Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica
Protokolant:	st. sekr. sądowy Justyna Kurzynowska-Lubecka

po rozpoznaniu w dniu 30 października 2015 r. w Giżycku na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta S. W. Zarządu (...) w W.

przeciwko G. T.

o zapłatę

1.Zasądza od pozwanego G. T. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 273 zł ( dwieście siedemdziesiąt trzy złote ) z ustawowymi odsetkami od 13.05.2014r do dnia zapłaty.

2.Zasądza od pozwanego G. T. na rzecz powoda Miasta S. W. Zarządu (...) w W. kwotę 150 zł ( sto pięćdziesiąt złotych ) tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

SSR Bogusława Olszewska - Wojgienica

Sygn.akt I C 555/15

UZASADNIENIE

Powód Miasto S. W. Zarząd (...) wniósł o zasądzenie od pozwanego G. T. kwoty 273 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 13.05.2014 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg. norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód podał, że pozwany G. T. w dniu 27.04.2014 roku korzystał z komunikacji miejskiej nie posiadając ważnego dokumentu przewozowego i zobowiązał się do zapłaty kwoty 266 złotych tytułem opłaty dodatkowej oraz należności przewozowej w kwocie 7 złotych.

Powód wskazał, że pozwany nie uregulował należności. Na kwotę żądaną pozwem składają się w/w kwoty wraz z ustawowymi odsetkami od całej kwoty od upływu 14 dni od dnia sporządzenia wezwania do zapłaty.

Swe żądanie powód oparł na art.33 a ust.3 ustawy prawo przewozowe ( Dz.U.z 2000 r, nr 50, poz.601) oraz uchwale nr XVI/301/2011 Rady m.st. W. z dnia 26 maja 2011 roku w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w m. st. W. ze zm. oraz na art.360 i 361 kodeksu cywilnego.

W sprawie dnia 15.04.2015 roku wydano nakaz zapłaty, który został uchylony na podstawie art.502 ¹ § 1 kpc.

Powód wniósł o ustanowienie dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego G. T. kuratora.

Ustanowiony w sprawie kurator wniósł o oddalenie powództwa w całości i przyznanie kuratorowi wynagrodzenia wg. norm przepisanych. Swego stanowiska nie poparł żadną argumentacją, nie złożył żadnych wniosków dowodowych.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Pozwany G. T. w dniu 27.04.2014 roku o g.11.27 korzystał z komunikacji miejskiej w W. nie posiadając ważnego dokumentu przewozowego. Po ujawnieniu tego faktu doręczono pozwanemu wezwanie do zapłaty kwoty należności za przejazd w wysokości 7 złotych i opłaty dodatkowej w wysokości 266 złotych. Otrzymanie wezwania pozwany potwierdził własnoręcznym podpisem.

Z dołączonej do wezwania informacji dla pasażera wynikało, że należność należy uiścić w terminie 14 dni od daty wystawienia wezwania.

Informacja zawierała także dane dotyczące możliwości obniżenia opłaty dodatkowej w razie jej wcześniejszej płatności.

( dowód : wezwanie do zapłaty seria (...)-k.39-41 akt)

Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego G. T. tych okoliczności nie kwestionował.

Roszczenie powoda jest zasadne. Znajduje ono oparcie w dyspozycji art.33 a ust. 3 , art. 34 ust.2 i art.87 ust.1 ustawy prawo przewozowe z dnia 15.11.1984 r ( Dz.U.z 2000 r, nr 50, poz.601 z późn. zm.) oraz uchwale nr XVI/301/2011 Rady miasta stołecznego W. z dnia 26 maja 2011 roku w sprawie opłat za usługi przewozowe środkami lokalnego transportu zbiorowego w mieście stołecznym W. ze zmianami.

Ustawa prawo przewozowe reguluje przewóz osób i rzeczy, wykonywany odpłatnie na podstawie umowy przez uprawnionych do tego przewoźników.

Zgodnie z art.16 cytowanej wyżej ustawy umowę przewozu zawiera się przez nabycie biletu na przejazd przed rozpoczęciem podróży. Art.33 a ust.3 tej ustawy stanowi, że w razie stwierdzenia braku odpowiedniego dokumentu przewozu przewoźnik lub osoba przez niego upoważniona pobiera właściwą należność za przewóz i opłatę dodatkową albo wystawia wezwanie do zapłaty.

Z treści art.34 ust.2 ustawy prawo przewozowe wynika, że w odniesieniu do regularnego przewozu osób w mieście stołecznym (...) to Rada miasta stołecznego W. ustala wysokość opłat dodatkowych i tryb ich regulowania. W oparciu o art.87 ust.1 ustawy kwoty przysługujące z tytułu niespłaconych należności podlegają oprocentowaniu w wysokości ustawowej od dnia, w którym należność powinna być opłacona.

Wobec powyższego wyrokiem z dnia 30.10.2015 roku, wydanym w przedmiotowej sprawie zasądzono od pozwanego kwotę żądaną pozwem

z tytułu należności za przejazd bez ważnego dokumentu przewozowego i kwotę 150 złotych tytułem kosztów procesu, na którą złożyły się: opłata sądowa w wysokości 30 złotych, kwota 60 zł z tytułu wynagrodzenia kuratora i kwota 60 złotych z tytułu kosztów zastępstwa procesowego.