Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III U 52/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Ostrołęce z 2015-09-23

Sygn. akt: III U 52/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Teresa Suchcicka

Protokolant:

starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2015 r. w O.

sprawy z odwołania H. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w P.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania H. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.

z dnia 30 grudnia 2014r. znak (...)

orzeka:

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje H. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 2 października 2014r. do 31 października 2016r.;

2.  stwierdza brak odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

UZASADNIENIE

H. K. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P. z dnia 30.12.2014r., odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w P. wniósł o jego oddalenie. Podniósł, że Lekarz Orzecznik ZUS i Komisja Lekarska ZUS orzekli, że odwołująca się nie jest niezdolna do pracy. W oparciu o powyższe orzeczenie wydano zaskarżoną decyzję.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 02.10.2014r. odwołująca H. K. (ur. (...)) złożyła w Inspektoracie ZUS w P. wniosek o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy, w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

W celu ustalenia stopnia niezdolności do pracy, odwołująca skierowana została na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w swoim orzeczeniu z dnia 04.11.2014r. uznał, że H. K. nie jest niezdolna do pracy.

Odwołująca wniosła sprzeciw od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS. Komisja Lekarska ZUS II Oddział w W. nr (...), po przeprowadzeniu badania lekarskiego oraz dokonaniu analizy przedstawionej dokumentacji medycznej, w orzeczeniu z dnia 01.12.2014r. także ustaliła, że H. K. nie jest niezdolna do pracy. Ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS odwołująca została uznana za zdolną do pracy, Oddział ZUS w P. Inspektorat w P. decyzją z dnia 30.12.2014r. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na to, że nie spełnione zostały wszystkie warunki określone w art.57 ust. l ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach rentowych, Oddział ZUS ustalił staż pracy odwołującej H. K. w ilości 21 lat i 19 dni okresów składkowych oraz 2 lata, 10 miesięcy i 9 dni okresów nieskładkowych, tj. łącznie 23 lata, 10 miesięcy i 28 dni.

W ostatnim dziesięcioleciu przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę odwołująca udowodniła okres pracy wynoszący 8 lat, 1 miesiąc i 15 dni okresów składkowych oraz 1 rok, 10 miesięcy i 20 dni okresów nieskładkowych, tj. łącznie 10 lat i 5 miesięcy.

Biegły sądowy rozpoznał u odwołującej się: zaawansowaną chorobę zwyrodnieniowo-zniekształcająca obu stawów biodrowych bardziej nasiloną po stronie lewej, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa L-S w wywiadzie bez objawów neurologicznych oraz patologiczna otyłość.

Aktualny stan zdrowia H. K. czyni ją częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej, okresowo - od 2.10.2014r. do 31.10.2016r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o: dokumentację znajdując się w aktach rentowych odwołującej się I- (...) oraz opinię biegłego M. R. (k. 42-44a.s.)

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. K. jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2013.1440 j.t.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki:

1)jest niezdolny do pracy;

2)ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-3, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Według ust. 2 przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

Definicję osoby niezdolnej do pracy zawiera art. 12 ust. 1-3 powoływanej ustawy, który stwierdza, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W świetle cytowanych wyżej przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania H. K., było ustalenie, czy jest ona niezdolna do pracy, na jaki okres i w jakim stopniu.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu ortopedii i neurologii.

Biegli sądowi z zakresu: ortopedii G. K. i neurologii R. Z. u H. K. rozpoznali: zmiany zwyrodnieniowe stawu biodrowego oraz otyłość. W ocenie tych biegłych stwierdzone schorzenia i stopień ich nasilenia nie powodowały niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu biegli wskazali, że odwołująca się z kilkuletnim wywiadem bólów okolicy biodra lewego i lewego stawu kolanowego - leczy się w (...). Korzystała z kompleksowego leczenia rehabilitacyjnego w warunkach sanatorium (...) w 2014 roku. Ze względu na dolegliwości bólowe przyjmuje doustne leki przeciwbólowe - K.. Została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego - endoprotezoplastyki biodra lewego - termin zabiegu ustalono na czerwiec 2016 roku. Stan kliniczny odwołującej się określony badaniem przedmiotowym , gdzie nie stwierdzono obecności objawów korzeniowych bólowych ani cech uszkodzenia obwodowego układu nerwowego, jedynie ograniczenie rotacji biodra lewego przy dobrej sprawności kończyny dolnej i wydolnym chodzeniu nie czyni badaną częściowo lub całkowicie niezdolną do pracy zarobkowej . Opinia biegłych była zgodna z decyzją komisji lekarskiej ZUS z dnia 01.12.2014 r. (k. 13 – 15 a.s.).

Do powyższej opinii zastrzeżenia wniosła odwołująca się H. K.. Podał, że choroba szybko postępuje, biegli zaś nie ocenili należycie wyników badań, którymi dysponowała odwołująca się, badanie trwało 4 minuty (k. 34 a.s.).

Sąd dopuścił dowód z opinii innego biegłego lekarza z zakresu ortopedii (k. 34v a.s.).

Biegły sądowy z zakresu ortopedii M. R. (2), po przeprowadzeniu badania odwołującej się i zapoznaniu się z nową dokumentacją lekarską (k.41a .s.) rozpoznał u odwołującej się: zaawansowaną chorobę zwyrodnieniowo-zniekształcającą obu stawów biodrowych bardziej nasiloną po stronie lewej, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa L-S w wywiadzie bez objawów neurologicznych oraz patologiczną otyłość.

Aktualny stan zdrowia H. K. - zdaniem tego biegłego - czyni ją częściowo niezdolną do wykonywania pracy zarobkowej, okresowo - od 2.10.2014r. tj. od daty złożenia wniosku o rentę do 31.10.2016r. Biegły w uzasadnieniu opinii podkreślił, że stopień zaawansowania zmian chorobowych stawów biodrowych u 44 –letniej badanej jest znaczny. Dysfunkcja kończyn dolnych występuje od kilku lat i ma charakter postępujący. Decydujące znaczenie u wnioskodawczym ma patologiczna otyłość która może zniweczyć potencjalne pozytywne skutki planowanego zabiegu operacyjnego endoprotezoplestyki bioder. Aktualna sprawność fizyczna badanej i stan czynnościowy narządu ruchu daje podstawy do uznania wnioskodawczyni za osobę częściowo niezdolną do pracy. Badana wymaga pilnej redukcji masy ciała, okresowej rehabilitacji a nawet farmakoterapii oraz pilnej akceptacji leczenia operacyjnego endoprotezoplastyki zwyrodniałych stawów biodrowych. Nie można wykluczyć, ze względu na patologiczną otyłość, postępujących zmian zwyrodnieniowych obu stawów kolanowych (k. 42-44 a.s.).

Do powyższej opinii żadna ze stron nie wniosła zastrzeżeń.

W ocenie Sądu Okręgowego opinia wydana przez biegłego M. R. (2) jest miarodajna dla oceny niezdolności odwołującej się do pracy, a tym samym dla oceny jej uprawnień do renty. Opinię wydał bowiem specjalista po przeprowadzeniu szczegółowych badań i analizie dokumentacji medycznej, w tym nowo złożonej przez odwołującą się, a uzasadnienie opinii jest przekonywujące. Co więcej, żadna ze stron nie wniosła do niej zastrzeżeń.

Z tych względów Sąd w oparciu o art. 477 14§ 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał H. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia 2 października 2014r. do dnia 31 października 2016r. – o czym orzeczono w punkcie 1 wyroku.

Zgodnie z treścią art. 118 ust. la ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd był zobowiązany, przyznając odwołującemu prawo do świadczenia, do zamieszczenia z urzędu w sentencji wyroku rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego odnośnie do nieustalenia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, tj. zarówno przyznającego prawo do świadczenia, jak też jego brak (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.04.2010 r., II UK 330/09, LEX 604220). W ocenie Sądu Okręgowego w przedmiotowej sprawie brak było podstaw do obciążenia odpowiedzialnością organu rentowego za nieprzyznanie odwołującemu prawa do renty z tytułu niezdolności już na etapie postępowania przez ZUS. Kwestia ta była bowiem sporna, a w sprawie powołano dwa zespoły biegłych sądowych i dopiero w drugiej opinii lekarz ustalił, że odwołująca się jest częściowo niezdolny do pracy. Ocena stanu jej zdrowia nie była więc jednoznaczna. Na ostatecznej decyzji biegłego sądowego zaważyła dokumentacja złożona przez odwołującą się dopiero w toku postępowania sądowego.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Małgorzata Laskowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Ostrołęce
Osoba, która wytworzyła informację:  Teresa Suchcicka
Data wytworzenia informacji: