sprawę z konsekwencji niewywiązywania się z umowy leasingu, był informowany o najprostszym z możliwych rozwiązań, tj. o zwrocie przedmiotu leasingu leasingodawcy, czego jednak nie uczynił. W ocenie Sądu wyjaśnienia oskarżonego należy potraktować jako całkowicie gołosłowne, nie znajdujące pokrycia w faktycznie podejmowanych przez oskarżonego działaniach. Ponadto A. W. nie podejmował żadnych działań, nie wykazywał żadnej inicjatywy, która miałaby na celu wyjaśnienie zaistniałej sytuacji, jak chociażby ewentualne zawiadomienie organów ścigania o kradzieży przedmiotu leasingu. Zauważyć przy tym należy, iż przedmiot leasingu miał określoną, sporą wartość- która przewyższała kilkadziesiąt razy wysokość rat leasingowych. Trudno przyjąć by w takiej sytuacji oskarżony nie interesował się co się dzieje z omawianym sprzętem, nie zabezpieczył się w jakikolwiek sposób formalnie- choćby poprzez uzyskanie pokwitowań odbioru samochodu, pozostawienia w komisie. Jeżeli tego nie uczynił- z dużą dozą prawdopodobieństwa założyć należy, iż zamierzał postąpić wbrew prawu lub obowiązującej go umowie leasingowej.

Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom oskarżonego co do kwestii użytkowania pojazdu bez wiedzy i zgody oskarżonych przez K. B.. W swoich wyjaśnieniach sam oskarżony wskazał, że był świadomy treści umowy leasingowej. Ustne ustalenia pomiędzy stronami zostały dokonane z myślą późniejszej odsprzedaży ciągnika siodłowego. Oskarżony wiedział, że leasingobiorca nie miał prawa oddawać przedmiotu leasingu w użytkowanie osobie trzeciej jak również wstawiać przedmiot do komisu celem znalezienia nowego nabywcy, co jednak uczynił mając nadzieję na poprawienie sytuacji finansowej w firmie. Co do kwestii zaginięcia pojazdu w komisie A. Z. nie zostało to poparte żadnymi dowodami. Co więcej z relacji świadka A. Z. to właśnie oskarżony dokonał osobiście odbioru samego pojazdu.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1,4

I. W., A. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo sprzeniewierzenia określone w art. 284 § 2 kk stanowi kwalifikowany typ przywłaszczenia, penalizowanego w art. 284 § 1 kk. Przywłaszczeniem w rozumieniem kodeksu karnego jest bezprawne, z wyłączeniem osoby uprawnionej, rozporządzenie rzeczą ruchomą, znajdującą się w posiadaniu sprawcy, poprzez włączenie jej do swojego majątku i powiększenie w ten sposób swego stanu posiadania lub stanu posiadania innej osoby, albo wykonywanie w inny sposób w stosunku do rzeczy ruchomej uprawnień właścicielskich (por. OSNPG 1978/6/64). Ze względu na fakt władania rzeczą przez przywłaszczającego przed dokonaniem przywłaszczenia, samo przywłaszczenie musi zostać przez niego zamanifestowane na zewnątrz. Uzewnętrznienie przywłaszczenia przyjmować musi postać zachowania, które uniemożliwia osobie, której przysługuje odpowiednie prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Przy czym działanie sprawcy może mieć różnoraką postać i sprowadzać się do takiego działania bądź zaniechania, które wskazuje, iż sprawca traktuję daną rzecz rzecz tak, jakby był jej właścicielem (po. O. Górniok (w:) System prawa karnego…, t.4, s. 411; W. Gutekunst, Zagarnięcie mienie…, s. 94; S. Śliwiński, Prawo karne materialne…, s. 261). Zamiar pozbawienia osoby uprawnionej własności rzeczy uzewnętrzniać się może poprzez bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy ruchomej przez sprawcę, odmowę jej zwrotu, zaprzeczenie otrzymania, posiadania, zapewnienie o zwrocie, ukrycie, przekazanie tej rzeczy osobie trzeciej, sprzedaż, zamianę, darowiznę, bezprawnej jej zużycie, przerobienie itp. (por W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny…, s. 615). Nie budzi wątpliwości fakt, iż oskarżeni po prawnie skutecznym wypowiedzeniu umowy leasingu i wezwaniu do zwrotu przedmiotu leasingu zobligowani byli do przekazania go pokrzywdzonemu w terminie przez niego wskazanym. Tymczasem nie dokonali tego. Tym samym dopuścili się przestępstwa przywłaszczenia. Tym samym uznać należy, iż dopuścili się oni popełnienia zarzucanego im czynu w postaci przestępstwa przywłaszczenia powierzonej im rzeczy. W opisie czynu zmodyfikowano jedynie wartość szkody na dzień popełnienia przestępstwa zgodnie z danymi pokrzywdzonego. Wskazana w akcie oskarżenia wartość pojazdu była wartością pierwotną- nie uwzgledniającą upływu czasu, amortyzacji, wartości uregulowanych rat itp.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i

7.środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. W., A. W.

1,2,3,4

1,2,3,4

Sąd uznał także, iż okoliczności popełnienia przez oskarżonych przypisanego im czynu wskazują, iż można przypisać oskarżonym winę w jego popełnieniu. A. W. i I. W. świadomie naruszyli obowiązujące zakazy i zachowali się w sposób niezgody z porządkiem prawnym. Wymierzając oskarżonym karę za przypisane przestępstwo, Sąd uwzględnił wszelkie okoliczności, jakie nakazuje brać pod uwagę przepis art. 53 § 1 kk, zgodnie z którym Sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto Sąd uwzględnił także motywację i sposób zachowania oskarżonych, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Wziął także pod uwagę wartość wyrządzonej szkody oraz zupełny bezkrytycyzm wobec swojego postępowania. Oskarżeni nie poczynili żadnych, najmniejszych nawet starań, aby naprawić wyrządzoną szkodę. Jako okoliczność obciążająca potraktował działanie z niskich pobudek- chęci zysku, jako okoliczność łagodzącą dotychczasową niekaralność. Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności Sąd wymierzył oskarżonej I. W. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres jednego roku.Zdaniem Sądu oskarżona I. W. zasłużyła na dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej w stosunku do niej kary pozbawienia wolności. W tym miejscu przypomnieć raz jeszcze należy, że oskarżona nie była dotychczas karana sądownie i dlatego Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej I. W. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres 1 roku tytułem próby.

Sąd wymierzył oskarżonemu A. W. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres 1 (jednego) roku. Sąd zastosował wobec oskarżonego dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 1 roku próby. Biorąc pod uwagę dotychczasową postawę, a zwłaszcza prowadzenie ustabilizowanego trybu życia w ocenie Sądu istnieje pozytywna prognoza i podstawa do uznania, że mimo nie wymierzenia mu kary bezwzględnej oskarżony będzie przestrzegać norm prawnych, a zwłaszcza, że nie powróci do przestępstwa. Ustalony okres próby pozwoli na zweryfikowanie dalszej podstawy oskarżonego.

Zgodnie z obowiązującymi obecnie przepisami w przypadku warunkowego zawieszenia wykonania kary sąd zobligowany jest do nałożenia choćby jednego z obowiązków wskazanych w kk. Za najmniej dolegliwy w sytuacji oskarżonych uznano obowiązek informowania sądu o przebiegu okresu próby- co znalazło odzwierciedlenie w punkcie 3 i 6 wyroku. Uznając winę oskarżonych w zakresie stawianego im zarzutu z art. 284 §2 kk Sąd na wniosek oskarżyciela posiłkowego w pkt 7 wyroku podstawie art. 46 § 1 kk orzekł solidarnie wobec oskarżonych obowiązek naprawienia wyrządzonej pokrzywdzonemu szkody. Wskazana w wyroku kwota stanowi wyliczoną przez pokrzywdzonego równowartość szkody na dzień przywłaszczenia mienia tj. 104.550,00 zł. Nadmienić należy, iż z chwilą złożenia przez pokrzywdzonego wniosku o naprawienie szkody sąd zobligowany jest nałożyć na sprawcę taki obowiązek o ile w chwili wyrokowania szkoda nie została naprawiona.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

O kosztach zastępstwa procesowego dla oskarżyciela posiłkowego orzeczono na podstawie art. 627 kpk , który przewiduje, iż od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Należność pełnomocnika zastała ustalona stosownie do wniosku według norm przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie –przy uwzględnieniu ilości odbytych rozpraw

9

Na podstawie art. 627 k.p.k oraz art. 1 oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonej I. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem kosztów sądowych, zwalniając od ich ponoszenia w pozostałym zakresie. Sąd miał w tej kwestii na uwadze, że oskarżona jest osobą będącą na niewysokim świadczeniu emerytalnym, która nie prowadzi aktualnie zarobkowej działalności gospodarczej.

10

Kierując się dyspozycją art. 624 § 1 k.p.k. oraz mając na uwadze fakt, że oskarżony nie posiada żadnego majątku Sąd zwolnił oskarżonego A. W. w całości od ponoszenia kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa. Aktualna sytuacja finansowa oskarżonego, który jest osobą bezrobotną i pracuje dorywczo posiadając ograniczone dochody, uzasadnia przekonanie, że uregulowanie kosztów sądowych stanowiłoby dla niego zbytnią uciążliwość.

6.  Podpis