Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk

Protokolant: Anna Mącznik

po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. w Tychach

na rozprawie

sprawy z powództwa:

A. R. ( R.)

D. R. (R.)

przeciwko:

(...) SERWIS Sp. z o.o. w P.

o zapłatę

1)  zasądza od pozwanego (...) SERWIS Sp. z o.o. w P. na rzecz powodów A. R. i D. R. kwotę 8 319,00 zł (osiem tysięcy trzysta dziewiętnaście złotych) z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 października 2014 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powodów kwotę 1 305,87 zł ( jeden tysiąc trzysta pięć złotych osiemdziesiąt siedem groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu.

SSR Jolanta Brzęk

Sygn. akt VI GC 674/15/3

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 kwietnia 2015 roku powodowie A. R., D. R. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą: (...) S.C. wnieśli do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym, o zasądzenie od pozwanej (...) Serwis Sp. z o.o. w P. kwoty 8 319,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 października 2014 r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania.

Powodowie w uzasadnieniu wskazali, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmują się najmem maszyn budowalnych w postaci dźwigów wraz z usługami dźwigowymi. Wyjaśnili, że pozwana zamówiła wykonanie przez powodów usługi dźwigiem – żurawiem samochodowym. Powodowie podnieśli, że usługa przez nich została wykonana prawidłowo, a pozwana nie kwestionowała prawidłowości wykonanej usługi. Powodowie w związku z powyższym wystawili na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 8 319,72 zł z terminem zapłaty na dzień 10 października 2014 r. Wobec braku zapłaty w wyznaczonym terminie powodowie wezwali pozwaną do dobrowolnej zapłaty. Pomimo wezwania pozwana nie uregulowała w całości swojego zobowiązania.

W dniu 7 maja 2015 r. wydano przeciwko pozwanej nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym.

Pozwana w dniu 2 czerwca 2015 r. skutecznie złożyła sprzeciw, co zgodnie z art. 505[36]§ 1 k.p.c. spowodowało utratę przez nakaz zapłaty mocy w całości i skutkowało przekazaniem sprawy do rozpoznania przez Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy.

W uzasadnieniu pozwana przyznała, że zaciągnęła u powodów zobowiązanie na kwotę stanowiącą wartość przedmiotu sporu. Ponadto wskazała, że z uwagi na trudności finansowe, wynikające z opóźnień w regulowaniu należności przez kontrahentów za świadczone na ich rzecz roboty i usługi, nie posiadała odpowiednich środków finansowych na zapłacenie należności dochodzonej przez stronę powodową w niniejszej sprawie. Pozwana wskazała, na możliwość ugodowego zakończenia sporu.

Sąd ustalił, co następuje:

Powodowie A. R., D. R. w ramach prowadzonej działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod firmą: (...) S.C. (w oparciu o złożone zamówienie przez pozwaną) wykonali na rzecz pozwanej usługę dźwigiem. Usługa przez powodów została wykonana prawidłowo, a pozwana nie kwestionowała prawidłowości wykonanej usługi. Powodowie w związku z powyższym wystawili w dniu 26 września 2014 r., na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 8 319,72 zł z terminem zapłaty na dzień 10 października 2014 r. Wobec braku zapłaty w wyznaczonym terminie powodowie wezwaniem z dnia 28 listopada 2014 r. wezwali pozwaną do dobrowolnej zapłaty. Pomimo wezwania pozwana nie uregulowała w całości swojego zobowiązania wynikającego z faktury VAT nr (...). Pozwana nie stawiła się na rozprawę w dniu 14 stycznia 2016 r. w celu zawarcia ugody z powódką (pomimo prawidłowego zawiadomienia).

Dowód: faktura (k.77), raporty dzienne (k.78), wezwanie do zapłaty (k.89)

Powyższe ustalenia poczynione zostały w oparciu o powołane dowody z dokumentów, które Sąd uznał za wiarygodne w całości. Należy podkreślić, że powołana dokumentacja pomimo iż pochodziła z różnych źródeł przedstawiała spójny obraz przebiegu wydarzeń, który był prawdopodobny w świetle zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo wytoczone w niniejszej sprawie przez A. R. i D. R. przeciwko (...) Serwis Sp. z o.o. w P. zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powodowie domagali się zasądzenia na ich rzecz kwoty 8 319,00 zł z tytułu nieuregulowanego zobowiązania pozwanej wynikającego z niezapłaconej faktury VAT nr (...) z dnia 26 września 2014 r., wystawionej za wykonaną usługę żurawiem.

Okolicznością bezsporną było, że strony zawarły umowę o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 k.c. w zw. z art. 734 k.c. Umowy, do których stosuje się uregulowanie zawarte w art. 750 k.c., są umowami nienazwanymi. Charakteryzują się tym, że ich przedmiotem jest świadczenie usług, przy czym umowa taka może dotyczyć dokonania jednej usługi, większej - określonej liczby usług, bądź też dotyczyć stałego świadczenia usług określonego rodzaju. Umowy takie mogą mieć charakter odpłatny bądź nieodpłatny i są umowami konsensualnymi. Ich stronami mogą być wszelkie podmioty prawa cywilnego, a więc osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym ustawa przyznaje zdolność prawną.

Pozwana ponadto przyznała, że powodowie wykonali na jej rzecz usługę dźwigiem. Pozwana również nie kwestionowała prawidłowości wykonanej usługi.

Co więcej pozwana nadto zaakceptowała zwoje zobowiązanie wynikające z faktury VAT nr (...) wystawionej na kwotę 8 319,72 zł z terminem zapłaty na dzień 10 października 2014 r.

Zatem w przedmiotowej sprawie wobec wykonania usługi przez powodów na pozwanej ciążył obowiązek zapłaty wynagrodzenia wynikającego z faktury VAT nr (...). Pozwana jednak nie zapłaciła.

Pozwana również nie kwestionowała samego roszczenia powodów ani jej wysokości, tj. kwoty 8 319,72 zł.

Należy wskazać, że w zarzutach od nakazu pozwana wniosła o ugodowe zakończenie sprawy poprzez zawarcie ugody. Kierując się przepisem art. 10 kpc w sprawie wyznaczono rozprawę na dzień 14 stycznia 2016 roku, pomimo prawidłowego wezwania strony pozwanej żadna z osób uprawnionych do jej reprezentacji nie stawiła się i nie usprawiedliwiła swojego zachowania. Brak więc było możliwości zawarcia ugody sądowej.

Nie było też podstaw do uznania, iż zachodziły przesłanki zastosowania przepisu art. 320 kpc ., ponieważ pozwana nie przedstawiła żadnych dowodów na poparcie swego wniosku.

Biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, jak również wobec bezsporności samego roszczenia powódki oraz braku podjęcia próby ugodowej przez pozwaną Sąd uznał dochodzone przez powodów roszczenie za w pełni zasadne i w związku z tym w punkcie 1 wyroku zasądzono od pozwanej na rzecz powodów kwotę 8 319,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 11 października 2014 r. do dnia zapłaty.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c.

O kosztach postępowania w tej sprawie orzeczono w pkt. 2 wyroku na podstawie art. 98 i 99 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Na zasądzoną od pozwanej na rzecz powodów kwotę złożyły się koszty opłaty manipulacyjne dla dostawcy usług płatności (1,87 zł), opłaty od pozwu (104,00 zł) oraz koszty zastępstwa procesowego (1200,00 zł) stosownie do § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490 j.t.), co daje łącznie kwotę 1 305,87 zł.

SSR Jolanta Brzęk