Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Tczew, dnia 13 kwietnia 2021 r.

Sąd Rejonowy w Tczewie I Wydział Cywilny

Przewodniczący Sędzia Andrzej Lubowiecki

po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2021 r. w Tczewie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. G.

przeciwko A. G.

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

I.  uzgadnia treść księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym w ten sposób, że nakazuje wpisanie w dziale drugim, w miejsce A. G., A. G. i R. G. na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej;

II.  nie obciąża pozwanej kosztami procesu.

Sygn. akt I C 44/21

UZASADNIENIE

Powód R. G. złożył pozew przeciwko G. G. o uzgodnienie treści księgi wieczystej (...) z rzeczywistym stanem prawnym, poprzez wpisanie w dziale drugim, w miejsce A. G., A. G. i R. G. na prawach małżeńskiej wspólności ustawowe. W uzasadnieniu powód wskazał, że przedmiotową nieruchomość pozwana nabyła w trakcie małżeństwa stron, zatem - zgodnie z art. 31 § 1 k.r.o. – weszła ona do majątku wspólnego.

W odpowiedzi na pozew pozwana uznała powództwo. Wniosła o nieobciążanie jej kosztami procesu, bowiem nie dała powodu do jego wytoczenia. Wskazała, powód miał świadomość nabycia przez pozwaną nieruchomości, w której mieszka, a przed wytoczeniem powództwa nie zwrócił się do niej o pozasądowe uregulowanie stanu prawnego nieruchomości.

S ąd zważył, co następuje.

Na wstępie należy wskazać, że pismo procesowe powoda z 20 kwietnia 2021 r. Sąd otrzymał w tym samym dniu, zatem argumenty w nim przytoczone nie mogły stanowić podstawy rozstrzygnięcia w zakresie kosztów procesu w wyroku wydanym w dniu 13 kwietnia 2021 r.

Zgodnie z art. 101 k.p.c. zwrot kosztów należy się pozwanemu pomimo uwzględnienia powództwa, jeżeli nie dał powodu do wytoczenia sprawy i uznał przy pierwszej czynności procesowej żądanie pozwu.

Wskazany przepis co do zasady nie ma zastosowania w tych wypadkach, gdy osiągnięcie skutku prawnego nie może nastąpić w inny sposób niż tylko przez wytoczenie powództwa, choćby zamiary stron były całkowicie zgodne (zob. orzeczenie SN z dnia 20 maja 1957 r., 2 CR 104/57, OSPiKA 1958, z. 9, poz. 225; postanowienie SN z dnia 15 grudnia 1965 r., II CZ 110/65, OSP 1966, z. 7, poz. 177; postanowienie SN z dnia 15 lipca 1974 r., I CZ 99/74, LEX nr 7555; postanowienie SN z dnia 27 kwietnia 1977 r., II CZ 36/77, OSNC 1978, nr 1, poz. 14; odstępstwo w sprawach o rozwód i separację – orzeczenie SN z dnia 21 maja 1956 r., 4 CR 974/55, OSPiKA 1958, z. 2, poz. 32, z glosą K. Lipińskiego).

Przepis reguluje zasadę zawinienia. Jej zastosowanie wymaga spełnienia kumulatywnie dwóch przesłanek. Po pierwsze, zgodnie z doświadczeniem życiowym musi być wysnuty wniosek, że strona powodowa uzyskałaby zaspokojenie roszczenia bez wytaczania powództwa (orzeczenia Sądu Najwyższego: z 25.05.1936 r., III C 842/35, OSN(C) 1937/1, poz. 38, oraz z 13.04.1961 r., IV CZ 23/61, OSPiKA 1962/5, poz. 121). Po drugie, pozwany musi uznać powództwo przy pierwszej czynności procesowej.

Nie ulega wątpliwości, że uregulowanie stanu prawnego nieruchomości może nastąpić w drodze umownej (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 1993 r., III CZP 172/92, OSNC 1993/6/110).

Mając na uwadze brak dowodu, aby powód wezwał pozwaną przed wytoczeniem powództwa do umownego uzgodnienia treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, nie można przyjąć, że wyłącznie proces mógłby doprowadzić do celu, który powód zamierza osiągnąć. Dla rozstrzygnięcia o kosztach procesu istotne jest, czy pozwana odmówiła spełnienia wezwania powoda, w związku z czym niezbędne było wykazanie tego pismem zawierającym wezwanie. W sytuacji, gdy powód neguje możliwość zastosowania art. 101 k.p.c., winien wykazać, że pozwana dała powód do wytoczenia sprawy. Powód nie tylko nie załączył dowodu wezwania, ale także w treści uzasadnienia pozwu nie przytoczył argumentacji uzasadniającej obciążenie pozwanej kosztami procesu.

Z tego względu Sąd uznał, że w sprawie zaistniały okoliczności uzasadniające nieobciążanie pozwanej kosztami procesu.