Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie VII Wydział Karny Odwoławczy

w składzie

Przewodniczący SSO Małgorzata Tomkiewicz

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Filipiak

przy udziale oskarżyciela publicznego sierż. szt. Agnieszki Szlachtowicz

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 r

sprawy W. K. (1)

obwinionej o wykroczenie z art. 119 & 1 kw

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie IX Wydziału Karnego

z dnia 24 czerwca 2013 sygn. akt IX W 996/13

I.  zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że przy zastosowaniu art.39 & 2 kw wymierza obwinionej karę nagany;

II.  w pozostałym zakresie wyrok ten utrzymuje w mocy;

III.  kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa;

IV.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. kwotę 420zł. tytułem opłaty za obronę z urzędu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym oraz 96,60zł. tytułem podatku VAT od tej należności.

UZASADNIENIE

W. K. (1) obwiniona została o to, że

I. w dniu 4 lutego 2013r. ok.godz.12.05 w O. w sklepie (...) ul. (...) dokonała kradzieży różnych artykułów o łącznej wartości 116,09 zł. na szkodę C. Polska Sp. z .oo

- tj. o wykroczenie z art. 119 & 1 kw

II. w dniu 7 lutego 2013r. ok.godz.20:45 w O.w sklepie (...) ul. (...) (...) dokonała kradzieży Whisky 0,7l o wartości 44,99zł. na szkodę L. (...).z o.o

- tj. o wkroczenie z art.119 & 1 kw

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 24 czerwca 2013r. w sprawie IXW 996/13 orzekł :

Obwinioną W. K. (1) uznał za winną popełnienia zarzucanych jej czynów, z tym ustaleniem, że w trakcie ich popełnienia miała ona znacznie ograniczoną zdolność pokierowania swoim postępowaniem, a czyny obwinionej wyczerpują znamiona wykroczeń z art. 119 & 1 kw w zw. z art.17 & 2 kw i za to, z mocy cytowanych przepisów skazał ją, zaś na podstawie art. 119 & 1 kw w zw. z art. 9 & 2 kw wymierzył jej karę 15 dni aresztu.

Na podstawie art. 624 & 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwolnił obwinioną od kosztów postępowania i opłaty.

Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. B. opłatę w kwocie 180zł. oraz 41,40 zł. VAT tytułem obrony obwinionej wykonywanej z urzędu.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca obwinionej zaskarżając przedmiotowe orzeczenie w całości. Wyrokowi temu skarżący zarzucił :

1.  obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia tj. obrazę art.8 kpw w zw. z art. 4 i 7 kpk przez dokonanie jednostonnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz pominięcie szeregu ujawnionych okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w sprawie, w szczególności dotyczących stanu zdrowia obwinionej;

2.  błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę wyroku, a polegających na uznaniu, że obwiniona dopuściła się w dniu 4 lutego 2013r. kradzieży na szkodę C. Polska Sp. z o.o oraz w dniu 7 lutego 2013r. kradzieży na szkodę L. Polska Sp. z o.o

Stawiając te zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie obwinionej od popełnienia zarzuconych jej czynów ewentualnie o uznanie jej za winną popełnienia zarzuconych jej wykroczeń i odstąpienie od wymierzenia kary.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Apelacja zasługuje na uwzględnienie w zakresie dotyczącym kary. W pozostałej części jest ona nietrafna.

Sąd I-szej instancji dokonał prawidłowych ustaleń zarówno w aspekcie okoliczności stanu faktycznego, winy obwinionej, jak i kwalifikacji prawnej przypisanych jej czynów. Dokonana w tej mierze analiza materiału dowodowego jest – wbrew twierdzeniom skarżącego- wnikliwa i jasna, w pełni odpowiada dyrektywom określonym w art. 4 kpk a przeprowadzone w oparciu o tę analizę wnioskowanie jest logiczne, zgodne z przesłankami wynikającymi z art. 7 kpk i przekonująco uzasadnione.

Apelacja w tym zakresie nie wskazuje na żadne okoliczności, które nie byłyby przedmiotem uwagi Sądu Rejonowego i nie zawiera też takiej, merytorycznej argumentacji, która wnioski tego Sądu mogłaby skutecznie podważyć.

Popełnienie przez W. K.obu przypisanych jej czynów nie budzi żadnych wątpliwości w świetle bezspornego faktu, iż w trakcie przeszukania obwinionej dokonanego zarówno 4 jak i 7 lutego 2013r. u wymienionej znaleziono artykuł pochodzące z pokrzywdzonych sklepów, przy czym towary te zostały ujawnione u W. K. (1)tuż po tym, jak ta przeszła poza linię kas, nie uiszczając stosownej należności. Sprawstwo obwinionej w zakresie przedmiotowych wykroczeń nie ulega też żadnej wątpliwości w świetle zeznań bezpośrednich świadków zdarzenia tj. pracowników sklepów :K.C.(k.69v) i G. Ś.(k.10v-11,k.69) oraz zapisu z monitoringu (k.12).

W przedmiotowej sprawie nie ma jakichkolwiek podstaw, które mogłyby skutecznie podważyć jednoznaczną wymowę wskazanych dowodów (na tego rodzaju okoliczności nie wskazuje także autor apelacji) w związku z czym poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenie, iż W. K. (1)dopuściła się czynów, które wyczerpują znamiona wykroczeń określonych w art. 119 & 1 kw są przekonujące w stopniu oczywistym.

Zgodzić się należy również z Sądem Rejonowym co do tego, że obwiniona jest osobą karaną wielokrotnie a dotychczas zapadające wobec niej wyroki nie wpłynęły na zmianę jej zachowania. Oceniając przedmiotowe orzeczenie w aspekcie kary nie sposób jednakże nie dostrzec i tego, że za wykroczenia przeciwko mieniu W. K. (1)karana była tylko dwukrotnie (sygn.akt (...)i (...)) i czynów tych dopuściła się w bezpośrednim związku czasowym z wykroczeniami objętymi niniejszym postępowaniem (tj.3.02.2013 i 21.01.2013r.) Jest ona przy tym osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności (nie ma nogi), w dodatku o równie istotnych mankamentach natury psychicznej, zaś obecnie przebywa ona w Ośrodku Readaptacyjnym. Okoliczności te, w ocenie Sądu Okręgowego wskazują, iż wobec wymienionej zachodzą przesłanki uzasadniające zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary. Orzeczenie bowiem w takim przypadku kary aresztu byłoby karą rażąco surową.

Mając powyższe na uwadze, zaskarżony wyrok zmieniono, orzekając wobec W. K. (1)karę nagany , w pozostałej części wyrok ten utrzymano w mocy(art. 437 & 2kpk). Z uwagi na częściowe uwzględnienie apelacji kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążono Skarb Państwa (art.636 & 1 kpk w zw. z art. 19 kpow). O wynagrodzeniu za obronę z urzedu wykonywaną w postępowaniu odwoławczym orzeczono na podstawie art. 29 ust.1 Prawo o adwokaturze.