Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 15 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys - Magiera

SR (del.) Joanna Łukasińska - Kanty

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 grudnia 2015 r. w G.

sprawy z powództwa (...) w W.

przeciwko M. P. (P.)

o nadanie klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia pozwanego M. P.

na zarządzenie Sędziego Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 11 marca 2010 r., sygn. akt II Nc 2418/09

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Joanna Łukasińska – Kanty SSO Magdalena Balion – Hajduk SSO Lucyna Morys – Magiera

Sygn. akt III Cz 1369/15

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 marca 2010 roku Sąd Rejonowy Gliwicach nadał z urzędu klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym wydanemu przez ten Sąd w dniu 2 listopada 2009 roku w sprawie o sygn. II Nc 2418 /09. Sąd Rejonowy wskazał, iż odpis nakazu został doręczony pozwanemu w dniu 8 lutego 2010 roku. Pozwany nie złożył zarzutów od nakazu i nakaz uprawomocnił się w się 23 lutego 2010 roku. Sąd Rejonowy wskazał, że zgodnie z art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c. tytułem egzekucyjnym jest orzeczenie sądu prawomocne podlegające natychmiastowemu wykonaniu i stosownie do treści art. 782 § 1 k.p.c. klauzulę wykonalności co do zasady nadaje sąd na wniosek wierzyciela. Sąd Rejonowy stwierdził, iż powód nie złożył wniosku o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty i wskazał, że w postępowaniu nakazowym w odróżnieniu od od postępowania upominawczego sąd nie nadawał klauzuli wykonalności z urzędu, jednakże mimo braku wniosku o nadanie klauzuli wykonalności Sąd w dniu 27 maja 2010 roku klauzulę nadał i doręczył powodowi tytuł wykonawczy. Sąd Rejonowy w uzasadnieniu podkreślił, że abstrahując od treści zarzutów podniesionych w zażaleniu pozwanego, zażalenie jest zasadne, ponieważ Sąd nie miał podstaw do nadania klauzuli wykonalności wydanemu w sprawie orzeczeniu.

Pozwany, zaskarżając postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 11 marca 2010 roku zarzucił brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i zaopatrzenia go klauzulą wykonalności na skutek wydania nakazu na podstawie art. 194 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych, który jest niezgodny z Konstytucją oraz podniesienia zarzutu przedawnienia roszczenia, którego spełnienia żąda powód, zarzucił nieuzasadnione nadanie nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności w warunkach naruszeń proceduralnych w postępowaniu sądowym, które skutkują wadliwością i koniecznością usunięcia z obrotu prawnego. Pozwany wniósł o uchylenie postanowienia i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania. W uzasadnieniu zażalenia pozwany wskazał m.in., iż sprzeciwia się prowadzenie przez komornika sądowego egzekucji z wyżej wymienionego nakazu zapłaty, podnosząc iż w obecnym stanie prawnym do oceny prawnej mocy dowodowej wyciągów z funduszu sekurytyzacyjnego nie mają zastosowania przepisy prawa cywilnego stanowiące, iż dokumenty urzędowe stanowią dowód tego co zostało w nich urzędowo poświadczone, a ponad to podniósł zarzut przedawnienia oraz nieudowodnienia przez powoda dochodzonego roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości. Ponad to podniósł zarzut braku możliwości uczestniczenia w postępowaniu i obrony swoich praw, bowiem nakaz zapłaty został wydany w postępowaniu niejawnym. Powód nie udowodnił, że wezwanie do zapłaty zaadresowane do pozwanego zostało mu skutecznie doręczone bowiem do pozwu dołączył jedynie kopię nadania listu poleconego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie mogło odnieść skutku.

Przede wszystkim jako nietrafne należy wskazać uzasadnienie zaskarżonego postanowienia. Sąd Rejonowy błędnie wskazał datę zaskarżonego postanowienia jako 27 maja 2010 roku, tymczasem z akt wynika, że klauzula została nadana w dniu 11 marca 2010 roku, Sąd Rejonowy błędnie wskazał także, iż nie miał podstaw do nadania klauzuli wykonalności z urzędu. Zgodnie z treścią art. 782 § 1,2 k.p.c. obowiązującego w dacie nadania klauzuli wykonalności klauzulę wykonalności nadaje sąd jednoosobowo na wniosek wierzyciela. Tytułowi wydanemu w postępowaniu, które zostało lub mogło być wszczęte z urzędu, sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu. § 2 Nakazowi zapłaty sąd nadaje klauzulę wykonalności niezwłocznie po jego uprawomocnieniu się. Przepis ten obowiązywał w takim brzmieniu od 22 lutego 2005 roku do 3 maja 2012 roku, a zatem Sąd prawidłowo po uprawomocnieniu się nakazy zapłaty miał obowiązek nadania klauzuli z urzędu. Podkreślić należy, że przepis ten nie rozróżniał nakazów wydanych w postępowaniu nakazowych i nakazów wydanych w postępowaniu upominawczym, posługuje się wyłącznie ogólnym określeniem, iż nakazowi zapłaty sąd nadaje klauzulę wykonalności z urzędu niezwłocznie po jego uprawomocnieniu się.

Pomimo błędnego uzasadnienia zaskarżone postanowienie jest jednak prawidłowe. Odnosząc się do zarzutów zawartych w zażaleniu dotyczących toku postępowania sądowego oraz zarzutów merytorycznych dotyczących samego żądania zawartego w pozwie to Sąd Okręgowy wskazać musi, iż postępowanie klauzulowe charakteryzuje ograniczony zakres kognicji. W postępowaniu tym sąd bada wyłącznie czy tytuł egzekucyjny spełnia wymogi formalne w rozumieniu art. 777 k.p.c. oraz czy nadaje się do wykonania w drodze egzekucji. Zarówno Sąd rejonowy nadający klauzulę wykonalności jak i sąd odwoławczy nie jest uprawniony do oceny czy roszczenie istnieje, nie może badać jego zasadności, jak również czy zobowiązanie uległo przedawnieniu. Wszystkie te zarzuty winny były zastać zgłoszone w toku postępowania, w którym wydano nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym w zarzutach od nakazu zapłaty, o czym pozwany został szczegółowo pouczony wraz z otrzymaniem odpisu pozwu i nakazu zapłaty.

Sąd Okręgowy, mając powyższe na uwadze w mocy aktu 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.