Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IV Cz 268/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Słupsku z 2013-05-23

Sygn. akt IV Cz 268/13

POSTANOWIENIE

Dnia 23 maja 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział IV Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski

Sędziowie SO: Dorota Curzydło, Mariusz Struski,

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2013r. w Słupsku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Spółki z o.o. z siedzibą w S.

z udziałem dłużnika M. L.

o nadanie klauzuli wykonalności wskutek przejścia uprawnień

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Słupsku, IX Wydział Cywilny, z dnia 29 marca 2013r., sygn. akt IX Co 1257/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Słupsku oddalił wniosek wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 31.08.2011r. wydanemu przez referendarza sądowego w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie w sprawie o sygn.. akt VI Nc-e 514325/11. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że załączone do wniosku dokumenty nie mają mocy prawnej oryginałów umów przelewu wierzytelności, a w konsekwencji wnioskodawca nie wykazał wymaganymi przez ustawodawcę dokumentami faktu przejścia na niego wierzytelności stwierdzonej przedłożonym tytułem wykonawczym.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł wierzyciel, zarzucając mu naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 788 § 1 kpc polegające na odmowie nadania klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień mimo spełnienia przesłanek określonych w tym przepisie. W uzasadnieniu wnioskodawca podniósł m.in., że zarzuty Sądu Rejonowego dotyczące formy wyciągów sporządzanych przez notariusza nie mają racji bytu w realiach rozpoznawanej sprawy, zważywszy, że wierzyciel domaga się nadania klauzuli wykonalności w oparciu o dokument prywatny (umowy) z podpisem urzędowo poświadczonym. W efekcie żalący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i uwzględnienie wniosku, jak i o zasądzenie na swoją rzecz od dłużnika kosztów postępowania klauzulowego oraz zażaleniowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

W pierwszej kolejności należało wskazać, że postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności ma charakter formalno-prawny. Kognicja sądu jest w nim ograniczona do zbadania wymogów formalnych przedstawionego przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego. Sąd nie bada zasadności treści tytułu egzekucyjnego (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5.09.1967 r., I CZ 20/67, OSPiKA 1968, nr 5 poz. 90), bada natomiast, czy przedstawiony mu dokument nadaje się do wykonania w drodze egzekucji.

Zasada powyższa rozciąga się na sytuacje, gdy – jak w niniejszej sprawie – nastąpiło przejście uprawnienia lub obowiązku na inną osobę. Istotnym jest, że w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 788 kpc sąd bada tylko, czy nabywca jest nabywcą prawnym i czy nabycie nastąpiło już po powstaniu tytułu wykonawczego, czy też w toku sprawy, przed jego wydaniem.

Przywołany powyżej przepis art. 788 § 1 kpc stanowi, że jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym. Przepis ten ma zastosowanie, jak była o tym mowa powyżej, gdy przejście uprawnienia lub obowiązku nastąpiło po wydaniu tytułu egzekucyjnego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 kwietnia 1963 r., III CR 48/63, OSNCP 1964, nr 2, poz. 41),

Przesłanką zatem uzyskania klauzuli wykonalności jest wykazanie przez wierzyciela przejścia praw lub obowiązków za pomocą dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Wystarczy, że osnowa dokumentu tylko stwierdza fakt przejścia praw lub obowiązków. Sąd ocenia ten dokument pod względem formalnym (np. czy dokument spełnia kryteria wymagane od dokumentu urzędowego), nie może zaś merytorycznie badać, czy do przejścia praw lub obowiązków rzeczywiście doszło. Toteż i w niniejszym postępowaniu wpadkowym Sąd Rejonowy ograniczył się do formalnej analizy dokumentów załączonych do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności wskutek przejścia uprawnień.

Sąd I instancji słusznie uznał, że dokumenty załączone do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności nie spełniają kryteriów, o jakich mowa w art. 788 kpc. Skarżący wskazuje, że podstawą jego żądania jest dokument prywatny (umowa) z podpisem urzędowo poświadczonym. Skarżący pomija jednak, a na co z kolei słusznie zwraca uwagę Sąd I instancji, że ów „dokument prywatny” jest w istocie prywatnie sporządzonym wyciągiem umowy przelewu wierzytelności i umowy dotyczącej obsługi wierzytelności. Przepisy obowiązującego prawa nie przewidują możliwości swobodnego i „prywatnego” sporządzania wypisów z dokumentów. Ów „dokument prywatny” nie został zatem sporządzony zgodnie z art. 96 pkt 2 ustawy z dnia 14.02.1991r. Prawo o notariacie (t.j. Dz. U. z 2008r., Nr 189, poz. 1158 ze zm.), a w konsekwencji taki wypis nie ma mocy prawnej równej oryginałowi, którą skutecznie poświadczać mógłby zawodowy pełnomocnik strony. Przedłożone wyciągi umowy przelewu wierzytelności z dnia 26.03.2012r. oraz umowy dotyczącej obsługi wierzytelności z tego samego dnia nie mają zatem charakteru ani dokumentu urzędowego, ani dokumentu prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym.

W efekcie, wbrew poglądowi żalącego się wierzyciela, orzeczenie Sądu Rejonowego nie stanowi zakwestionowania, a wykonanie właśnie zasady, że w postępowaniu toczącym się w trybie przepisu art. 788 § 1 kpc przeprowadzana jest jedynie formalna kontrola tego, czy na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach można ustalić, że przejście uprawnienia nastąpiło.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, mocą art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł, jak w sentencji, o oddaleniu zażalenia jako bezzasadnego.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Janeczek
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Słupsku
Osoba, która wytworzyła informację:  Andrzej Jastrzębski,  Dorota Curzydło ,  Mariusz Struski
Data wytworzenia informacji: