Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 maja 2018r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – st. sekr. sąd. Danuta Betlej

w obecności Prokuratora -------------------

po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2018r. na rozprawie

sprawy K. R.

urodzonego (...) w G.

syna T. i Z. z d. L.

oskarżonego o to, że: w okresie z 03/04 lutego 2018r. z niezamkniętych domków letniskowych przy ul. (...) w K. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) oraz pieniądze w kwocie 460 zł na szkodę M. K. na łączną kwotę 1460 zł, pieniądze w kwocie 200 zł na szkodę E. K., pieniądze w kwocie 100 zł na szkodę J. P., pieniądze w kwocie 200 zł na szkodę S. W. powodując straty łączne w kwocie 1960 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 278 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk

1.  Oskarżonego K. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk skazuje go na karę 1 (jeden) roku pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 63§1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres zatrzymania w dniach od 6.02.2018r. godz. 9.15 do 7.02.2018r. godz. 12.40 uznając karę pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 2 (dwa) dni,

3.  Na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę pokrzywdzonym: M. K. kwoty 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych, E. K. kwoty 200 (dwieście) złotych oraz J. P. kwoty 100 (sto) złotych.

4.  Zwalnia oskarżonego od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

­ Sygn. akt V K 96/18

UZASADNIENIE

na zasadzie art. 424§3 kpk zakres uzasadnienia ograniczony do rozstrzygnięcia o karze

K. R. został oskarżony o to, że w okresie z 03/04 lutego 2018r. z niezamkniętych domków letniskowych przy ul. (...) w K. zabrał w celu przywłaszczenia telefon komórkowy marki S. (...) oraz pieniądze w kwocie 460 zł na szkodę M. K. na łączną kwotę 1460 zł, pieniądze w kwocie 200 zł na szkodę E. K., pieniądze w kwocie 100 zł na szkodę J. P., pieniądze w kwocie 200 zł na szkodę S. W. powodując straty łączne w kwocie 1960 zł, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, tj. o czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk

Zachowanie się sprawcy przestępstwa stypizowanego w art. 278§1 kk polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia. Przez zabór rozumieć należy bezprawne wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej (jak właściciel, posiadacz lub osoba posiadająca do rzeczy inne prawa rzeczowe lub obligacyjne) i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę. Kradzież jest przestępstwem umyślnym o charakterze kierunkowym, którego można dopuścić się jedynie w zamiarze bezpośrednim - w celu przywłaszczenia ( Małgorzata Dąbrowska-Kardas, Piotr Kardas Komentarz do art. 278 Kodeksu karnego Zakamycze 2006 W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 608; A. Marek, Prawo karne..., s. 522; J. Bafia (w:) J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny..., s. 253-254).

Oskarżony K. R. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia telefonu komórkowego i pieniędzy na szkodę 4 osób. Zachowaniem tym niewątpliwie wyczerpał znamiona czynu o którym mowa w art. 278§1 kk.

K. R. dopuścił się przestępstwa w warunkach powrotu do przestępstwa, opisanego w art. 64§1 kk. Zgodnie z cytowanym przepisem Sąd przyjmuje taką kwalifikację czynu, jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany.

K. R. wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Węgorzewie z dnia 10 listopada 2016r. w sprawie V K 162/16 został skazany za czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 19 grudnia 2016r. do 17 grudnia 2017r. (odpis wyroku k. 48) Nie ulega zatem wątpliwości, że oskarżony ponownie dopuszczając się przestępstwa stypizowanego w art. 278§1 kk w nocy z 3/4 lutego 2018r., a więc niespełna po 2 miesiącach od opuszczenia zakładu karnego, działał w warunkach powrotu do przestępstwa określonego w art. 64 § 1 kk.

Wymierzając oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności Sąd wziął pod uwagę stopień zawinienia oskarżonego oraz społecznej szkodliwości czynu, przejawiający się zwłaszcza w rodzaju i charakterze naruszonego dobra oraz sposobie i okolicznościach popełnienia czynu zabronionego. Sąd miał na uwadze również uprzednią karalność oskarżonego, w tym wielokrotną za przestępstwa przeciwko mieniu (dane o karalności k. 46-47). Zauważyć jednocześnie należy, że uprzednie wielokrotne skazania, nie wpłynęły na oskarżonego wychowawczo. K. R. z dotychczasowych skazań nie wyciągnął praktycznie żadnych wniosków. W dalszym ciągu nie przestrzega porządku prawnego i obowiązujących norm prawnych, ewidentnie je lekceważąc. Zdaniem Sądu jedynie odseparowanie oskarżonego od społeczeństwa pozwoli na kontynuowanie procesu resocjalizacji w ramach kary pozbawienia wolności i winno spełnić funkcje zapobiegawcze i wychowawcze kary.

Sąd przyjął za podstawę wymiaru kary art. 64§1 kk, gdyż fakt ponownego popełnienia przestępstwa, świadczący o tym, że oskarżony zlekceważył normy sankcjonowane, które naruszył mimo ostrzeżenia związanego z popełnieniem przestępstw karalnych w ramach recydywy, wpłynął obciążająco na jego stopień winy. Zdaniem Sądu Najwyższego działanie sprawcy w warunkach powrotu do przestępstwa stanowi istotny element podmiotowej strony czynu, co powinno znaleźć odzwierciedlenie zarówno w opisie czynu, jak i kwalifikacji prawnej (postanowienie SN z dnia 18.10.1975r. II KZ 219/75, OSNKW, 1976, nr1, poz. 12). Wprawdzie stopień winy zezwolił „tylko” na wymierzenie kary w granicach ustawowego zagrożenia, lecz przepis art. 64§1 kk w podstawie wymiaru kary wskazuje, że jej wymiar był motywowany stopniem zawinienia oskarżonego uwzględniającym wcześniejsze ostrzeżenia oraz jego ponadprzeciętną możliwość uświadomienia sobie oceny prawnej popełnianego czynu zabronionego (zob. glosa A. Sakowicza do wyroku SA w Białymstoku z dnia 22.11.2005r., sygn. akt AKa 168/05, Prokuratura i Prawo 10, 2007).

Stosownie do treści art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczyć należało okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 6.02.2018r. godz. 9.15 do 7.02.2018r. godz. 12.40 uznając karę pozbawienia wolności za wykonaną w zakresie 2 (dwa) dni.

Na podstawie art. 46§1 kk kk Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę pokrzywdzonym: M. K. kwoty 460 (czterysta sześćdziesiąt) złotych, E. K. kwoty 200 (dwieście) złotych oraz J. P. kwoty 100 (sto) złotych. Środek ten spełni oprócz kompensacyjnej funkcję wychowawczą i prewencyjną. W związku z tym, że pokrzywdzony S. W. zrzekł się roszczenia o naprawienia szkody, Sąd nie uwzględnił go w rozstrzygnięciu z pkt 3 wyroku.