Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III K 1961/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Rybniku z 2021-03-05

Sygn. akt III K 1961/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2021r.

Sąd Rejonowy w Rybniku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący

SSR Joanna Kucal

Protokolant

stażysta Magdalena Migulla

przy udziale Prokuratora: Agnieszki Sobieraj

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2021r. sprawy

F. K. (K.)

s. W. i N.

ur. (...) w R.

oskarżonego o to, że

I. w dniu 30 października 2019 roku w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wygenerowanie profilu kandydata na kierowcę dla kat. AM, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B,

tj. o czyn z art. 233 § 6 kk

II. w dniu 20 kwietnia 2020 roku w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wydanie wtórnika prawa jazdy, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, oraz że utracił prawo jazdy podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B,

tj. o czyn z art. 233 § 6 kk

1)  uznaje oskarżonego F. K. za winnego tego, że w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności popełnił przestępstwa szczegółowo opisane w pkt I i II wyczerpujące ustawowe znamiona występków z art. 233 § 6 kk i za to na mocy art. 233 § 1 kk w zw. z art. 233 § 6 kk przy zastosowaniu art. 37 a kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24.06.2020 r. w zw. z art. 4 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierza mu jedną karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej stanowi kwotę 30 zł (trzydzieści złotych);

2)  na mocy art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się wydatki w wysokości 70 zł (siedemdziesiąt złotych) oraz opłata w wysokości 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych),

Sędzia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 1961/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

F. K.

I.

w dniu 30 października 2019 roku w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wygenerowanie profilu kandydata na kierowcę dla kat. AM, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B, tj. czyn z art. 233 § 6 kk

II.

w dniu 20 kwietnia 2020 roku w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wydanie wtórnika prawa jazdy, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, oraz że utracił prawo jazdy podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B, tj. czyn z art. 233 § 6 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

Oskarżony posiadał prawo jazdy kat. B wydane przez Prezydenta Miasta Ż..

Na mocy decyzji z dnia 26 sierpnia 2019r. nr (...) (...) zostały mu cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B. w związku z orzeczeniem lekarskim stwierdzającym istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami wydanym przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy w S.. Decyzja ta otrzymała rygor natychmiastowej wykonalności.

decyzja administracyjna

k. 5-7

zawiadomienie o przestępstwie

k. 1

1.  (I)

W dniu 30 października 2019r. oskarżony złożył do Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta R. wniosek w przedmiocie wygenerowania profilu kandydata na kierowcę dla kat. AM i B. Będąc pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, zaznaczył lit. G pkt 5 formularza wniosku oświadczając nieprawdę, iż nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami.

Ponieważ ww. wniosek spełniał wymagania formalne w dniu 7 listopada 2019r. wygenerowano numer profilu kandydata na kierowcę ( (...)) dla kat. B prawa jazdy.

zeznania R. O.

k. 53v-54, 18

wniosek

k. 12

orzeczenie lekarskie

k. 10, 11

zawiadomienie o przestępstwie

k. 1

2.  (II)

W dniu 20 kwietnia 2020r. oskarżony złożył kolejny wniosek, tym razem o wydanie wtórnika prawa jazdy. Będąc pouczony o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, w formularzu wniosku, poprzez zakreślenie lit. g pkt 5 i 7 oraz pkt E ust. 1 lit. a, oświadczył nieprawdę, iż nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami oraz, że utracił prawo jazdy.

W toku postępowania administracyjnego wnioskodawca stawił się w dniu 27 maja 2020r. w Urzędzie Miasta R. i oświadczył, że ubiegając się o badanie lekarskie na profilu kandydata na kierowcę nie poinformował lekarza, że ma cofnięte uprawnienia w związku z orzeczeniem lekarskim stwierdzającym istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Oświadczenie to złożył na piśmie.

Postępowanie zakończyło się decyzją z dnia 10 czerwca 2020r., na mocy której odmówiono mu wydania wtórnika prawa jazdy kat. B.

zeznania R. O.

k. 53v-54, 18

wniosek

k. 9

żądanie akt

k. 8

oświadczenie

k. 4

decyzja administracyjna

k. 2-3

zawiadomienie o przestępstwie

k. 1

4.Oskarżony był karany za przestępstwa.

karta karna

k. 26-27

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

F. K.

I.

w dniu 30 października 2019r. w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wygenerowanie profilu kandydata na kierowcę dla kat. AM, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B, tj. czyn z art. 233 § 6 kk

II.

w dniu 20 kwietnia 2020r. w R., będąc uprzednio pouczonym o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, składając wniosek o wydanie wtórnika prawa jazdy, złożył w Wydziale Komunikacji Urzędu Miasta R. fałszywe oświadczenie, że nie ma cofniętego uprawnienia do kierowania pojazdami, oraz że utracił prawo jazdy podczas gdy decyzją Prezydenta Miasta Ż. z dnia 26 sierpnia 2019 roku o nr (...) (...) cofnięto mu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. B, tj. czyn z art. 233 § 6 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony nie złożył fałszywych zeznań w toku postępowania administracyjnego, tj. 30 października 2019r. oraz 20 kwietnia 2020r.

wyjaśnienia oskarżonego

k. 53v, k. 22

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2 (I), 3 (II)

zeznania R. O.

Zeznania kierownika referatu Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta R. w pełni znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym sprawy, są przy tym logiczne i wewnętrznie niesprzeczne, co czyni je wiarygodnym źródłem dowodowym.

1, 3 (II)

decyzje

administracyjne

Dokumenty urzędowe obrazujące merytoryczne załatwienie sprawy i potwierdzające fakt cofnięcia uprawnień oskarżonemu do kierowania pojazdami – brak podstaw do kwestionowania.

2 (I), 3 (II)

wnioski

Dokumenty, którymi posłużył się oskarżony, obrazujące złożenie przez niego fałszywych oświadczeń na temat posiadania uprawnień do kierowania pojazdami – brak podstaw do kwestionowania.

2 (I)

orzeczenie lekarskie

Dokument o stanie zdrowia oskarżonego na dzień jego wydania, który sporządzono w oparciu o brak wiedzy o przyczynie cofnięcia oskarżonemu uprawnień do kierowania pojazdami – brak podstaw do kwestionowania.

3 (II)

żądanie akt

Dokument urzędowy – brak podstaw do kwestionowania.

3 (II)

oświadczenie

Dokument potwierdzający fakt niepoinformowania lekarza o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami. Nie był kwestionowany w toku postępowania przez żadną ze stron.

1, 2 (I), 3 (II)

zawiadomienie o przestępstwie

Dokument urzędowy – brak podstaw do kwestionowania.

4

karta karna

Dokument urzędowy potwierdzający dotychczasową karalność oskarżonego za przestępstwa – brak podstaw do kwestionowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I-II

wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia nie znajdują żadnego potwierdzenia w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, czyniąc je tym samym gołosłownymi i pozbawionymi wiarygodności. Powoływanie się na subiektywną ocenę słuszności i zasadności decyzji administracyjnej o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami nie stanowi przesłanki znoszącej odpowiedzialność karną w niniejszej sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

F. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W dniu 30 października 2019r. w R. oskarżony złożył oświadczenie na formularzu o wydanie prawa jazdy kat. AM zawierającym pouczenie o treści art. 233 § 1 kk i będąc świadomym grożącej odpowiedzialności karnej z tego przepisu, w celu wygenerowania profilu kandydata na kierowcę ( (...)) kat. AM i B złożył własnoręczny podpis wbrew temu, że jego oświadczenie zawarte w lit. G pkt 5 formularza wniosku zawierało treści nieprawdziwe, bowiem już w dniu 26 sierpnia 2019r. miał on cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami na mocy decyzji Prezydenta Miasta Ż.. Również w dniu 20 kwietnia 2020r. w R. oskarżony złożył oświadczenie na formularzu zawierającym pouczenie o treści art. 233 § 1 kk i będąc świadomym grożącej odpowiedzialności karnej z tego przepisu, w celu uzyskania wtórnika prawa jazdy, złożył własnoręczny podpis wbrew temu, że jego oświadczenie zawarte w lit. G pkt 5 i 7 formularza wniosku zawierało treści nieprawdziwe, bowiem już w dniu 26 sierpnia 2019r. miał on cofnięte uprawnienia do kierowania pojazdami na mocy decyzji Prezydenta Miasta Ż. i w konsekwencji dokumentem prawa jazdy wówczas nie mógł dysponować, a więc nie mógł go również utracić.

Zgodnie bowiem z treścią art. 233 § 6 kk , sprawca odpowiada za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w oświadczeniu, które ma służyć za dowód w postępowaniu innym niż sądowe, prowadzonym na podstawie ustawy, jeżeli przepisy takiej ustawy przewidują możliwość odbierania takiego oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej. Upoważnienie do uprzedzenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, o którym mowa w art. 233 § 6 kk musi wynikać z ustawy, na podstawie której prowadzone jest postępowanie. U stawa z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami, w oparciu o którą oskarżony wystąpił do Urzędu Miasta R. o wydanie dokumentu prawa jazdy w celu wygenerowania profilu kandydata na kierowcę ( (...)) oraz o wydanie wtórnika dokumentu prawa jazdy, przewiduje obowiązek odbierania oświadczeń pod rygorem odpowiedzialności karnej w przypadku ubiegania się o wydanie dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdem (art. 11 ust. 1 pkt 6 lit. c) oraz w przypadku odbierania oświadczenia o utracie dokumentu prawa jazdy w celu wydania wtórnika tego dokumentu (art. 18 ust. 2 pkt 1 lit. a).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że dla przypisania sprawcy popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 233 § 1 kk . niezbędne jest wykazanie zaistnienia znamion strony podmiotowej, w przypadku przestępstwa złożenia fałszywych zeznań - umyślności działania bądź zaniechania. Umyślność może w tym wypadku przejawiać się zamiarem bezpośrednim albo wynikowym. Minimalnym warunkiem spełnienia znamion strony podmiotowej w odniesieniu do omawianego przestępstwa jest przewidywanie przez sprawcę nieprawdziwości jego oświadczeń o posiadanych wiadomościach na temat faktów badanych w postępowaniu i zarazem godzenie się z tym stanem, wyrażające się złożeniem takich zeznań w formie przewidzianej przez prawo procesowe. Podkreślenia przy tym wymaga, że zakresem czynu wyczerpującego znamiona przestępstwa złożenia fałszywych zeznań objąć można tę treść zeznań, do której odnoszą się przesłanki strony podmiotowej (por. np. wyrok SN z 15 stycznia 1999 r., II KKN 129/97, Prok. i Pr. 1999/9/1).

Analiza materiału dowodowego niniejszej sprawy jednoznacznie wskazuje, że na dzień składania przedmiotowych wniosków do Urzędu Miasta w R. oskarżony miał świadomość cofnięcia mu uprawnień do kierowania pojazdami, z czym jawnie się nie zgadzał, a także tego, że nie utracił on dokumentu prawa jazdy, tylko zostało mu zatrzymane. Mimo to nie podał prawdy w formularzu wniosku w oczywistym celu wygenerowania (...) oraz uzyskania wtórnika prawa jazdy, a okoliczności te były badane w postępowaniach administracyjnych zainaugurowanych przedmiotowymi wnioskami (jeden z nich został nawet pozytywnie rozpatrzony - wygenerowano numer profilu kandydata na kierowcę dla kat. B prawa jazdy). Tym samym działał on z ewidentnym zamiarem i to co najmniej wynikowym, mógł bowiem zdawać sobie sprawę z nieprawdziwości swoich oświadczeń złożonych w przepisanych formach procesowych przed organem administracyjnym.

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxxxx

xxxxxxxxxxxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

3.5.  Uniewinnienie

xxxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. K.

1.

I, II

Stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego ocenić należy jako znaczny, o czym świadczy rodzaj naruszonego nimi dobra prawnego a więc dobro wymiaru sprawiedliwości, w szczególności zaś wartość, jaką jest zapewnienie wiarygodności ustaleń dokonywanych w postępowaniu administracyjnym, a co za tym idzie, ochrona prawidłowości, trafności wydawanych orzeczeń. Oskarżony dopuścił się przypisanych mu przestępstw umyślnie, z niskich pobudek, jakimi była chęć bezprawnego uzyskania wtórnika prawa jazdy i (...) kat. AM.

Czyny przypisane oskarżonemu są zawinione. Można mu przypisać winę w czasie ich popełnienia, albowiem uzasadnionym było w konkretnej sytuacji wymagać od oskarżonego zachowania zgodnego z normą prawną, a nie zachodziły jednocześnie przyczyny, które odmowę takiego zachowania uzasadniałyby.

Przy wymiarze kary sąd miał na uwadze, aby nie przekraczała ona stopnia winy oraz uwzględniała stopień społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego czynu. Sąd baczył, by orzeczona kara spełniała swe cele wychowawcze i zapobiegawcze wobec oskarżonego, uświadamiając mu naganność jego postępowania. Wpływ na wymiar kary miały też względy prewencji ogólnej. Kara ma uświadomić społeczeństwu konieczność respektowania obowiązujących norm prawnych i wskazywać także, iż brak poszanowania obowiązującego prawa, jego lekceważenie powoduje niekorzystne konsekwencje.

Oskarżony dopuścił się popełnienia przypisanych mu przestępstw w warunkach ciągu przestępstw. Za zastosowaniem tej instytucji przemawia spełnienie przesłanek z art. 91 § 1 kk. Oskarżony popełnił w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności występki o tożsamej kwalifikacji zanim zapadł pierwszy wyrok, co do któregokolwiek z nich. Realizacja tych elementów świadczy o istnieniu szczególnej więzi między tymi przestępnymi zachowaniami. Stan taki zobowiązuje sąd do poddania sprawcy czynów spełniających te warunki jednej ocenie karnoprawnej i wyciągnięcia jednej konsekwencji w zakresie reakcji penalnej.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy art. 233 § 1 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w brzmieniu obowiązującym przed dniem 24.06.2020 r. w zw. z art. 4 § 1 kk (stosując ustawę względniejszą dla sprawcy) wymierzył mu jedną karę grzywny w wysokości 60 stawek dziennych przy przyjęciu, iż wysokość jednej stawki dziennej stanowi kwotę 30 zł. Kara ta uwzględnia jego sytuację majątkową i mieści się w jego możliwościach finansowych.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

xxxxxx

xxxxxxxx

xxxxxxx

xxxxxxxxxxxxx

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Sąd zasądził od oskarżonego koszty postępowania, stosownie do art. 627 kpk i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych, tj. wydatki w wysokości 70 zł (30 zł za informację z K., 40 zł łącznie za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym) oraz opłatę w wysokości 180 zł. Sąd uznał, podobnie jak w przypadku kary grzywny, że koszty te jest w stanie ponieść, gdyż mieszczą się w zasięgu jego możliwości finansowych.

6.  1Podpis

Sędzia Sądu Rejonowego Joanna Kucal

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Musiolik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Rybniku
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Kucal
Data wytworzenia informacji: